6251 resultaten.
VLOEIWEIDE
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
195 Wijde, luchtige eikenkruinen geven
frisse adem aan akker en weiland,
strelen verkwikkend de broederlijke band
van het blije, tevreden boerenleven.
De lange bomenslingers omgeven
beschermend teer bosbestaan: dit houdt steeds stand.
Veldjes glanzen, dankzij beken langs hun rand,
waarbij vogel- en krekellied wordt verheven.
Hier vielen eens…
Jonge Nacht
hartenkreet
2.5 met 2 stemmen
234 de nacht sluipt
voorzichtig naderbij
de zon geeft haar
nu de ruimte
het licht wordt
diffuus en dun
de bomen worden
zwarte dreigende personen
ze lijken mij aarzelend
te willen grijpen
en spreiden hun takken
en het besef groeit dat
ik moet zien weg te komen
de nacht behoort hun…
GODLOF VOOR DE ZOMER
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
236 Ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen
't blauwe zwerk en de zon als een gouden medaillon
wiens zuivere glans ieder liefhebbend hart mocht dragen
ik loof de Heer om de lange, zonnige zomerdagen
met 'n onweerswolk of regenvlaag die durfde plagen
voor een zomer die reeds vroeg in de lente begon
ik loof de Heer voor de lange, zonnige zomerdagen…
Hemeltranen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
164 Wakker door regen
haar tranen dansen op raam
geëmotioneerd.
Hoe het grijs wordt ingericht in een nog maar
korte tijd geleden ontwakende hemel waar zij verschillende
tinten aanneemt bij gestapelde wolken van waaruit tonen in delicatesse
en subtiliteit vloeien tegelijk proeft men fracties tederheid in dit ongezien fluweelzacht.
In het bijzijn…
Droogtetoekomst visioen
netgedicht
2.8 met 8 stemmen
208 Worden Tsjaad, Nigeria en Ghana
Ivoorkust Senegal Liberia
En Niger een woestijn fata morgana
Als de Sahara kookt als de Sahel
En de Sahel zo droog wordt als Sahara?
Staat het Iberisch schiereiland in brand
In warme extreem hete droge zomers
En zengt de koperen ploert het Baskenland
Nu teistert hij zelfs tropisch de Les Landes
Hier op…
Op een mooie zomeravond
netgedicht
5.0 met 1 stemmen
179 Kijken naar boven
de lucht schildert vol vurigheid
een nieuwe schemer.
Hoe ik geheel en waanzinnig in vervoering raak
door de veranderende kleuren en het geleidelijk donkerder
worden van de lucht waar intense patronen en vormen van licht branden
op mijn netvlies op hetzelfde moment laat verstrooiing diepe sporen na in het hart.
Flora vouwt…
Golfjes wit
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
174 stralend
kwam
het vuurwerk
van de zomer de
kinderen tegemoet
hun ogen
spiegelden
de kleuren
die zij al eens
hadden ontmoet
een lieve verre
herinnering met
de onbekende
koude en grote
blauwe zee
in golfjes wit
die maakten dat
het strand draaide
je kon het aaien
zonder gezicht
zij hebben
geluiden van het
slissende water…
Hun zomer blues
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
187 warm
stippelden
de eerste
zonnestralen
hun zomer blues
op een manier
die kinderen
al deden kraaien
naar zon en strand
het nu al
draaien
met de kleine
blote voetjes
in het zand gaf
al de zachte ruis
van wit vallend
water als
voetenkuis
waar warmte
zich al laat vertalen
in het rood van
gezichten
zal het ijsje
van het…
Op z'n Edelst
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen
152 tegen een
bronsgroen eikenhouten achtergrond
gloriëren ze samen
de Goudiep en de Zilverberk…
Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier
poëzie
4.0 met 3 stemmen
789 Dicht langs een bongerdhaag schichtte een pruimensnaaier,
De klepper vong de wind en joeg de vogel op,
Er gonsde een ver gerucht van tramp'len en geklop,
De garvenbindster zong op 't zoeven van de maaier.
Maar, de open lippen strak in zijn verdoolde kop,
sliep aan de lauwe berm een schuwe armoedzaaier.
De zomernoen was heet, de hemel trilde…
Salix babylonica
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
211 De grote treurwilg is geknot.
Hij dreigde te verzwakken onder ´t gewicht der takken.
Wanhopig strekt hij nu zijn kale armen uit naar god
zoals het beeld van Zadkin: “De verwoeste stad”.
Maar later vormt zich blad na blad
een pruikenbol aan nieuwe loten.
De wilg treurt groen ontsproten als tevoren.
“Im Prater blühn wieder die Bäume” zingt…
Waarom ik zoveel van jou hou
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
212 Natuur op z'n mooist
als een bijzonder geschenk
streelt teder mijn hart.
Hoe uitnodigend en warm jouw hart is waar ik elke
keer weer kennismaak met het licht van de dagen en zachtheid
van de dingen, het helder water en de aarde waar het leven heeft ontkiemd
Voortdurend veranderend, maar allerminst veranderlijk; een verrijking in mijn bestaan…
[ De vaas met bloemen ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
151 De vaas met bloemen,
die ik buiten heb gezet:
meteen vol vlinders.…
Een nieuwe morgen
hartenkreet
3.3 met 3 stemmen
202 Met zachte streken
zon schildert in tint en toon
een nieuwe morgen.
Wanneer in de morgen een zon begint te
rijpen achter het groen glooiende landschap waar het
aantrekkelijk mooi lichaam zich zal openbaren in de lucht terwijl het
puur licht tijd vrijmaakt om zich van haar creatieve en inspirerende kant te laten zien.
Het resultaat is een…
's Zomers
gedicht
3.5 met 30 stemmen
12.123 'moet je voelen
hoe koel die bloemen zijn'
zei ik
en ik legde je hand
op al dat kroelende roze
'terwijl pioen zo'n gloeiend woord is'
zei jij
ik bloosde
------------------------------
uit: 'Zeestenen', 2001.…
Avondgebed
poëzie
3.3 met 22 stemmen
4.507 De avond is gevallen,
De dag gaat dood, -
De bomen worden allen
Wonderlijk groot.
In de verte, in de landen,
Daar ligt wat goud, -
De nacht maakt onze handen
Zo stil - zo oud.
Schoonheid hebt gij ons leven
Eenmaal gekust,
Dan gaan wij 't avond even
Zwijgend te rust.…
Hemelsblauw
netgedicht
4.3 met 6 stemmen
200 Eindeloos kijken
naar een onvolmaakt mooiheid
Lucht in volle bloei.
Laat mij mezelf inspireren door een kleur van hemel-
gewelf hetwelk wordt gedragen door vleugels van liefde en licht
waar tevens geen enkel wolk in dichtheid en uitgestrektheid valt te bespeuren
Een ongeziene aantrekkingskracht, mijn adoratie begint te klimmen naar ongekende…
Twee liedekens.
poëzie
4.0 met 1 stemmen
5.491 I. Morgen.
Goede morgen!
Alle de vogeltjes zingen al - hoort!
Jubelend dragen ze 't overal voort:
Goede morgen!
In de weide
Flonkert de dauw in de jeugdige staat;
Erica purpert in vreugdige praal
Op de heide.
In de bomen
Ruist er het liedje zo jong en zo oud,
Fluistert van alwie er zongen in 't woud,
Van hun dromen!
Kom dan…
Woordeloos Verbond
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
184 op m’n wandeling
kom ik ze allemaal tegen
die rustige droefogige grote Zwitser
een Duitser met het hoogste woord
gelukkig van achter een hek
de drukke slimme vlijtige
Schot uit het grensgebied
een nu nog kleine maar straks
grote trotse en eigenzinnige Turk
zo’n charmant lief tenger Italiaantje
die grote zelfverzekerde onverschrokken Deen…
Als ik des Zomers
poëzie
3.1 met 14 stemmen
2.049 Als ik des zomers, duffe stadswal, u ontweken,
Mijn jonge jeugd geniet in zachte hemelstreken,
En baad in morgenkoelte en dweep in maneschijn
Aan ’t blauwe Sparen of de dichterlijke Rijn,
Waar lieve mensen langs de groene heuvlen wonen,
Waar ’t hoge woud weerklinkt van blijde hemeltonen,
Waar ik de bloempjes ken! waar ik de tijd vergeet,…
JUNI
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen
457 juni de maand met de lange en warme dagen
laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan
straalt de zon tegen een blauwe hemel aan
gaan wij ons aan een open tuinfeestje wagen
terwijl de vogels nestjes bouwen in de hagen
trekken geurende kamperfolies de vlinders aan
juni de maand met de lange en warme dagen
laat mooie tuinen voor bezoekers openstaan…
Ferment geuren
netgedicht
5.0 met 22 stemmen
155 ook zij
schreef in
de lucht met het
gemankeerde
schrift de vlucht
van de witte vlinder
met zwarte stip
landde en
fladderde weer
op van de voor hen
bestemde kleuren
in de blauwdruk
van het eb en vloed
der ferment geuren
in golven gedragen
door de wind
verdween zij in
het wit dat blauw
bewolkte alleen
de zwarte stip
was nog…
Naar waarheid
netgedicht
5.0 met 24 stemmen
191 alleen de vlam
van het kaarsje
leek sneller te
trillen bij het
manifest worden
van een uiterst
pittige totaal
onverwachte
donderslag
natuurlijk deden
geluidsgolven
iets met de lucht
zij geurde anders
wat chemisch
na een stevige bui
door ionisatie
van zuurstof met
krakende bliksem
toch bleek schrik
voor donderbuien
meer uit…
Ochtend
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen
245 De ochtend gloort.
Toch lijkt het of
de nacht nog niet
wil wijken voor de dag.
Alsof de zon maar
nooit meer schijnen mag.
Alsof het nog nacht was
schuiven dikke laaghangende wolken
over de huizen aan de overkant.
De regen tekent
strepen op mijn
vensterglas.
Maar wacht, daar buiten speelt
een kind, het springtouw
in haar hand.
Haar…
Zomers ontladen
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
176 lange benen
dansten warmte
omhuld maar de
passen muziek en
het scenario
klonken koel
straalden een
niet comfortabel
gevoel van
balans uit
het onverwacht
zomers ontladen
viel niet bij
iedereen in
goede aarde
voor een weers-
omslag neemt
ieder zijn tijd
om 4 uur donderde
bliksem voorzienigheid…
Een kameraad
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
209 De oude vrouw achter het raam,
kijkt glimlachend toe.
Naar alles wat er buiten gebeurt.
En er gebeurt veel.
Ze weet het waarom en hoe.
Denkend aan herfst en winter,
ziet ze nog die wilde kale pruikenbol.
Hoe de merel af en toe kwam kijken.
Nu ziet ze een enorme bladervracht
Maar dat had ze ook verwacht.
De blauwe regen heeft een kameraad…
Diep in mij
netgedicht
4.1 met 7 stemmen
229 Ode aan de zee
waarin ik mijn dank betuig
Golven van leven.
Wanneer mijn ogen sluiten hoor ik de stem van
water kabbelen met allerlei door een wind voortstuwende
klanken badend in onsterfelijk en tijdloos tegelijk laten de gedachten
zich meestromen met de golven van waaruit rust zal ontspruiten; een kalmte nabij.
Kijkend naar haar eeuwige…
Onkwetsbaarheid
netgedicht
5.0 met 23 stemmen
166 ik struikelde
met pijn en moeite
hervond ik mijn balans
maar die kans werd mij
maar een keer gegund
voor ik echt duikelde
ik wist dat mijn bestaan
alleen nog met variabele
balans kon door blijven gaan
het was een schok
om eigen broosheid als
limiet te moeten ervaren
want in de taal die mijn
lichaam sprak bleef hierna
ook geen enkele…
Libel
netgedicht
5.0 met 3 stemmen
176 Dansen en glanzen
als een ster door het leven
libel laat zich zien.
Hoe bijzonder het is om breek- en kwetsbare
vleugels te voelen naderen die rakelings scheren langs zacht
gerimpeld wateroppervlak waar haar beeld golft met de weerspiegelingen
tegelijk laat zij zich vermengen met verschillende lagen van een helderblauwe hemel.
Onder een…
Puur
hartenkreet
3.2 met 8 stemmen
234 Puur
Als op een goudomrande wolk van emotie
spreid ik gedachten,
zielenroerselen zo gezegd
wandelend langs een stille bouwplaats
laat me verwonderen
door die ene enkele klaproos
voorovergebogen
zacht wuivend door de wind
alsof ze me groeten wil
sta ik even stil en voel de relatie
van het alleen staan
zo goddelijk mooi, in haar eenvoud…