inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 77.637):

De pracht van de zee

De roep van de zee
zijn geruis achtervolgt mij
tranen van water.


Hoe ik even de drukte ontvlucht op een mooi stukje
strand waar ik kan luisteren naar akkoorden en noten drijvend
in ongedwongen en vrijheid van een opklarende hemel terwijl opkomende
lichtstralen van een ster het glooiend duinlandschap zullen strelen met hun warmte.

Op welke wijze het ritme van mijn ademhaling de rui-
sende bewegingen van het water gelijkmatig volgt, golven die aan-
en afrollen tegelijkertijd geven ontwakende emoties en gevoelens zich over
aan het harmonisch blauw met voorbij schuivende bonte wolkenflarden; een stilte nabij.

Dat al vroeg in de morgen een in waas van mysterie ge-
hulde zon verschijnt boven de horizon waar ook enig boot of schip
uit de schaduw treedt van een afgelopen nacht om uiteindelijk zich te laten
meestromen met deze nieuwe dag waarin men ook de eerste vogelgeluiden kan horen.

Wonderlijk dat de geur van frisse, zilte zeelucht nog even
blijft hangen zodat ik fracties kan ademen, vervoer via een uitgebreid
wegennetwerk tot wanneer breekbare en kwetsbare van mijn hart wordt bereikt
Hoe bijzonder en uniek het is om dit stukje leven en liefde te mogen vastleggen voor altijd.


Zie ook: http://catherineboone.blogspot.com

Schrijver: CB, 30 juli 2022


Geplaatst in de categorie: natuur

4.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 37

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)