7711 resultaten.
hemostase
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 90 toen de woorden
prematuur onvoltooid
ontsloten noch beschreven
alleen maar bedachtzaam
en vloeibaar waren
liep ik vast
tussen twijfel en
zekerheid toen ze
geschreven stonden
een beklemmend besef
van de messcherpe
markering van bewogenheid
naar de onontkoombare
stolling in tijd…
Terra incognita
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 101 doch liever kijk ik met eigen ogen
wat er zoal aan ontbreekt
zo blijft het zoeken naar Utopia
vooralsnog onvoltooid…
Open en niet gekooid
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 30 In de nog te spelen tijd is alles nog te winnen,
blijven levens open en letterlijk onvoltooid.…
Biertje...
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.099 Wel vragen, maar een antwoord weet ik nooit,
dus wat ik schrijf is altijd onvoltooid.…
Wachten op Morgen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 231 Wachten
is als een regendruppel
die valt op de grond
Wachten,
wachten op iets
dat toch nooit komt
Wachten,
een speling van tijd
wachten,
tot je je teder tegen me aanvleit
Die dag komt nooit,
status: onvoltooid
Straks is het voorbij,
nog even, en dan...
Niets meer...
Morgen Komt Nooit Meer…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 435 De diepte van de stille nacht
knaagt aan mijn onvoltooide leven.…
Onvoltooid verleden
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.256 En in deze oase van gevoeligheid,
vandaag, ja hier in het heden,
worden we beide aangenaam verrast,
door een onvoltooid verleden.…
onvoltooide rouw
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.310 het patroon
dat zich herhaalt
door emoties
wordt bepaald
in stand gehouden
heel bewust
telkens weer
door pijn gekust
je koestert
je laat
anders inmmers
voelt het als verraad
onvoltooide rouw
al is het maar voor even
daarna kun je
weer verder met je leven…
onvoltooide liefde
netgedicht
4.0 met 19 stemmen 349 Zij droomt nog elke dag
Van hem die haar verliet
Zacht zuchtend zegt ze vol verdriet
Dat ze hem nog immer mag
Wonderen doorwoelden haar hoofd
Haar hart was immer nog van slag
Ze dacht aan wat hij had beloofd
Het spookte in haar elke dag
Teder trok ze zijn foto uit de la
Ik wil je weer dicht bij mij
Naar dat verre land ga ik je achterna…
Onvoltooid verlangen
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.597 Jij,
Soms zo ver weg,
Dan weer dichtbij,
Een kus,
Gebaar,
Een hand,
Je lach,
En wat je zei,
Ik zoog het op in mij.
En tegen het middernachtelijk uur,
Was ik bedwelmd,
Doordrenkt van jou.
Er kwamen dingen in mij los,
Een zoete smaak van honing,
Nectar waarvan,
De smaak reeds lang vergeten was.
En nu ik langzaam nuchter wordt,…
Jouw onvoltooide
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 135 ik heb
haar muziek beluisterd
hoorde woorden
die haar bekoorden
zij was ontluisterd
maar in haar hart
klonken nog
de melodieën van vroeger
tonen overbrugden
wat eerder gescheiden was
over goede smaak werd getwist
het compromis zal worden gemist
we deelden fragmenten
uit de symfonie van het leven
jouw onvoltooide is de laatste…
Laat mij niet onvoltooid achter
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 95 Wij spelen met letters
De letters van het alfabet
Bouwen met woorden
Onze vleugels verstrengeld in elkaar
Om de zon in haar naam
Laat mij deel van je blijven
Laat mij niet onvoltooid achter
Bemin mij
Laat mij drijven op de golven van je hart
Dan zal ik je dragen
Met het blauw van mijn naam.…
Jarig
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.629 Wat een dag
nu jij hier
niet meer bent
voor jou
geen nieuwe lente
zoet
werd bitter
je was nog niet
uitgeleefd
een onvoltooid
gemis
als de lucht ooit
optrekt
en de hemel
kleurt
durf
je weer te geloven
in een droom
voor nu
zijn we verstild
en fluisteren zachtjes
jouw naam…
hulpeloos
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 353 hulpeloos in mijn badjas
bleef ik steken in het
onvoltooide onbenoemde
stil stokkend in mijn poëzie
gestoord gedroogd vanuit het bad
trok ik woorden door
het schuim – in wording
mijn naakte huid opgeschoond
woorden gedragen in nevel
vederlicht stollend
in een nieuwe inspiratie…
Oh, singulariteit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 111 Roodverschuivend zweefde je
Door vier of wat dimensies
Tijd en ruimte
als jouw onvoltooid toneel
Stiekem was je uitgedoofd
Als een kleine ster, lichtjaren weg –
We zagen het alleen nog niet
Oh, singulariteit
Oh, allerlaatste zonnewende
Ik hield al van je
Lang voor ik jou kende…
zwijgend wit
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 70 bedachtzaam baadt ze
in het kleurloze water
deze zacht vloeiende taal
ontsloten noch beschreven
de onvoltooide woorden
van een niet gerijpte taal
badend in het bad
van vloeibare onwetendheid
behoedzaam wachten tot
het daglicht draaglijk is
en ik word bewogen voorbij
het zwijgend wit…
aanname
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 49 met nog een uur te gaan
vastgelegd in de genen van tijd
stokt een adem
na alles wat is gezegd
over voortgang en
bij tussentijdse evaluatie
blijft er nog een open veld
wachten op bewolking
op het volstrekt helder onvoltooide
waaronder ons eigen gelijk
verder geen nieuws
en telt niemand zijn dagen…
Retrospectief
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 198 Aan elastieken draden van onvoltooide
processen, in processies meegetroond
op de bolderwagen van de tijd,
verwoord in gerecyclede patronen,
in neonkleuren, in zuivere willekeur vergeten,
langs de lijnen van een dubbele moraal
waarin oude krassen te diep zijn ingesleten,
maakt rechtlijnigheid plaats voor vicieuze cirkels,
spreekt in kern…
sterven bij leven
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 1.323 als een dichter sterft bij leven
heeft de ebbe zich te vroeg doorgezet
en verschraalt het kunstig zinnenweven
tot knopen van een versleten letternet
hij teert slechts op zijn scheppend verleden
dat stilaan zo zijn glans verliest
een poëet dient tot de dood zijn rijmen te smeden:
een onvoltooid vers is waar hij voor kiest…
Toekomsteinde
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 571 Je denkt
ik heb het al
in handen
Het grote gat
onder het teken
van de vraag
Maar het glipt
onzeker glijdend
richting duisternis
De toekomst wacht
wijd open
en vol vragen
Onvoltooide brand
van liefde
en van wonden
Ouderdom fronst
gerimpeld
zonder tanden
Onvermijdelijke dood
het einde
van het aanstaande…
Een mens...
hartenkreet
4.0 met 10 stemmen 1.646 Een mens...
qua leeftijd aan het einde van haar leven,
maar qua gedachten er nog midden in.
Een vrouw...
vol vrolijkheid en praatjes,
probeert er het beste van te maken.
Een kanjer...
wordt plotseling,
een herinnering.…
Mens
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 917 Een mens, een roos gelijk
fijne bladen, zoete geuren
maar met doornen die steken,
verborgen achter prachtige kleuren.
Een mens, een vlinder gelijk
vluchtig vliegt hij, weg van de waarheid
weg van kwetsende woorden
want zo is een mens, voor altijd...…
een mens
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 2.826 warm, respectvol
luisterend
verhalend
een lach, een traan
onzichtbare banden
gewonnen vertrouwen
eindeloos begrip
gesproken woorden
bijzondere momenten
zwijgende stiltes
een houden van
een mens ...
een vriend…
dat mens
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 3.803 zij is het blaffende spreekwoord
zij bijt naar het wurgkoord
en mept naar de macht
zij is mevrouw Hoofdpijn
terug van vakantie
joepiejajee
ze is Minnie Mouse
met een kunstgebit
een naakte sloerie
een gevangene
ik? eerlijk gezegd wens ik
haar beurtelings ziekte
en liefde - ik aai haar
en krijg een douw
zij is de leeuw met de doorn…
Geen mens
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 49 Zowel mens als dier.
Leiders die het mijden
voor hun eigen plezier.
Zelf ben ik niet volmaakt.
Maakte fouten in dit leven.
Ik ben wel al tot hier geraakt.
En zal mijn kennis blijven geven.
Geen mens op aarde
is helemaal perfect.
Maar ik ken wel de waarde
van liefde en respect.…
ZO MAAR EEN MENS
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.437 Het accoord van de moord
in staccato
is uitgevoerd met een stiletto
het kwam zo van pas
was heel snel passe
met het lijk werd geleurd
zijn naam onbekend
een kaart aan een teen
zo ging hij ter kist
hij wordt niet gemist.…
Wat is een mens?
gedicht
4.0 met 166 stemmen 12.462 Wat is een mens?
Een stip op een stip voorbij de zon,
die zelf is zoekgeraakt in het heelal
van melkwegstelsels achter melkwegstelsels.
De mens: waar praat zij van in al die tijd,
aeonen ruimte, zevenmijlen licht
en zeventig maal zeven mijlen niks.…
mens
netgedicht
3.0 met 76 stemmen 11.974 Achter het masker
Zonder fouten
Altijd mooi
Pijnloos
Afstandelijk
En vol begrip
Schuilt een mens
Geef maar toe…
een mens
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 740 door jou voel ik me weer goed,
ik ben weer een persoon,
een mens.…
de mens en ik
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 371 cerebrale verstandsgedachten krijgen dat er niet onder
wie slechts rationaliteit belijdt heeft zwaar gemis
want hij mist zelfs besef wat er in zijn hersens gaande is
geef ik toe aan mijn hersenstam dan ben ik net een poes
ik sla mijn klauwen uit blaas en ga ook liefjes spinnen
volg ik emotie tomeloos ben ik een speelbal zonder zinnen
geen mens…