Alle inzendingen over jong belegen

Als diepe trechters van een vulkaan, waren je mooie groene ogen. Ik zag in hen de zee, de zon, de sterren en de maan, nooit hebben zij gelogen. Voel regen als tranen vallen in het haar, de wereld huilt er is een cirkel gebroken. Want ik ben hier en jij nu daar, ’n mes diep in mijn hart gestoken. Vertwijfeld kijk ik nog eens naar boven…

Van alles wat bestaat, ben jij graag bereid te vertellen: die onvoorspelbaarheid, geen onderdeel van een systeem te zijn; dat zal ook meegeteld hebben: onder beleg zal het zijn weg vinden, zullen wij onvermoeibaar lering trekken en elkaar versterken.…

De kroegbaas, van onbestemde leeftijd, niet meer zo jong, eer wat belegen, staat stategisch opgesteld achter de bar, buiten valt gestaag de lenteregen. Hij spoelt wat glazen, rangschikt flessen, tapt een pilsje met het gemak waaruit jarenlange ervaring spreekt, hij is gepokt en gemazeld in het vak.…

Voldoende brood, fruit en beleg. Het geheel gecompleteerd met thee en eitjes in hun dop. En altijd eet ik ook het jouwe op, behalve die lekkere eitjes. Waarvan ik er maar ééntje eet. De tweede is jouw lege kop; die plet ik op het tafelkleed.…

Met de verrassende ontreddering van een najaarswind is de herfst zijn beleg begonnen. Populieren kaal als borstelstelen houden hun fierheid staande. Een seizoen op rand van verscheiden, alsof zonder bladeren de vrijdenkerij weer ruimte krijgt. Met de wiekende lafheid van een duif stijgt de dodenkou op uit de diepte van het leven.…

Middelheimtanka – zaterdag 29 maart 2014 Lente in het park. Vorm en lijn onverstoorbaar in de zoele bries. Geluk fladdert in mijn hart als prille berkenblaadjes.…

Kwam een vage kennis tegen het was 'gezellig' met haar ge-ik na een uur was ik zó belegen en dacht, mens hou op, ik stik. Het merendeel is egocentrisch alleen zìj zijn de moeite waard of ik ben niet realistisch en ingetogener van aard.…

ik bouw een brug over een vluchtig dal ondersteund door broos gesteente een verbinding scheppend tussen deze en gene wal mistig is nog de overzijde schoorvoetend ga ik vooruit niet wetend wat te verwachten: een menselijk beleg, uitstekende handen of donkere krachten aarzelend is mijn tred heeft het zin die weg te gaan…

met dank aan Léo Ferré een belegen porseleinen wasbak aan de straat gezet voorzien van nikkelen kranen waardoor geen water meer zal stromen...…

Als je wat ouder wordt Ga je meer letten Op hoe mooi het vroeger was Voor je gevoel gaat de tijd sneller Dat realiseer je je pas Als je de leeftijd bent ontstegen Van broekie, puber, jongeman Je bent nog fief maar al belegen Realiseer je dat steeds minder kan Niet bij de politie of in het leger Een ommezwaai gaat niet meer zo vlug Het is…

hoe kwaadaardig spreidt de avond zijn zwarte lokken en besmeurt de deurmat met oud belegen woorden de nacht onpartijdig van geest toch aanwezig met voorbereide zetten die mat maar wel opmerkend zijn want geen duisternis kent zijn gelijke onzedig en samenzwerend scharniert de slaap op lustige momenten, het laken herkent de melodie en figureert…

Voor Fairouz die te jong overleed…

Er is een bank, een lege boom, en ver de zee, de kleine zee waarin we samen sterk en jong de baren stuwden, schuimend wolken joegen op wilde rossen, onze manen tot de hemel. Jij met felle baard, met ruwe herdersstaf en gulle schaterlach, bazuin, heraut van leven, eeuwig, gulzig leven.…

Opa kleedt zich uit, verlegen in ondergoed – weer een jongetje.…

Staande op het balkon zie ik moedereend met vier jongen moeder at van het brood, dat vanzelf naar beneden was gesprongen. Dat heb je met mensen die wonen in een flat of appartement ze duvelen oud brood naar beneden, als kost het geen cent!…

Die Marokkaantjes zullen mores leren! Men eist dus voor dit schorem, los van God, een vijf jaar durend stadionverbod. Maar hoe is zoiets nou te controleren? Wil Geert dat twijfelachtige personen dan tóch hun tweede paspoort kunnen tonen?…

Het land is nu in diepe rouw gedompeld, want de Geliefde Leider is niet meer. Overeenkomstig zijn gestrenge leer, is iedereen hysterisch, overrompeld. Briljante Kameraad! Kom met beleid, dat de bevolking van uw Huis bevrijdt.…

morgen , o ja, morgen zal ik weer schrijven over, over .... ......................................................ueber die flucht der liebe dicht het mij toe wellicht kan ik dan nog een woordenspel bedrijven .....................................................ueber den fluch der liebe wat draag ik nog bij alles klinkt al zo belegen…

de ziel dat is zo’n oud belegen woord ik weet haar niet te vinden tenzij men aan haar komt dan doet zij zeer, betrapt .......................................…

gedachten groeien oud, in jong lichaam, nog te onervaren om dit te dragen het prille leven op de proef gesteld omdat je niet mag zijn waar je nu bent verlaten straten onder sterren leiden niet meer naar huis dromen vleugellam geslagen vertwijfeld vragen naar een reden, maar kun jij stoppen wat je niet begonnen bent?…

Je bent te jong om voor te huilen, nog veel te vroeg, nog niets gedaan. Je bent te jong om bij mij te schuilen, en veel te ver van mij vandaan. Maar als je later in dit leven, Meer dan vriendschap van me wil Zal ik dat geven, want dat maakt dan het verschil Je bent te jong om aan te hechten, nog veel te kort in jouw bestaan.…

Toen ik jong was mocht ik amper naar een feest En als ik mocht kwam mijn vader mij halen Elf uur!…

Het einde is nog niet in zicht, helaas niet Dat doet mij ongelofelijk veel verdriet Om aan dingen te moeten denken waar ik gewoon te jong voor ben Het is iets waar ik nooit aan wen Beslissingen maken over je leven Een beslissing wanneer je op gaat geven…

Een jongen, geboren te Leiden was zwaar populair bij de meiden Genoeg aan zijn zij En toch wilde hij liever een jongen verleiden…

school en aan het werk, je eerste baan steeds meer ontdekte je; je werd volwassen en plotseling kon jij ‘jouw eigen gangen gaan’ je ging je eigen weg en had me niet meer nodig ik hoefde niet meer mee te lopen - gek was dat - jij liep jouw levenspad en leek de weg te kennen zodat ik eigenlijk 'geen kind meer aan je had' maar gisteren mijn jongen…

Geel waart de jongen door de heide. Smeulende wolken, aandachtig de vogelroep der bomen en wit en wit de aronskelken buigen voor zijn tred. Nooit, misschien véél later, vond men het onrustige skelet, vibrerende nachtegaalsroep.…

lieve jongen, je bent echt heel belangrijk voor me geweest, en zal je ook altijd blijven!…

wat nu nog doolhof is voert naar ik vurig hoop tenslotte naar jouw bron want alles wat nog buitenkant of overwonnen slechts bevochten meeslepend of mislukt als tweede huid nog bij je hoort ja, dat zou je dan achterlaten om weer te keren naar je dromen de passies van weleer toen je nog jong was en zo onervaren weer naar die bron waaruit…

Ik heb zijn ringen nauwgezet geteld nog zo jong en al geveld…

Men is jong en krijgt de nadelen van batterijen uitgelegd. Men spreekt dan over opwinding. Alles tikt dan om u heen. Men krijgt een kinetic watch, vraagt wat als men niet beweegt. Men beweegt altijd. Dat ziet men in. Het minste polsbloed zorgt voor tijdverdrijf, minutenland.…