Alle inzendingen over terminale ziekte

Goudgeel gerstenat Van rijke kraag Voorzien, hemels Goud op aarde, Smaakt naar meer, Meer, meer, veel Meer, natte sporen Op wang en kin, Is toch normaal Want ik heb zo'n zin Om alle sores die Me kwellen weg te Drinken, zodat ze - In ieder geval even- Niet meer bestaan Nu zie ik pas Hoe diep ik ben Gezonken, nu niet…

Wanneer ik vraag: lekker gegeten zegt ze, de peentjes wel we aten bloemkool, zeg ik, ze kijkt me verwezen aan en zegt: die smaakte naar peentjes. Als ik in de lach schiet, biggelt er een traan, ze fluistert help me, ik vergeet zoveel. Mijn hart breekt.…

Ik zelf ging vandaag op weg door huis een pad vinden verbeelde mij dat beeld van hun verschralende haar. De toetjes van gisteren stonden dus nog op de eettafel, het bestek en de borden waren al wel weggeborgen dus zonder die zorgen ging ik vandaag weer op weg. Het heeft geen zin om vandaag over gisteren over eergisteren te treuren, vandaag heet…

30 jaar geleden stopte mijn hart en devalueerde mijn geheugen 3 decennia terug, ging ik er 2 weerom in tijd geenszins een leugen 20 jaar geleden weer alles op rails ontwikkelde zich, ongeneeslijk Polycythemia Vera met een veel teveel aan bloed ziekte onwezenlijk Een ziekte zonder hoop op ge- nezing Een ziekte met als gevolg gebrek…

voor mij ben je een vriend voor anderen een vijand ik vertrouw je jij bent diegene, die me vertelt dat ik later blij ben met mezelf voor anderen ben je niets anders dan een ziekte.. een ziekte die me door laat gaan tot het einde je bent mijn vriend je bent hun vijand je bent mijn anorexia en ik laat je niet gaan…

een lange ziekte wanneer de zon onder gaat is het al winter…

vanwege ziekte van de dichter heden geen snelsonnet! Redactie…

Torenhoog rijzen de gebalde vuisten ten hemel op geknoopt aan verwijten tot mijlen achter de horizon ze schieten te kort, de buur die vriend en God aan top hun terminale ego’s straalden al eer het heelal begon Meedogenloos kloppen stalen harten betonomrand ijzingwekkend luider door het kille ijspaleis verkracht gevoel slechts geldgevoed…

Jaloezie is een verschrikkelijke ziekte waaraan alleen mislukkelingen lijden.…

aan educatie, Ziekte, dood en angst De oorzaak moet sinds het begin der tijden permanent op alle fronten tegelijk bestreden worden…

Het onlangs wegens kanker teruggetreden oud-Kamerlid Singh Varma van Groen Links is - zegt 'TROS Opgelicht!' - niet ziek, maar slinks ontsnapt aan financiële moeilijkheden. De waarheid of riooljournalistiek? Wat het ook zij, 't is ongeneeslijk ziek.…

Je begon weer te twijfelen of de afstand niet te groot de treinen op tijd zouden rijden de zon wel op zou komen en ondergaan waarna de maan zich manifesteerde de aarde daarin ook een rol speelde. Dat je niet begreep waarom juist ik jou geheel vervulde. Daarom weg kon blijven met een vliegend tapijtje bij de hand en duizend en één dromen…

Met jou afspreken voor een kopje thee naar elkaar kijken, een heleboel woorden een groot aantal boten, die voorbij drijven De kathedraal, gebrandschilderd de ramen Sancta Camisa en het blauwe Chartreslicht zachtjes samen het Ave Maria zingen We zullen opnieuw een afspraak maken het verlangen naar elkaar beleven jij zult komen met…

Vandaag betaalde hem uit in lende pijn heel de dag gisteren was ook niet echt licht van long en denkstof zij voelden als wals en dan weer antieke vaas met kalkaanslag wij verlangden zwanger van leven nu even naar verlof. We leven per dag naar tot ziens zoete long en zure adempijn ja, jij laatste behoeft niet langer de zijne te zijn. Jij mag…

Ooit komt die ene dag, die ene waarop haar ochtend niet meer aanbreekt, de dag waarop men wellicht niet schrijft waar jij of zij op dat moment verblijft. Laat de hemel dan alstublieft staalblauw kleuren, de lavendel en de seringen die dag extra geuren. Ik weet echter zeker dat je dan nog ergens elders bent juist die dag je moed en kracht voor…

Wij kennen al jaren van die dagen de korrels aan het strand, de schelpen het schuim op het water dat af en aan als golven wederkerend het strand aandoet, het koude dat je in winters laat huiveren. De nacht telde deze keer minuten lang uren. Vandaag is huiverig, ik zoek niets en ben thuis de dag is kil niet vrolijk, de sfeer is gelaten, regels…

Het ziekenhuis Weet inmiddels wie ik ben Het ziekenhuis dat kent mij en ik weet, ondanks mijn handicap de artsen te vinden Zij weet meer dan zij prijsgeeft de poli zie Demi à Vera Zij kennen gelaagdheid van bestaan Zeker die van mij is voor hen Zeer beslist zeker geen kunst En zonder twijfel een raadsel evenmin Ongebreideld een teveel aan bloed echt…

Zo heet die nare ziekte Die ziekte die spieren verzwakt Je kon niet meer lopen In je rolstoel weggezakt Hoe vrolijk jij altijd was Zullen we niet vergeten Na maanden tegen dit te vechten Heb je de strijd verloren Lieve meid het leven heeft je gelaten, je bent hier niet meer We blijven aan je denken, iedere dag weer.…

Niet eens terminaal maar wel het leven verloren. De oorzaak niet meer in je hoofd; Verweest, ver weg, verlaten... Vergeten.…

steeds minder geneigd de postulaten te prediken (alsof er een categorie is de zucht naar de slachtbank) de terminale eindconclusie de termen en de delen gesplitst tot op de lendenen van de geslachtsdelen wordt niet gesproken de bal is rond wat een ander betreft is die vierkant en is daar nog een gelijk ook vertel me eens wat je…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven.…

ongerust en kwaad zoveel zorgen hoe zullen mijn naasten hierop reageren kan ik dit nog overleven zal deze vreselijke ziekte nog omkeren ik probeer nog steeds alles te geven ze zeiden dat het over was geen kans meer deze vreselijke ziekte overleven dat is alles wat ik wil, en dan nooit meer…

de aarde laat moeizaam los wat het ooit begon maar laat tinten bestaan totdat er geen sterren meer zijn onzichtbaar de scheppende hand die nooit laat gaan vuisten ontspant en palmen opent soms pas diep in de herfst als de laatste mist het erf opsluipt 'sterven is van alle dagen' fluistert het woud terwijl het daglicht van thans terminaal…

De luchten hangen vol dagen, - De dagen hangen vol smart… Ik zal te zwak zijn, om te dragen Wat mij de wereld tegen-sart; Ik zal te ziek zijn, om te wezen Wat uw wil star me tegen-slaat, O mijne dade’ : allene wezen Die door ’t gewoel bang henen gaat. Ik, die te trots ben om te leven In stalen palen enkle tijd: Ik zal te moe zijn om te…

ziekte die kanker heet.…

Liefde, passie, als vuurwerk met veel kruit Een prachtige, mooie, ontklede vrouw De Eva der Eva's waarop ik bouw Geen enkele willekeur waarop ik stuit Ondanks een ziekte dansen wij verheven Daar wij te vroeg het leven moeten geven…

Hij sloeg de ziekte uit mijn mond. Ik weet nog waar en hoe en hard. Voor de verandering werd er nog wat spanning bijgeschreven op de harde schijf die bij poëten voor ziel doorgaat. Ik hoor dat woord voel de klap. Het is meer dan een ziekte. Het komt van achteren. Je kan je niet weren.…

jij kreeg mijn sms-je draaiende maag knallende hoofdpijn liefde is een ziekte en jij het medicijn…

Er kan geen erger ziekte wezen, (Hetzij van lichaam of van geest) Dan die, waarbij men 't stèrven vreest Maar niets wil nemen tot genézen.…

Voor mij is angst een ziekte daardoor ben ik nergens bang voor maar wel bijna overal ziek van ----------- Uit: 'De Allesvrezer', 1997.…