3694 resultaten.
Lente
netgedicht
2.0 met 2 stemmen
300 Divers klein grut
springt
op vier pootjes tegelijk
omhoog
van lichte levens-lente vreugde.
Misschien
dat met de tijd
ook mijn hart wel weer springen zal.
Misschien
dat het weer springen zal
al is het maar van lentevreugde.…
Ik hou mijn kop omhoog
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
540 Ik hou mijn kop omhoog
Mijn schouders recht en mooi
Hou mijn beiden ogen droog
En mijn gezichtje in de plooi
Niemand die van mij dan weet
Wat ik denk en wat ik voel
Situaties die ik zoal meed
Dat zijn er best een heleboel
Ik hou mijn adem vast
En niemand die het ziet
Ondanks deze zware last
Vind ik een weg in mijn verdriet
Ik hou mijn…
Tuintje aangelegd
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
426 Bladgeritsel in mijn oor
bewogen door de wind ervoor
trad mijn tuintje binnen
en waaide nieuwe zinnen
Tuintje is zo kinderlijk echt
heb mezelf daarin gelegd
de wind neemt met zich mee
zaadjes naar de diepe zee
Tuintje in het kinderhoofd
is door winden uitgedoofd
tuintje anders aangelegd
kromme takken lijken recht
Door wind en tijd…
Terminale vader
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
345 Ik heb mijn zieke vader
door de telefoon gesproken.
Hij is eigenlijk te ziek
om te praten.
We hebben niet veel gezegd.
Op de vraag
of ik op bezoek
kon komen antwoordde hij:
- Nou liever
als ik weer thuis ben,
het is hier zo kaal -
Het is de vraag of dat
er nog van gaat komen.
Het is hier stil,
koud en verdrietig in Amsterdam.…
EEUWIG TREKKENDE KRACHT
netgedicht
4.0 met 3 stemmen
338 De kist waarin zij rust
sleept haar gehele huishouding
als verslagen huilende slaven
over het gangbare
grof knerpende grindpad
van het eeuwenoude kerkhof
met schuine zerken
op weg naar het diepzwarte graf
waarin zij tegen haar zin in,
zal moeten rusten,
continue heeft zij zich ingezet
voor haar dierbare kroost
zij had zich opgeworpen…
Vrienden
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
476 Vrienden zo speciaal
Dat je ze eigenlijk vergeet
En als je ze dan kwijt bent
Dan merk je dat niet eens…
Jezelf
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
374 als je door de hel moet gaan
je verlaten verraden voelt
als je in een leegte komt te staan
je ziel tot nulpunt is bekoeld
als de wereld voor je instort
je denkt dat niemand je meer nodig heeft
als je steeds opnieuw gekwetst wordt
het leven je weer nieuwe klappen geeft
als je aan het einde van je kunnen bent
niet tot vechten meer bereid…
zierikzee
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
296 Ik ben teruggekeerd
naar Zierlkzee.
Zonder jou.
Op de dijk
heb ik je naam
geroepen in de wind
Een zwerm meeuwen
schreeuwde met me mee.
Spottend.
Is het de wind
die mijn ogen doet tranen?…
Voorbij
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
540 Mijn hart doet pijn
te weten dat jij die zware strijd moet ondergaan
"alleen"
over de drempel van ons bestaan
Wij moeten je laten gaan
je wil het niet, maar het is gedaan
het is voorbij
zo jong bij ons vandaan
Wij moeten afscheid van jou nemen
niet van wie je was en wat je deed
altijd zullen we aan je denken
in ons lief en leed
De…
De gonsregen, regen -
poëzie
3.8 met 5 stemmen
1.939 De gonsregen, regen -
het òpbewegen
van bladen als water valt,
de regen valt valt valt.
Zo in me zelf gedoken te zitten
in 't glanzige niet meer witte
licht - en nooit te beginnen
beweging en niet te bezinnen.
De regen maakt grauwe strepen
in de gladgrauw geslepen
lucht - de gordijnen hangen
treurig, de dag lange.…
WEEN MAAR LIEVELING
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen
477 Ween maar lieveling, ween nu maar
kom toch en schrei gerust maar even
Donkere wolken maakten je ’t zwaar
laat je vreugde echter weer herleven
Ween nu maar lieveling, huil gerust
laat al die tranen gerust maar vloeien
Schei maar tot je in slaap bent gekust
laat de liefde in je hart maar bloeien
Ween maar lieveling, doe ’t nu maar
ik ga die…
natte ogen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
402 Ik heb natte ogen
Tranen die uit mijn hart komen
Liefde wat uit mijn hart stroomt
Uit mijn ogen naar buiten glipt
Verdampt in het zonlicht
Ik heb natte ogen
Mijn hart is gebroken
ik voel pijn, teleurstelling en verdriet
Mijn liefde lift mee met mijn tranen
Mijn tranen verlaten mijn ogen en verdampen in het zonlicht…
Triest
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
446 Schijnt de zon? Ik zie slechts wolken
Dik en donker, dreigend ook
Jij ziet nergens vuurtjes branden
O, maar ik zie ergens rook
Hoor jij weer de vogels fluiten?
Ik hoor niets, alleen kabaal
Want m’n Ik praat tot m’n Eigen
En het is geen mooie taal
Zegt m’n Ik dan tot m’n Eigen
’Idioot, die jij nu bent
Zo een onbenullig wezen
Heb ik echt…
Wat je met liefde is gegeven
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
681 Te vaak kon ik niet genieten van het leven.
De gedachte terug naar die emotie laat me nog trillen en beven.
Ik kon het leven niet aan en viel in een zwart gat.
Nooit het besef van de kracht die in me zat.
Alles gefocussed op schaduw en een zon die valt.
Niet mijn blik op wat te redden viel maar op wat al was verknald.
Ik voelde me als in…
Mijn ziel is in mij.
poëzie
4.0 met 2 stemmen
1.051 Mijn ziel is in mij als een kind
Dat droomt, terwijl zijn voeten bloeden,
Van vleugels verloren, die hij, de moede,
Wel eenmaal wedervindt.…
Nacht van de Ziel
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
363 ach mens vol smarten
het nood-lot werpt je
vroeg of laat
terug
op je ware zelf
maskers zijn afgerukt
je naakte pijn
wil erkend worden
taaie , zelfgesponnen draden
moeten verbroken
het zal door merg en been gaan
als elke vezel in je schreeuwt
zal in je hart
gefluisterd worden
welke weg te gaan
Voor een vriend…
Wat ik in het weekend nog zag
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
468 Het moment zal gaan komen dat weet je al.
Dat al je emoties zullen komen in een vrije val.
Afscheid nemen en vooral hoe neem je alvast door.
Des te dichterbij het moment komt des te meer bereid je je voor.
De vraag is waarop denk je je voor te bereiden?
Dat kan niet wanneer je apart raakt waarvan je nooit wilt scheiden.
De vragende ogen van…
Verdriet geloven
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
431 Ik sta stil
Zie zoveel problemen,
geen die ik ervaar
Ik ben veranderd,
had me afgezonderd
Maar jij trekt me terug
naar het gevaar
Want de tranen en pijn
in je ogen
laten me opnieuw verdriet geloven…
Lieve Daniël
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
372 Lieve Daniël,
Ik weet het je bent pas 6 jaar.
Al deze woorden nog te moeilijk een beetje raar.
Papa schrijft het ook niet voor nu maar voor later.
Voordat gewenning dit gevoel overstroomd als water.
Het is vast gek dat papa er niet meer is.
Klinkt vast gek dat ik bij je wil zijn en je zo erg mis.
Je bent mijn kind ik wilde je niet verlaten…
De dood en haar spel
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
448 Ik zag net een dood dier op straat liggen.
Ik moest aan de dood denken.
Ik zie het als een morbide spel
van een extreme nymfomane.
Maakt niet uit hoe je eruit ziet of wie jij bent;
ziek, zwak, sterk, gezond, jong, oud,
levenslustig, arm, rijk, nobel,
net geboren, net getrouwd,
net afgestudeerd, net ouder geworden,
net met pensioen…
Wanneer ik tot U kom
poëzie
5.0 met 1 stemmen
833 Wanneer ik tot u kom, dan lacht gij zacht,
En somtijds klaagt gij, maar als zij, die spreken
Van vroeg're smarten, die als dromen weken
En waar men in de droom om weent en lacht.
Maar als 'k alleen ben hoor ik dag en nacht
Uw snikken en ik zie uw tranen leken,
En voel uw hart wild slaan, alsof 't wil breken,
Maar kan niet, dàn verneem 'k uw…
Lot uit de loterij
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
565 Heb ik je al gezegd lieve pa
hoeveel ik je mis
dat is niet te beschrijven
dat is een groot gemis
Bijna zes weken terug
ging je van mij heen
mij achterlatend
heel eenzaam, heel alleen
Ik kon niet bedenken
wat dat voor 'n gevoel kon zijn
maar ik weet nu
het doet ontzettend pijn
Ik zal het een plaatsje moeten geven
want het was je tijd…
Holle ziel
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
430 De leegte vreet mij langzaam op,
kijkend naar het duister.
Een ziel eens zo licht
springt zijn laatste sprong.
Gemotiveerd door liefde en geluk,
de laatste kus.
Verlangend naar vroeger
is het onmogelijk te stralen.
Ik wacht op een schouder,
een tedere lach.
Maar tranen glinsteren al,
als gebroken kristal.
Vastklampend aan herinneringen…
D' ochtend-dans
netgedicht
3.0 met 1 stemmen
448 Je raakt mij onbezocht.
In bedeesde verbijstering
proef ik de zilte dauw
op mijn lippen,
die als kristallijne,
bevroren korrels smelten
in d' ochtend-dans van de herfst.
Verlammende zachte warmte
laat mij verdrinken
in gewichtloosheid,
wanneer berijmde vingertoppen
sluipend op mijn huid reiken
en mijn stem doen breken.
Sleur niet,
trek…
De boodschap kwam onverwacht.
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
305 De boodschap kwam onverwacht.
En zo stort voor dat moment
Heel even je wereld in elkaar
Na een bericht
Dat je liever niet had willen horen.
Je weet immers niet van tevoren
Wat je even later zult horen.…
Leeg gevoel
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
544 Koud
zo kil
leeg
zo stil
Moe
zo zwaar
doodop
zo maar
Pijn
zo ziek
samen
paniek
Lief
zo fijn
trouw
zo mijn
Houden van
hoeveel
missen
zo veel
Komt goed
ooit zie ik jou
altijd
weet dat ik van je hou…
Op de heuvel
netgedicht
3.8 met 6 stemmen
432 uitkijkend over
wijd gestrekt land
dat nog altijd
in diepe rust verkeert
banen zonnestralen
zich 'n weg door
een grijs wolkendek
vol herinneringen
hoe ik op mijn hurken zit
met armen wijd open
wachtend op mijn kleine meid
die mij in mijn armen vliegt
nog altijd sta ik daar…
VERDRIET, stil
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
510 Als je doorgaans goed beschouwend, begrijpend
kan praten, kan invoelen, kan meedenken, doordenken,
boven materies, onderwerpen, gebeurtenissen staat..
deze uiterst goed kan aanvoelen, zien aankomen..
wil dat nog lang niet zeggen
dat je af en toe, van tijd tot tijd
gewoon tegen een schouder van een mens
wil uithuilen, het uit snikken van verdriet…
Iemand verliezen
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen
544 Verdriet bij een ziekte
verdriet wie kent het niet
verdriet bij een scheiding
heftig verdriet zoals je vaak ziet
Iemand die dierbaar is, te verliezen
hoe dan ook een wisselend gevoel
gevoelens die je niet kunt beheersen
iets wat gebeurt met een doel
Je gaat op zoek naar onbeantwoorde vragen
je gaat iemand missen tot en met
je bent er helemaal…
Vervliegend verdriet
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
452 Langzaam slechts vervliegt verdriet
pas wanneer het ijler wordt
is er ook r u i m t e
voor wat vreugde
hoewel het op de achtergrond
altijd wel ergens aanwezig blijft
verbazend ook hoe snel het soms
weer terug is in de spotlights
op de voorgrond van het toneel
om alle aandacht op te eisen
die het denkt te verdienen…