6290 resultaten.
Herfstontroering
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
220 Een herfst herinnert
warme dagen van zomer
vandaag schijnt de zon.
Hoe ontspannen en vrij het kleurrijke gebladerte
als herfstvlinders wervelt op de verstilde tonen van een wind
waarin een voor een woorden van verliefdheid en vreugde fluistert in ieders
oor zowaar geordend en verweven met elkaar in een zacht aanvoelend tapijt op lapje grond…
Het wit is weg
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
187 stil legde zij
zich neer
ze krulde
niet meer
na een golvend
leven van
geven en nemen
nog schuimde
zij de oogst
van alle
bezigheden
maar dat is
verleden tijd
het wit is weg
nu spiegelt
ze zon in
rimpelloos
weerkaatsen
pas als er kinderen
komen zullen zij
weer golfjes maken…
Zoals het eiland dat doormidden brak
gedicht
3.0 met 23 stemmen
8.764 waar eerst een nis was met een bronzen dak
een tabernakeltje van filigraan
een open schatkist voor het eiland brak
een toegang die door niemand werd bewaakt
een baken voor wie aankwam in de nacht
daar waar de wand een eigen lichtbron had
daar werd de rots geraakt het eiland brak
onvast als ijs dat breekt rondom het wak
de zigzaglijn onzichtbaar…
MELOPEE
poëzie
4.3 met 74 stemmen
6.926 Voor Gaston Burssens
Onder de maan schuift de lange rivier
Over de lange rivier schuift moede de maan
Onder de maan op de lange rivier schuift de kano naar zee
Langs het hoogriet
langs de laagwei
schuift de kano naar zee
schuift met de schuivende maan de kano naar zee
Zo zijn ze gezellen naar zee de kano de maan en de man
Waarom…
Haiku: boom
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen
336 Hoog in de boom
zingt een vroege vogel
de dageraad bijeen.
Boom -
onbeschreven blad
fris en groen.
In de herfst
telt de oude boom zijn
jaarringen.
Schud de boom
wacht niet op plukkers
- appel op je hoofd.
De oogst is binnen
appels en peren leken
weer niet op elkaar.
Het fruit van de boom
heeft zijn vruchten te danken
aan sterke…
Buiige wolken
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
194 waar groen
het blauw
bewegend
bedekt
groeit de
natuur onder
het gemêleerd
wit van
buiige wolken
nog laagden
de laatste
zomerbloemen
de vlakten met
hun specifiek
volle rijp kleuren
die oplichten
onder een nog
warme zomerzon…
Léman
gedicht
4.0 met 1 stemmen
3.822 Op zondagmiddag, aan de kade van een glasgroen, Zwitsers meer:
het zonlicht als een vijl, de wandelaars spits en schitterend en dui-
ven, imbeciel, altijd verdwaald in kluwens, maar te lui voor angst. Er
dalen trapjes naar het water, lichaam drinkend van zichzelf. Een
kind staat in damp gekleed.
Kom, huiver; klim als een beginner langs het flakkeren…
LATE HERFSTROZEN
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
242 ‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde zijn gevoed
hoe vuurrood de hanggeraniums nog gloeien
‘ k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
tot de Tuinman straks alles weer gaat snoeien
brengt een speelse vlinder zijn afscheidsgroet
‘k zie hoe verrukkelijk de herfstrozen bloeien
die door de laatste zonneweelde…
Oktober
poëzie
2.7 met 74 stemmen
9.678 O luchten-goud, o groen van 't woud, o verven,
Die, in een laatste opglooiing van de aard,
Van al het schoonst des zomers, lang gegaard,
Een tooi hem toverdet, tot zacht versterven,
Wat was mij nu nog al uw licht-schijn waard,
Nu ik die teerste aanwezigheid moest derven?
Hoe taandet ge al, gij, die aanwezig waart,
Bij wat mij Eén, van ver…
De hybride ruimte
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
242 nat bewogen
de luxe
transparante
gordijnen in
de hybride
ruimte tussen
nevel en mist
waar stilte
gekist lijkt
te zijn omdat
er druppels
memoriam met
afwaterende
geluiden
stromend
afscheid namen
zoals ook het
grijs van het
moeizaam tot
ontplooiing
komend
ochtendlicht dat
al door zon vaal
werd uitgelicht…
Herfstbladeren
netgedicht
3.5 met 2 stemmen
243 Kleurrijk geritsel
op de tonen van de wind
klaar om te zweven
Hoe heerlijk het is om kennis
te maken met de pracht van een herfst vol
onverwachtheden en verrassingen waarbij ik onder meer
luister naar de bladeren die al geruime tijd ratelen of ritselen in het blauw.
Wanneer op een dag hun trouwe
zomergroen begint te verkleuren en mengen…
Golfslag
netgedicht
4.8 met 12 stemmen
992 de tranen van een golfslag
verzanden onvermijdelijk
op het gezicht van de kust
raken onzichtbaar bovendien
door hun ondergang geloven wij
wat verloren gaat, verdwenen is
het uitzicht blijft echter boeiend,
verzwolgen door de golven
maar niet op slag verloren.…
Spel
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
267 Wind stoeit met water stoeit met strand,
zand stuift over wuivende duinen,
onbesuisd, onder meeuwen die deinen,
dansen op het ritme van de branding,
golf op golf op golf,
Nehalennia's hartslag.…
Herfstregen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
241 Recht uit de wolken
vloeiende regendruppels
parels van hemel
Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.
In het bijzijn…
HEEN EN TERUG
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
213 Tussen steile rotsen
door dicht woud omringd
dendert de stortbeek
naar beneden
geeft zich over aan de wil
van de oeroude Schepping
over hem heen
stijgt en daalt telkens
een gondel langs de helling
steeds onderworpen
aan menselijk gezag
de hotsende stroom
bereikt het lage dal
zoekt als kabbelend riviertje
de tijd zonder eind
het…
ONWEER
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
249 moeder natuur bulderde
vannacht van verdriet
over wat de mensheid haar
heeft aangedaan en achterwege liet
tranen met tuiten
liet ze volop stromen
bleef dit langdurig uiten
maar ondanks dat heeft
ze toch ook altijd oog
voor onze noden
want ze weet dat door het uiten
van verdriet en pijn
vaak iets nieuws tot bloei kan komen
wat tot troost…
Zeemacht (Domburg)
netgedicht
2.5 met 2 stemmen
274 Nog zingt zij van veraf
en lacht in ruise regelmaat.
Het land op haar gewonnen
dat in de zon te bakken wacht
laat ze rustig ronnen.
Dan kruipt haar zilte nat
een glibberende slang in stille draf
bestrijkt eerst zacht.
Het rulle zand al bang wordt laf
doorweekt en wijkt.
Maar als zij met haar golven en hun kracht
het blubbernatte strand…
Septembermorgen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
222 September schittert
als een veelkleurig palet
altijd weer anders.
Op welke wijze tranen vloeien bij rozen waarbij
zij in een bui van heimwee zelfs nostalgie herinneringen
ophalen over een afgelopen tijd waarin geuren en kleuren zich van hun
beste kant lieten zien terwijl blaadjes beginnen mee te stromen op golven van stilte.
Dat bomen…
Wilg
netgedicht
5.0 met 4 stemmen
255 Door inheemse stilte wentelt zich wilg
aan de oevers bij het zoet water meer
waar blanke nimfen spiraalvormig dansen
in een cirkel van zilvergroen gras
alsof verlegen verliefd zijn
ook bij de oppervlakte hoort
van een noeste onherbergzame woestenij
te ruig en stoer om echt te strelen
wilg kronkelt zich lenig
in het rond, geknot of niet…
[ Er loeien koeien ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
221 Er loeien koeien,
schapen blaten, en de wind --
zaait de zaden uit.…
Deze magie
netgedicht
5.0 met 22 stemmen
205 spiegelend
danste zij op
maanverlicht
water dat
opkomend golfde
zonder rust
blad fluisterde
tussen de sterren
hun open gesprek
zonder twinkelende
starheid en aan
buren geen gebrek
in geel was de
puzzel nooit
te maken er
waren stukjes
die deze magie
niet smaakten…
Met hart en ziel
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
208 ze plukte wol
handenvol
met rust en liefde
ze stuurde niet
maar begeleidde
zorgzaam zacht
eerst keek zij ze
aan tot het gaan
klikte in samen
warmte delen
met hand
en huid de kou
langs voelen waaien
is toch anders dan ze
met hart en ziel aaien…
Afscheid van de zomer
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
249 Het is tijd om afscheid te nemen van blauwe
kleur van het hemelgewelf waarin steeds zwakkere zon
en zeer grote ijle wolken eerst als losse delen samen tot geheel
vormen terwijl een opkomende wind voor verstrooiing en aandacht zorgt.
Heerlijk om nog even na te genieten van trillende
groene gebladerte die zich laat mengen met nieuwe tinten
in…
Een jeugdig volk
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
192 zij koninginde
hoog in de
koude lucht
na de vlucht
snelle en
opgewonden
darren in chaos
achter zich
te hebben gelaten
alleen de
kleinste
bleef haken
aan haar spoor
met hem zou zij
het gaan maken
hun moment was
universeel van
twee naar een teveel
weer wolkte
na enige tijd
een jeugdig volk
naar een nog
nieuw te kiezen…
Fabelachtig Orchidee
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
251 Ik wil me ankeren
in vrijheid
als luchtwortels
fabelachtig orchidee…
Gulzig onthaal
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
229 Vandaag mijn benen grijsgedraaid
met blote benen
het langdurig incontinente weer
had de natuur een wulpse
overdadigheid gegeven
het groen heupwiegde, en
schreeuwde me uitbundig toe
De lokale muggen hadden een
voor mij onvoorziene rol
in hun klamvochtig schouwspel
Ik werd gulzig onthaald
als een langverwachte gast
Het mugpeloton…
Vrucht door snoei
netgedicht
2.8 met 4 stemmen
201 Zoet zijn de bramen in het wijndomein
Maar groeien moeten nog de druiventrossen
Straks komt de fluisterboot wat gasten lossen
Een groen prieel tempert de zonneschijn
De mens gedijt op warmte, vogelzang
Gelijk de appels, kersen, pruimen, peren
De populier en els zijn sterk en weren
Te harde wind, hun haag is van belang
Subtropisch zijn…
Klimaatopwarmingstanka
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
191 De beuk in de tuin
verliest zijn laatste blaren
al in augustus.
De zon brandt ongenadig
de seizoenen overhoop.…
De 8e dag
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
189 De uiterwaarden zijn meren geworden
Waar voor kort nog koeien graasden
Strijken schuimkoppen neer uit de ether
Ik begrijp de natuur, die haar grenzen toespreekt
Maak een gat in de heining
Laat me vrij, laat me wild, één leven lang woest zijn
Zelfs de wet van de jungle verzuipt hier
De geur van het geurloze water is al
De schepping…
Zomervlinder
netgedicht
3.6 met 5 stemmen
185 Zo teer en kwetsbaar
als een veelkleurig wonder
raak je ieder hart.
Ontwaak mijn mooie vlinder uit jouw eigen
draderig huisje en spreid gevarieerde kleurrijke vleugels
opdat ze comfortabel en gestroomlijnd de verschillende luchtlagen raken
en de wegen kruisen van geurende bloemen die een voor een ook het levenslicht zien.
Bovendien komen…