Alle inzendingen over liefde-in-zicht

* Hoe vaak hij ook voor schoonheid zwicht van liefde preekt in een gedicht voorlopig nog geen ei in zicht waar voorjaar kwaakt en lente klaart zoekt hij nu kundig en bedaard misschien een ei daar in de hoek of anders maar een kippenboek. *…

en ik droom mezelf naar de drijvende wolken ik wieg wat woorden in het zicht van het licht bij de zon is niets verloren wordt liefde geboren ik fluit mijn heimwee naar de vlucht van de vogels ze kennen het refrein zoek mij maar niet ik wil daar wat langer zijn want daar, daar voel ik geen pijn…

alsof het leven eeuwig is steeds onderweg en groeien liefde vindt een onsterfelijke weg de dood lijkt een verre horizon een beperking van ons zicht de wereld is rond en de maan vertoont achter de wolken licht…

Zo traag gewraakt mijn diepst gevoel mijn liefde dat ik amper trouw kan blijven. Mijn denken door het nevelig brein bezwangerd van verlangen naar zacht morgenlicht. Mijn zicht vertroebeld in duistere nacht kan geen licht verdragen van zon aan heldere hemel.…

uit pure liefde voor muziek, ze kwinkeleren er op los, de merel en de mus, wanneer men kijkt naar het vernuft van vogels verveelt men zich niet gauw…

Al wat is, het heeft mijn zegen ik had geen beter deel verwacht en zoveel liefde heb ik gekregen, meer dan ooit door mij gedacht. Geluk en liefde trokken beiden door alles heen een warm spoor, waardoor dit alles er toe leidde dat geen van ons het zicht verloor.…

Bloemen verwelken in mijn handen Als je nog leeft, blijf uit mijn zicht Mijn ogen zullen het laatste zijn Wat je ziet voor je oplost in het licht Alles wat ik aanraak breekt niemand durft mij aan te raken Wat ooit liefde was is nu de dood Bloed vergoten in het avondrood Mijn hart is van steen, zo koud Zo eenzaam in het eeuwige…

Nooit gesproken woorden op het puntje van mijn tong, die aan jou toebehoren maar die ik steeds verdrong. Woorden zo breekbaar als glas gebroken in mijn mond, die ik je graag nog had willen vertellen, maar waarvoor ik de moed niet vond...…

hangen dan mijn zicht op het werkelijk bestaan…

In de dageraad van het noorden Ontdekte ik dat liefde Omdat jij me dat aldoor gaf zoveel mooier was dan ik dacht Aan de donkere hemel zweefde het licht Golvend in het groen Golvend in het zicht Een mysterieus visioen…

schilderij hoog verheven in zicht door je liefde belicht door je liefde gegeven brandende vezels van jou en van mij onze liefde belicht en verheven.…

Haar lied is lang verzwonden; Mijn hart is ongerust, Maar van zijn leed bewust Gevoelt het bittre wonden… Haar lied is lang verzwonden, Mijn hart is ongerust. Het gloeit nog, als de vlamme, Voor haar, die mij verliet; O, kon haar spottend lied Mijn hijgend hart verlammen… Maar ’t gloeit nog als de vlamme, Voor haar, die mij verliet.…

Ik vloog de baren op en af Met haar, die tot een helse straf Mij nieuwe liefde in 't herte gaf... Maar, God, ik ben geen schipper, Hiphip, hoezee, hoihoh!…

De liefde zit in alle porieen, alle vezels, tot in de toppen van mijn bestaan. Ik voel het en hij voelt met me mee... Dat is liefde in al haar hoedanigheden. Hoe lang? Weet geen mens, hoe kort evenmin, maar het NU is liefde, breng er maar niets tegenin, dat doe ik allang niet meer.…

Men zegt: geluk is niet te koop de glimlach weerspreekt dat, als ik bij haar naar binnen loop, is het eerste wat opvalt: haar brede glimlach. Men zegt: geluk is niet te koop, op de markt zeer zeker niet, bij de grutters is het juist dat wat je niet ziet, maar: wanneer de aankopen meevallen is het de glimlach die onbetaalbaar is. Wanneer…

De zeemeermin slaat haar staart om de benen van de man sleurt hem mee naar de diepte van haar wezen Samen bereiken ze de kern van hun zielen, ver buiten het aardse bestaan…

Op jouw rug teken ik een hart dat ik vul met xxx'en Jouw naaktheid als Eva die van mij als dat van Adam Ons bloot zijn en dat van een prinses Haar mis ik en jou wil ik dus geenszins kwijt Jij en ik, wij samen Wij bouwen ons leven om anderen heen het plezier van van elkaars liefde en gebaren wij beleven el- kaar voor eeuwig hartgrondig…

Lauwe lentebries verwarmt mijn gezicht, Wangen die gloeien gaan van zoveel buitenzijn Waddengolfjes die kabbelend Tegen de zeedijk van onze late jeugd Zachtjes hoorbaar in stukjes slaan; De grilk die stiekem met ons meeloopt Onderaan de dijk, en wel goed uitkijkt Dat hij niet te dicht bij ons komt, Maar die ons ook voor geen goud…

Troostmeisjes voor Nippon, valse liefde voor een nimmer ondergaande zon. Afgedwongen brandt de liefde minder boeiend; gloeit die na in een litteken, dat nimmer meer echt genezen kon. Troostmeisjes voor Nippon, verloren meer dan een leven met visie op zicht.…

Het is niet meer zoals het was Je bent je eigen weg gaan lopen Bijna ben je uit het zicht verdwenen Opgelost alsof je nooit hebt bestaan Het is niet meer zoals het was Zó goddelijk samen in vurige passie De wereld leken we te vergeten Opgelost in gesmolten liefde Het is niet meer zoals het was Je wist de uitgang feiloos te vinden De vrijheid…

Ik geloof niet wat ik denk dat ik geloof Fantasie spreekt tot mij in de ware gedachten Verduisterd door een realiteit Niet van mij Ik geloof niet wat ik steeds maar hoop De toekomstzon gaat onder Voorlopig aan mijn zicht onttrokken Hoop vervliegt Maar de zon zal herrijzen Om geluk en liefde te stralen En licht te schijnen op het leven…

Je moet het kunnen leren van een leermeester te houden voor een héél leven, een heel leven, ja God als ik iets mag en wilde in mijn leven is het waarlijk mededogen te voelen bij iedere verschijning van je, zonder ooit, enige verdwijning!…

het is niet de hagel die mij lieft het is de regen het is niet de wind die mij lieft daar kan ik wel tegen het is niet de zon die mij lieft al voel ik me dan wel vrij het zijn jouw ogen die mij lieven nu nog de juiste vinden voor mij…

Want de ruimte is eindeloos en onze liefde eveneens!…

Vonkelt er een straal der zonne, lachend in het hart der bronne, borr’lend zingt ze in heilige wonne: liefde, liefde zoet! Kom, terwijl die zielestralen van het liefke in mij dalen, zal ik moedig haar herhalen: liefde, liefde zoet!…

Als een trein die wegrijdt in de verte Naar de ondergaande zon Steeds verder uit het zicht Totdat je niets meer ziet Verblind door het zonlicht waar je tegenin stond te kijken Mijn liefde voor jou gaat net zo diep Met het verschil dat ik je daarna weer terug zie komen Het formaat van een trein…

Een verrassend einde van de mooie liefdesscène kwam in…. zicht. De climax vertolkte de liefde tussen twee mensen.…

en licht Daar zijn er geen tranen Op het mensengezicht En dan zie ik het voor me Zoals het echt moet zijn Een wereld gevuld vol met liefde Zonder haat en zonder pijn…

Ongedwongen en zonder woorden Werden blikken geworpen En losgelaten Op het zicht Mooi werd gezien Tot onbevlekte schoonheid Verdween Door bedekking…

Een klokkentoren priemt boven ’t maagdelijk wit hypocritisch zicht…