Netgedichten

netgedicht (nr. 19.455):

Voorjaar?

De wind krijgt vat
op zichzelf, ik beluister
de stammen, ik hoor nieuwe
stemmen uit hout
gekraak, rijk getooid,
gerooid van oude bast
op helder licht verlaat
in beregend struikgewas
schrijdend in zacht gewaad
twijgen in bleek contrast
schieten straks vuur en vlam
met bloesems op hun schoot
ander leven klemt zich vast
loom hangend aan een bruidstappijt
geeft stilte een verdovend gehoor
sluipt de lente onder de nevel door.