206 resultaten.
Nietsontziend
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 126 kolkende massa baant
zich 'n weg
door tegen en er overheen
nietsontziend op zijn route
vol destructie dwingt hij
alles ten onder
wat eens een beekje was
wordt door metershoge golven
overvallen
alles verslindend beuken ze
door wegen en straten
kippenvel rukt op
wanneer de stroom is uitgeraasd
en gaat zakken
zijn het…
de boom die alles zag
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 170 de boom staat
aan de grond genageld als
een verwoestende vuurzee
haar inferno uitspuugt
de boom, de stille getuige
die niet vluchten kan
blijft zwijgend staan temidden
van een kolkende ontwrichting
de boom blijft alleen achter
weet hij misschien
hoeveel mensen stierven
tranen vloeien als
de achterblijvers
een bloemenzee aan…
Liefdeswater.
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 711 ze voelde zich met hem soms
als een snel stromende rivier
eigenlijk nog meer als
een kolkende stroom
van liefdeswater welke
bruisend en golvend de
denkbeeldige oevers overstromende
in heftige ongecontroleerde golven
alvorens samen te versmelten
tot een bruisende klaterende watermassa
die gedurende een zekere tijd
haar leven…
De IJssel
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 157 zoals de stroom raast
in vale kleuren
en bezit neemt van het land
haar oevers overschrijdt met
niets ontziende gretigheid
zo is mijn liefde kolkend
in de regenbui en als de zon
de lucht weer openbreekt
onthullen witte dansers
wat de liefde weet
als ik oud ben omringt ze mij
in alles wat de wereld kleurt
en rukt uit de vergetelheid…
Woede!
netgedicht
3.0 met 36 stemmen 2.485 Zwart voor mijn ogen
Een kolkende brij in mijn maag
Adrenaline stijgt gestaag
Ik voel me bedrogen
Wie heeft het lef om
buiten mijn vertrouwen om
mijn ziel te verscheuren tot
op het bot?
Zonder schuldgevoel, zonder pijn
Probeer ik moedig te zijn, innerlijk zo klein
Want mijn hart is zwaargewond.…
Kleurrijk
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 199 Hoe nietig ben je
als mens,
Hoe machtig
de natuur
Het water valt
naast bergen kolkend,
oplaaiend vuur
Straks daar zijn
voor even…
Tsunami
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 527 Je overspoelde ons met kolkende cijferreeksen en
wervelende letteralfabetten.
De realiteit verborg je onder een berg metataal.
Het duizelt ons nog steeds.
Je doorbrak onze menselijke ongenaakbaarheid.
en bracht ons Solidariteit met een zoutsmaak.
Ik kniel voor je altaar.…
Vrije val
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 922 Als woorden zwijgend stromen
en het bloed kolkend klopt
waar ongeschreven coupletten
het lichaam doordringen
Dan kan je zweven
op de kust van houden van
waar serene twijfels grondig
door het hoofd zingen
Als woorden dwingend dreunen
met akkoorden van verdriet
en mistige dubbelzinnigheid
je vuisten heeft…
Marathonpijn
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 297 35 kilometer
Sappen vloeien
knarsetandend
door de kolkende
aderen van het
stramme lijf
De spieren verkrampen
trainingen verdampen
het zoet verzuurd.
Stap na stap
verloopt het mank.…
voor mijn oudste zoon . lieve Ferry
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.401 zoet wordt zout
daar in de zee
zo altijd zal jij stromen
door mijn aderen
en dus mijn bloed
als de helderste verkoeling
of een woest kolkende zee
altijd zul jij bij mij zijn
weet wel voor eeuwig
mijn beste vriend,
ik doe het er graag mee!…
Weemoed
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 148 Ze hing haar weemoed aan de wand
zodat de gasten kunnen zien
waar hij voor stond
er staan alleen nog lege stoelen
en guitarras zonder klank
dwaalt zijn geest er bovendien
zijn gezang is er verstomd
hij nam de Fado met zich mee
over de kolkende zee
nog steeds stelt ze de vraag
schreiend aan de Taag:
waarom ging je toch alleen
we zijn…
Mijn schone zelf
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 197 Al mijn ingebeelde zorgen
verdwijnen kolkend in riolen.
Al mijn zinloze problemen
geef ik met de stroming mee.
Al mijn nodeloos gepieker
stroomt als water naar de zee.
Wie blijven zijn mijn eenden.
Geloof, hoop en liefde ook.
En mijn schone zelf.…
Hemel in blauw
netgedicht
4.0 met 70 stemmen 34 het water naar
de kant met een
verbeten trekje
op de mond en
een koude hand
zand was er
in overvloed
ook de golfjes
rolden aan en af
het dijkje hield
zich verder goed
in het kleine
gevecht leek de
uitkomst beslist
ons werken op
strand miste
de ervaren hand
nog reikte ons
bouwsel naar de
hemel in blauw
met rondom het
kolkende…
Teleurstelling
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 777 Als een koorddanseres
Loop ik behoedzaam
Op het slappe koord
Dat hangt
Boven het ravijn
Gevuld
Met kolkende emoties
Even dacht ik
Op vaste grond te lopen
Even dacht ik
Iets te voelen
Van een steun
Links en rechts
Het was maar even
Dat ik dat dacht
Als ervaren koorddanseres
Loop ik
Op het slappe koord
Behoedzamer
Waakzamer…
Alzheimer
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.781 De leegte in je ogen
Toont de inhoud van je ziel
Die, geruisloos verdronken
In de rivier van jouw heden,
Je ver weg voert van mij,
Onstuitbaar onbereikbaar
Voor de herinnering
Aan ons kolkend verleden.…
leve de beschaving
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 275 geloofd geprezen zij onze hoog ontwikkelde beschaving
waar zij gloedvol kolkend voorziet in vloeiende laving
door groene wezens van oudsher bekend van mythen sagen
eeuwen met succes ontkend door hele legers hypocrieten
wij doelen op verse aanwas van gretig gulzige grieten
met klassieken vrij opgevoed in niet te staven oplagen…
"Zeg nooit, ...."
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 120 Een woord dat
niet meer kan,
te vaak gebruikt,
het is vergrijsd,
een oude man,
al haast verijsd,
vroeger had het
praats, adem en
energie genoeg,
ging het vaak
buitengaats,
ruimte scheppend
voor de scherpe boeg,
aangesneden in
het kolkend schuim,
gebogen in het
ongerijmde licht,
heden in een
tijdelijk ruim,
sloeg het boek
weer…
Herboren
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 129 Mijn tenen staken over de rand
Van een vervallen houten brug
Regen druppels vielen uit de hemel
En verdwenen in de rivier onder mijn voeten
Naakt had ik twee uur geleden
Het huis verlaten
Om hier op verschimmeld hout
naar een boos kolkende rivier te kunnen kijken
Maar ik ben niet voor niets gekomen
Ik sluit mijn ogen en spring
Zonder…
Met de riemen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 88 Kopje onder ga ik
In de woelige golven
Van de niet afzienbare
Levenszee - niet voor de
Eerste keer, zeker niet,
Zo vaak al is het kolkende water
Over me heen gespoeld -
Terug naar hoe het zo veel jaren
Is gegaan, misgegaan, onder water
Geduwd door anderen en door het
Lot dat het leven mij had beschoren
Wil ik niet, wil ik nooit…
LAIS CXCIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 34 In het grote woordeloze niets van haar,
de oceanen kolkend blauw in d’ ogen,
de gebaren maken alle leugens waar,
waarheid tot gebaar van onvermogen.
Want haar voelen kent geen mededogen,
is hete gloed die het van het ontdoet,
en ’t vuur verhevigt tot een blauwe vloed.…
Zeemansgroet
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.193 Ik vertrek
zonder een kus
geen hand
slechts tot ziens
als afscheidsgroet
Maar rust dan even later
mijn oog op Neer’lands kust
ben ik me van de kolkende zee
in mijn ziel bewust
golft de branding
woest haar slagen
ritmisch door het hart
waarin de pijn verstart
als ik …
mijn landje zie vervagen
en toch …
wend ik de steven
vertrek…
Pijn van het water
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 863 De horizon vervaagt de dreiging
op de woeste zee van gezichten
het bespringt mij
en beklemt mij
de noeste tree naar de gerichten
over het gelaat dat voorbij ging
Steeds als ik bijna kolkend omkom
doemt daar het laatste silhouet
van schuimend wit
en schamper wit
het vers opengevouwen bankbiljet
betaalt mijn geknakte ouderdom
Martelend…
Zoals jij bent (foto).
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 177 Je kijkt vrij onbevreesd de
kolkende massa in, en lacht.
je houdt van deze spanning.
Je hebt je handen uitgestrekt
nu ben je er dus niet meer,
maar dit was jij toch ook?
Dit was jij ten voeten uit,
vanuit gene zijde kijk je
mij aan, je lacht zoals bij
jou past, je lacht ons uit.-…
Levensreizigers
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 203 Opgehouden door een stuw,
of kolkend door een sluis.
Steeds vaker stel ik me voor,
dat ik een golf ben die doelloos deint.
Dat we wolken zijn die komen en weer gaan.
Het is nacht en ik staar in mijn vuur.
Ik denk dat we dansende vlammen zijn,
die zonder vuur niet bestaan.…
De waarheid
netgedicht
4.0 met 537 stemmen 31 wij zagen
hoe water in
niet aflatende
kracht rotsen
trotseerde
bruisend en
kolkend probeerde
een bres in de muur
te slaan om zo
in alle gluiperigheid
ongezien de dodelijke
steek in de rug
te forceren
waar graniet
en basalt in de
schepping hun bals
hebben gespeeld
zijn de sterktes van
voorwereldlijke kracht
in verbinding met…
Omkransing
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 95 starend
langs de waterlinie
met jouw gedachten opgesteld
voel je het water
schuimend tot aan je lippen
kolkend met de geur van zilt
proef je het zout op al je wonden
waar niemand ooit van wist
worden herinneringen weggespoelt
langs de kaaklijn van het oeverloos water
waar rimpelingen in zonneschijn
toonaangevend zullen zijn
om jouw ziel…
De ziel is huismeester
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Vat vol tegenstrijdigheden
Ben ik, kolkend van
Vrede en woede die
Tegelijkertijd ongrijpbaar
Zijn - het goede heb ik
Voor met ieder mensenkind
Maar sta ook hatelijk
Tegenover hem als ik
Omzie naar zijn hopeloos
Menselijk tekort en ik
Hem zijn wandaden
Vergelden wil -
Val ik terug op het
Geweten waarin mijn
Ziel nochtans…
WATERWERKEN, KLASSIEKE
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 211 Soms stilstaand
veelal stromend
soms kolkende
waterwerken
Zoet, zout en zilt
maar nooit door
bruisende klassiekers:
het Kamerkoor Musica Amsterdam
o.l.v. Herman Rouw
m.m.v.…
Afscheid
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 1.479 de getergde hand op je doorgezakte schouder
warmte voelt kouder dan ijs stromend door aderen
leegte doet woorden verstommen tot 't niets
sneller dan licht schiet 't door je gedachten
wanhoop nabij beukend tegen de ruwe kade
gevoelens trekken kolkende massa tegemoet
bergen woest verzet over het gans onmogelijke
storm je onheilspellend…
De liefde
netgedicht
3.0 met 34 stemmen 256 Waar ben je als ik zoek
in de kolkende versnelling van de tijd?
't Is niet langs de oevers,
waar het mulle zand mijn voeten zal omhullen
en bij even weldoende rust
de zon mijn huid streelt
en mij zachtjes kust...…