Alle inzendingen over geluid OR luisteren OR stilte

sterven gaat vanzelf leven is moeilijker je doet het maar een keer sterven ook en daarvan ga je dood het fortuin is het hebben noch het zijn ongeborenen zijn uitverkorenen de beste waarborg tegen levenspijn is er nooit geweest te zijn…

Nooit heeft zo’n grijpjanus aan mij gezeten Niet op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ík ben vrouw – men is mij vast vergeten Dus tsja, terwijl ik dat volstrekt níét wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

De showcase van het Parliament waar May standvastig als een vent haar brexitplan met verve brengt waarbij plan b nog niemand kent - kakovolière als men stemt tot mister speaker 'order' zendt gezag waar 'n Arib nooit aan went hoe lang nog leeft dit Parliament? De D-day nadert en je ziet her going down in Downing street Down Under in…

Nooit heeft zo'n grijpjanus aan mij gezeten Nooit op het werk, op feestjes, in een kroeg Ben ik niet sexy of niet mooi genoeg? Ook ik ben vrouw - men is mij vast vergeten. Dus tja, terwijl ik dat volstrekt niet wil Vraag ik mijn baas nu: knijp eens in mijn bil!…

Nu stil zijn Kijken luisteren Alles Laten zijn zoals het is Zoals het nu is Alles zien wat nu te zien is Luisteren naar de geluiden Alles opnemen En toch Stil Van binnen Gewoon Zijn…

licht vochtig als koude kerkers voelt tussen muren de lucht die eenzaam en alleen steeds mij rillend kraagt tot dwars doorheen dat alles jouw geluid van stilte mij oorverdovend schreeuwt rustig mij koesterend als dragen mij armen zoals nooit eerder iemand neem jij mijn eenzaamheid veelzeggend zonder praten door luisterend naar de…

Natuurgeluiden, luister, luister, luister.. totdat de stilte weerkeert in jezelf. Vredig. Tevreden. Rustig. Sttttt... Stilte.…

in mijn ochtendrijk ben ik alleen zo mooi alleen donker is nog het gordijn naar het licht maar toch geluiden van mijn kippen of nabije hond kleuren de bevalling van de dag dit is rust na slapen stilte balanceren tussen zwart en wit nog niets moet zo luister ik nog in mijzelve zie langzaam de contouren van de geboorte…

Tijd draagt de dag in geluiden van de stilte, zonder oordelen.…

Nu de poorten sluiten Moeten wij gaan Er wacht een wereld buiten Zwevend in je baan Volgende ronde Pak het beet Anders is het zo zonde Het zand wordt heet Onder je voeten Daar begint je reis opnieuw Je moet het voelen Zuurstof door je kieuw Heen Zoals dit levende Wezen…

waar is toch dat geluid dat geluid van stilte dat geluid dat ons ruimte biedt om ons van binnen te kunnen en mogen bezinnen ach dat geluid huist in de nacht verjaagt door de hectiek van de dag de plek waar ze ons opwacht zo tussen droom en werkelijkheid daar is het dat ze zijn mag heel even ervaren we daar haar weelde totdat ze verjaagt…

luister naar de duizend vleugels als een erekrans van pastelkleurig geluid om de stilte, ben ik. Zou ik kunnen dansen? in de hitte, boven het veld... boterbloemen... vormen zich de paarse geuren, versmelten zich het leven en de rust. Alsof de tijd, het besef ervan kristaliseert, tijdloos kort verstilt... Ja, ik ben.…

in de eeuwige galm van stilte waar woorden verloren raken vind ik ruimte om te luisteren wat ik eerder niet horen wilde voorbij de grens van het geluid vormen mijn gedachten beelden die mij zo weer inzicht geven in het verhaal van mijn leven het schijnbaar onveranderlijke danst zich in nieuw perspectief dat de essentie van gisteren…

Laten we naar symfonieën luisteren. Laten we gedichten fluisteren. Laat ons teksten schrijven. Laat ons liedjes zingen. Laten we even dromen. Dromen dat we doodgewone biografen zijn die over doodgewone levens schrijven. Biografen die in creatieve mensen onsterfelijke artiesten durven zien. Die we zijn.…

Ik vorm je in de groei van nevelig licht dat valt in de stilte van een deuropening. Open je mond vol lach, luister naar mijn veelkleurig stem- geluid - dat beeld geeft aan je donkere omlijsting - en kus onze poëzie naar nieuwe streken.…

de stilte spreekt in de verwrongen armen van het ven; ik verzet mij niet het is een soort afscheid, een knetteren zonder geluid dat vuisten schept uit het water ik wil luisteren en laat de oever over zichzelf buigen herhaal mijn en jouw naam tot maanverloren vlecht en wacht, wegrimpelend, op een vonk waardoor zintuigen weer gaan glanzen…

Luister stilte, naar het ruisen van de wind Luister naar het briesje Dat zacht het riet golft langs de oever En hoor het antwoord In de lach van een kind Luister stilte, naar de zang der vogels Naar de blijdschap die daarin klinkt Ver verheven boven aards kabaal Genot dat ons dagelijks omringt In steeds herhalend verhaal Luister stilte…

je riep me terug in een bekend gebaar je ogen spraken van vergeten hoe kon ik de woorden weten als we niets meer voelen voor elkaar ik zie je in de schaduw van vandaag en luister naar je stilte mijn handen strelen je wat vaag op zoek naar warmte in je kilte er vonkt hoop en liefde wordt geboren de nacht gaat weer voorbij…

In de schaduw van jouw licht streel ik met mijn ogen jouw lieve gezicht In de stilte van jouw verhaal luister ik aandachtig, naar jouw gesproken taal Uit alle macht spreek ik uit zonder geluid, ik mis de kracht Je kijkt me aan, onbewogen en ik weet er is geen woord gelogen en jij hebt mij verstaan In het schijnsel van het licht raak…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

in jou ligt poëzie zoals het geluid van de zomer een dans door wind met zicht op zee ik luister steeds dichter naar jouw meisjesdromen de vrouw in later en verlangend vertrouwen ik zeg: ik zie je graag heel de tijd en nu kwetsbaar jouw schoonheid die mijn hart weet te raken…

Zo stil in het hoofd, zo stil, zodat ik altijd wat hoor, tussen alle regels en wetten door zijn vermomde geluiden kwetsend voor het luisterend oor, ze vullen ongenode de witte vlekken in mijn geestesoog, het is de rust die ik omarm, ook niet van een dialoog, geen pretentieloze discussies, waarin altijd iemand over z’n waarheden…

Ik schreeuw……. luister hoor geen enkel geluid Slechts een stil gefluister borrelt zacht mijn ziel uit…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

Stilte, het is een schaarse aangelegenheid Liefst hebben we wat geluid om ons heen Zonder t.v. en radio voelen we ons alleen De t.v. verdrijft vaak onze eenzaamheid. In stilte kunnen we luisteren naar God Eens nadenken over de zin van ons leven Dat door God, onze Heer ons is gegeven Hij die begaan is met ons aller levenslot.…

Wat is stilte geen enkel geluid alles stil om je heen. Tot ik haar hoorde en begreep dat je ook stilte kan horen.…

Luister, naar de wind die zich in de stilte verstopt Luister, naar de druppel die zich in het water bevindt Luister, naar de aarde die de grond onder je voeten vormt Luister, naar de warmte die de zon verspreidt Luister naar het onmogelijke en je zult jezelf ook weer horen…

Dans op het ritme van de stilte, luister naar het ruisen van de bomen op de wind en vindt de stilte.…

Zoek de stilte luister naar je eigen ik. Geef een klopje op het deurtje van je hart. Ga binnen in het innerlijke laat gedachten gaan. In deze stilte zijn geen woorden nodig. Luister naar het gevoel van je eigen ziel.…