Alle inzendingen over milde God

Nog voel 'k een tranenvloed mijn ziel doorstromen, Wanneer ik peins aan u, en hoe de goden U, ach! zo vroeg, een koele wijkplaats boden, Melodisch door de wiegezang der bomen. Ik hoor uw stem in 't lied der nachtegalen, Ik zie, van milde zilverglans omgeven, Uw blonde kruin in blonde manestralen.…

Ik heb zoveel gewonnen In overmoed, dat ik verloor in smart: Geve mij God, gezuiverd en bezonnen Een smekende ziel en een zingend hart. Mijn weekwerk eindigt: milde Sabbathvrede Voert mijn onrust tot een geruste zin.…

Het onbevangen, naar God zoekende brein zal tweedracht en geschillen verzachten. Hoe versterkend is echter het trachten, afgezonderd op een plaatsje, stil en klein, 's werelds varen, eigen vreugd' en zielenpijn te brengen bij de Heer vol milde krachten.…

Er achter willen komen wat God is, hoe Zijn machten mogen heersen en werken: iets, dat mensen graag zouden bemerken, maar omhuld wordt door milde duisternis. d' Almachtige blijft een geheimenis buiten onze verstandelijke perken. Diens Wezen met harde uitleg sterken? Zwervende leugen vol vermeende kennis.…

Gedenk ons milde bloeien zonder schaamte. Schaamt zich de naakte roos in Katmons dal? Zweer mij, dat nog in uw graf uw geraamte Ons genot sidderend gedenken zal. Engelse vertaling: - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - Recall our mild flowering without shame.…

zij verkondigt de weldadigheden aan eenieder die het horen wil het vermengt je tranen van puur geluk met milde zomerregen…

de storm geluwd wrakhout rest puinruimers maken overuren een milde bries het land moet droog de zee had weer eens kuren…

Mijn handen trek ik af van jou - De dag door voor je gezorgd, Tijd om los te laten, Te wachten op lichte nevel Of milde ochtenddauw…

serafijnen dalen af met de milde ochtendzon klokken kleuren hun zilveren spel de kaars omhult zich met het gezang wakkert aan de vlam…

een milde lach verlicht het gepijnigd gelaat. hij slaat de spiegel stuk.…

Een emir uit Qatar was dienstbaar aan zijn volk, althans zo zei hij daar, maar toen een poeet mild zijn beklag deed, kreeg hij een straf van liefst vijftien jaar!…

Mits 'k u dan maar en geve het zout van dit mijn leven, en van mijn wrokkig offer, God, niet worde te eigen spot.…

- God, laat ons waan en schijn dat we Uwe wezen zijn.…

Zeg God, ik wilde eens vragen, waarom gebeuren er alle dagen van die nare dingen? Ook wilde ik U vragen, waarom er alle dagen, mensen vergeten te lachen en te zingen! Dan nog de vraag, waarom God kwam er weer een vliegtuig donderend omlaag?…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

O wonderbare Kunst, Blijf groeien, en verdien der Vorsten milde gunst. ------------------------------------------- Apel = Apollo, god van schoonheid en orde…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

Verhoorder van mijn gebed Maak mij geduldig en mild U die zo zorgzaam op mij let U bent mijn borg en schild.…

Verlangend voortgaan op het lange pad; aan het eind ervan prijkt een stralenkrans, noodt én vermaant, omringd door milde glans, die soms vervaagt _ tot star, neerslachtig mat.…

Gods Troon houdt eeuwig onwankelbaar stand, terwijl zonnestelsels en melkwegen ooit zullen vergaan als wegwaaiend zand. Hoe zwaar zal het Laatste Oordeel wegen? Gelovigen, blijft uw vertrouwen gestand voor de Hemelpoort vol milde zegen.…

hij spreekt me toe met ruisende woorden ik luister naar mijn oude vriend en laat me door zijn milde stem bekoren zoals een kind nog heimelijk bomen ziet…

nooit was koelte klaarder dan het water dat ik dronk in de schaduw aan je bron platanen koesteren groen de stilte blauw en wit de milde eenvoud van je plein…

regen kleurt gras weer groener dan het was geeft geur en glans aan blad en bloem als een milde zegen van boven over gras zo mals zo groen…

Je zegde me verdriet aan en het is gekomen je rust onder zachte, rulle aarde je vroeg me eens of ik bang was voor de tranen en ik was bang nu is er hun rijkelijke vloed nu is er hun milde vloed en ik ben niet meer bang…

Gedachten zoals emoties hebben ook krachten soms zijn ze mild, soms wild een omarming als troost zou fijn zijn in eenzame dagen als milde macht die het gevoel van warmte beheersen emotie van loslaten wat je dierbaar is geeft diep gevoel van onbehagen begint als wild, zelfs machteloos lijkt acceptatie maakt dat gedachte overwint wat niet…

nog broze schuchtere woorden zoeken aarzelend beschutting in zacht bewogen zinnen ik raap ze op geef ze een warmend plekje in wiegende wind en milde avondzon…

over mijn hand kabbelt gedempt een mild gefluister de middag in al zijn luister ruist als oeverriet ik vang het melklicht door mijn venster de koffie geurt dit uur is door geluk verdiept…

De zon was vandaag mild en verlegde de schaduw, ik kon er wel niet bij.…

Sterk zijn Laten zien Dat het goed gaat Terwijl dat Niet waar is Dat kost Zoveel energie Spanning Door Moeten Wat Ik Niet meer kan Ik ben op weg Mezelf te Accepteren Te zijn Op weg Mild te zijn In mijn proces Naar zelfacceptatie Naar Er mogen zijn Pas als Ik mezelf accepteer Kan ik de ander Ook accepteren…

Over de zee hangt matelijk te tampen een zoele en droeve klokke door de mist. De dag is zonder klaarte en zonder lampe. Hij, die zijn hart bezit, weet wat hij mist. Een stemme galmt, en ieder loopt verloren. Ik loop alleen. En 'k weet dat duizend zijn die naast me dragen door te dichte smoren lijk al te volle teilen melk hun pijn. Ga niet…