Alle inzendingen over weinig hoopvol uitzi

Vrede, maar weinig geleerd. Het zijn de doden die tweeënzeventig jaar na het einde van de tweede wereldoorlog zwijgend tot ons geweten spreken over de wereld die heden nog op zoveel plaatsen in een oorlogssituatie verkeert.…

Futloos Hoopvol. Gereserveerd. Tijdloos. Dichter. Gevisualiseerd.…

naar de gordijnen Maar de mensen vinden haar prachtig Haar lichaam is mooi, haar beweging elegant Haar uitstraling is juist sterk, haar breekbaarheid juist krachtig Te weinig tranen in ons droge Nederland…

Verjaren is eens even kijken naar alles wat verleden is en hoopvol naar de toekomst reiken omdat het leven gave is.…

“zie de mens” Wie trekt het zich aan het zal toch eens waar zijn de muziek getuigt hoopvol het beroert mij ik luister vol aandacht.…

ik heb de klok geluid zag ogen hoopvol kijken naar boven maar met jullie handenwringen kon ik verder niks beginnen doe dus met allen tegelijk eindelijk die eerste stap vooruit…

Hoopvol kuste hij haar zacht Zijn hand daalde reeds lager. Helaas, zij had iets anders in het hoofd Dan hij zichzelf had beloofd. Nu sloft hij naast haar, zwaar bevracht Langs super, markt en slager.…

Het presidentschap van Barack Obama, Waarover men zo hoopvol is geweest, Dreigt nu, omdat hij onze e-mails leest, Alleen maar uit te lopen op een drama. Als hij straks dit gedicht gelezen heeft, Ben ik benieuwd wat hij voor cijfer geeft.…

Die iets diers naar 't graf moet brengen, Plante stil een kruis daarnevens: Schoon dan de ogen tranen plengen, In het hart komt hoop des levens. Waar bij 't kruis de tranen vloeien Om hetgeen men 't graf moest geven, Daar gaan schone rozen bloeien, Rozen, die het kruis omweven.…

Op het zwijgend erf der doden Moet de treurwilg zijn gezet Maar de popel ruise er nevens: Bij de rouw het stil gebed. Op het zwijgend erf der doden Sta de donk're beuk in de aard; Maar de meidoorn sta er nevens: Aan de weemoed hoop gepaard. Op het zwijgend erf der doden Bloeie 't roosje in de…

'k Liep alleen door het woud, En te midden van 't hout Zag ik enkele genummerde bomen. 't Was een merk, dat ze alras zouden worden geveld. 'k Zag de houthakker, die door de heer was besteld, Met zijn bijlen en zagen al komen. Ik stond stil en ik dacht: Van het menselijk geslacht Zijn zo telkens ook enkele…

Ik moet weer gaan lachen Dat wordt er gezegd Niet steeds blijven zeuren Pas dan ben je echt De mens die we kennen Een vrolijk gezicht We weten je kan het Dus schrijf een gedicht Schuif problemen naar achter Zie de toekomst vol zon Dan gaan we weer verder Waar het ooit eens begon…

Jij kwam binnen met een lach Mijn gezicht begon te stralen Je stak je hand op en zei: "Hi" Ik ben meteen gestopt met malen Want malen deden steeds gedachten Vol van somberheid hier in mijn hoofd Maar met jou in mijn nabijheid Wordt de negativiteit gedoofd Je lacht Je zingt Je springt Bent vrolijk Je toont hoe 't leven óók kan zijn Ik hou…

Morgendauw streelt haar ogen wakker als een zachte kus de dageraad ontrolt zich vol gouden belofte aan haar voeten ze laat zich bekoren een warme glimlach krult haar lippen terwijl de wind speelt met koningwinter en de lente melodie die beiden een duet fluisteren alle twee aanlokkelijk sneeuwvlokken en roodblozende wangen witte…

Een ieder beseft in zijn leven hoe ras heen gaat zijn leven, dat eenmaal hij niet meer zal zijn. - Maar wanneer? Voor een ieder is de dood weer altijd een toch zo groot, ja, zelfs onoverwinnelijk mysterie. Zovelen zien het als alles afgedaan, diepe slaap. Weg alles! Hoopvoller mensen verwachten te vinden weldra achter de poort, immer…

Gods grote Waarheid blijft van het begin tot het einde der tijden steeds zichzelf dringt tegelijk door in menselijke zeden die dikwijls weer nieuwe gedaantes krijgen behoudt daarbij haar vorsende lichtstraal ofschoon ze voor het oog verandert of ook kan verdwijnen zelfs het meest vernuftige denken blijft altijd te klein om de ruime Hemelse…

En 'k dacht: hoe vreemd dat naast verdorde graven De jonge liefde sterk en hoopvol staat; Zijn wij niet al van weinig tijds de slaven Daar toch elk na de ander grafwaarts gaat?…

Het licht is naar binnen geslopen zo zacht, ik had het niet eens door het viel op mijn bed en het liet zich door de kamer glijden door de kieren van de gordijnen op de boeken on de kast op de stapel kleding op het bed tot het opeens overal was het liet zich niet temmen het liet zich overal gaan zodat het was en kon zijn.…

Met Kerstmis kleuren onze somberste dromen hoopvol groen. Wordt er ruimte aan onze hartenwensen gegeven, die ons iets van onszelf teruggeven met iets van een wel gemeend fatsoen. Dromen we de droom de kerstmis met elkaar te mogen delen. Een realiteit voor de gelukkigen; een droom nog steeds voor velen.…

Passioneel getrouw in tijden van harmonie tikt de wijzer voort gestuurd door de felle ster zichtbaar in de glazen bol.…

Hoopvol in vertrouwen en met liefde zei ze met een tedere glimlach voor ze haar ogen voorgoed dicht deed ik ben niet verder weg dan je eigen hart pas nu bijna twee jaren later kan ik aanvaarden…

vers gevallen sneeuw op oude grond herinnering herleeft hoopvol tuur ik in de verte... misschien zit er wel iets van verdraagzaamheid verscholen achter de gindse horizon Lejo van Kuijeren…

hoe vreemd voelt soms de tijd die aan zichzelf verstrijkt als in het vliegtuig achter verre wolken de nieuwe dag zonder een nacht of omgekeerd in het ongewisse tel ik het uit til ik hem hoopvol over minne dagen…

Het is de grondtoon Van jouw canto Die het leven leefbaar Lijkt te maken voor de Mens die aan zijn Eigen leven lijdt Met ondertonen van Vrede en verdraagzaamheid En de boventoon een Sprankeling die hoopvol Uit doet zien naar De eeuwigheid…

in haar ogen lag de toekomst diep verborgen in een traan wondermooie wensen één voor één liet jij ze gaan verlangend en vol vragen hoopvol naar een lach is er nog een morgen aan het eind van de nacht…

Je was even in het waarom nadenkend op schilderspapier waren schimmen mensenzielen kwamen streken in vorm alsof de horizon weer hoopvol was met zijn bomenrijen aan de einder bij iedere golf een riviertje verf en onder de zon een beekje.…

Campagne voeren in de USA Is meer dan ooit je opponenten kraken De waarheid doet volstrekt niet meer terzake En onfatsoen scoort in de media De uitwas van die stijl is Donald Trump Door Clinton hoopvol ingekort tot Dump…

na verworven ja-woorden heft hij hoopvol het glas, het straatje zonder einde netjes haalbaar.…

Hij roeide rond in scherven maar bleef uiteindelijk steken in zijn eigen spiegelbeeld het verleden leek vergeeld maar wilde toch niet sterven daarom wacht hij hoopvol op dat reddende teken al kost hem dat een hoge tol…

ik roep en ik gil mensen moeten uit de weg omdat ik dat wil ik heb haast zien mensen dat niet? laat mij erdoor dit is geen lied ik ren en ik val ik sta op die mensen zijn mal iedereen denkt aan zichzelf het is eerlijk ik kom te laat mijn hart klopt onbegeerlijk eindelijk ze denken toch aan mij ik ben op tijd hij redde mij…