Alle inzendingen over dichters gedichten

Zal ik hem nog verbeteren dit schepsel mooier maken dan het is, een flappend oortje dichter bij het hoofdje, het neusje toch maar rechtgezet? Die malle kromme beentjes, ik kan ze spalken zo je wilt. Het iets te bolle buikje wat vlakker maken is geen werk.…

------------------------------------------------ Met dit gedicht won ik op 6 mei 2005 de 3e prijs in een gedichtenwedstrijd over Leusden, georganiseerd door Rabo Ledenmantel, tijdens een Masterclass geleid door de dichter Ruben van Gogh.…

een veel gevraagd echt erkend poëte deed in dichten zonder kop of staart kudel stond bij haar voor kudelstaart haar kip werd zonder kop toch gegeten zij droeg op feesten voor in lederdracht meestal ingepland zo rond het bittergarnituur tegelijk met de ballen heet vers van het vuur kwam er gedicht luisterrijk in volle pracht één klant wilde…

Terwijl hun kinderen hun magen met gekruide spijzen komen vullen, en vragen om warmte en wijsheid, zie je hen onopvallend naar een nieuw leven reizen: in hun zachte, gehavende hart is niets van spijt: dichter dan wij staan zij bij hun nieuwe kindertijd. ------------------------------------------- uit: 'Indonesische Gedichten', 1978.…

zijn ontworteld om te zwerven, neem nu Slauerhoff, die woonde alleen in zijn gedichten, zei hij, en wat is dat anders dan de blote hemel verpakt in woorden, dakpannen voor de ziel.…

ik had zo, meen ik willen inschepen onder een bladzijde door de letters van je gedicht hoe kan ik lieve woordjes vangen aan dagzijde van onderdak op het kustgebied in de schelp van je heupen om mijn vingers rond je haven te sluiten binnen gehoorafstand ik wilde wat roepen 'binnen onze taal' de zee klotst altijd voort in eindeloze deiningen…

(voor Hanneke Majoor) Jij kende mij als jonge dichter, toen ik met zwartgelakte nagels en zwarte oogstrepen doelloos over de straten zwierf, doorn in het oog van de braverikken, doelwit van valse roddelaars.…

Er was er eens een dichter die maar niet goed kon onthouwen of hij vanuit de man schreef, of veeleer vanuit de vrouwen. Dat maakte hem van streek en deed hem menig maal benauwen, zodanig dat de twijfel aan zijn geest begon te knauwen.…

Volièrevogeltjes wapperen er in rond en de meisjes hebben er een zeer zoete hals en de dichter staat nimmer voor u dan gekleed in het bleekblauwe avond­kostuum van de maan.…

niemand gunt je dat geluk normaal schrijft iedereen je stuk ze zullen pesten uit plezier woorden gaan hun beeld verliezen zinnen zullen vechten op papier te weinig liefde om ervoor te gaan zo blijf je dichter zonder naam…

Bij het dalen van de daglichten, verderop in mijn eenzame staat, noem ik het de rang van de dichter, droom ik in het donker van wat het leven mij plagerig onthoudt.…

niemand gunt je dat geluk normaal schrijft iedereen je stuk ze zullen pesten uit plezier woorden gaan hun beeld verliezen zinnen zullen vechten op papier te weinig liefde om ervoor te gaan zo blijf je dichter zonder naam…

Ach, waar is de tijd gebleven dat de Duitse ploeg bestond uit spelers die je eikels vond, arrogant en zelfverheven? Die altijd scoren vlak voor tijd, Matheussen en Völlers, de om-rode-kaarten-brullers die flirten met de ongerechtigheid met zulk opzichtig matennaaigedrag dat je ze heerlijk haten mag.…

De dichter verdiept zich in religieuze boeken, en gaat, na vele jaren, weer eens naar de kerk. Maar als hij kritiek levert op Gods machtig werk, kan hij God zelf luidruchtig horen vloeken. En de dichter, hij zwijgt even voor een tel ... en ziet God dansen ... 't is kermis in de hel.…

daar stonden wij samen op een Amsterdams perron te wachten op de stoptrein naar Amersfoort hij dichter/schilder/violist een vanouds bekende ik de dichter/machinist de nog immer onbekende niet de moed hem aan te spreken want ik herinnerde mij tijdig dat C.Buddingh' ooit eens schreef: "goden stoor je niet" en misschien is het…

Ik ben geen groot dichter Voel mij niet verplicht tot het dichten van een dicht Veel eerder gezwicht Ik ben geen aanstichter van nieuw literair licht Vondel en Bloem hebben mij pootje gelicht Nee, ik ben geen zwaargewicht Niet als poet, noch als dichter Maar, na het dichten van een dicht voel ik gauw drie kilo lichter…

(op een tegeltje) hier woont de dichter ook hij zal ergens moeten wonen... welnu achter deze gevel komen woorden tot leven zoals destijds bij de bouw de metselaar dit huis liet groeien steen voor steen zo maakt de dichter met zorg de juiste keuze woord voor woord…

hier slaapt een dichter dromen woorden verzen verzuchten regels stilte buiten jakkeren de beelden daar gutsen buien ideeën stormen emoties aan zee gieren zenuwen het land hier rust een dichter lijmen gedachten zinnen bindt poëzie het papier…

Een dichter uit ‘s Hertogenbosch Dicht dagelijks met dichterlijke pathos Haast elke situatie Geeft je inspiratie Prikkelt jouw ethos. Als autodidact Dicht je het liefst abstract Deze soort poëzie Geeft je veel energie Een duivelspact. Maar onderbelicht het ultieme dicht is toch het sinterklaasgedicht.…

een gebeurtenis is nooit iets wat zomaar gebeurt de poëet ziet méér: een voorval is niet slechts toeval stilletjes worden louter gebeurtenissen aankondigers omina die fluisteren in dichters oor wat komen gaat in de verborgen wereld van dichters hoofd weerspiegelen zij de diepste behoeften van de mensenziel…

als de dichter sterft dwarrelen er woorden uit de bomen en huppelen kwatrijnen jamben en alexandrijnen dartelend voorbij en daar wat verderop bloeien verzen, rijm en strofen op de hoge wei maar de dichter is niet meer zijn pen is nu verstild en de wereld een beetje mooier weer zo is het goed zo had hij ’t zelf gewild…

ik ben wie ik schijn te zijn, een veinzer, een dichter dus van wanen en lyriek toch lees je uit mijn liefdesverzen voor…

Mensen zijn dichters, hun halve zinnen scheppen -- nieuwe verbanden.…

De dichter pleegde aan zijn tong verraad: hij had zijn hoorders naar de mond gepraat.…

Met startschot gemist ben je zo tien jaar verder dichter bij de dood.…

Laden zijn geleegd bureau is weer opgepoetst voor dichter schrijfwerk.…

bij Utrecht moet ik aan de dichter Ingmar Heytze denken in Borne heb ik dat nooit…

beleef het moment taak van de haiku-dichter verklaar verder niets…

de muze is meedogenloos wil het bij de ene dichter niet lukken dan flirt ze met de ander…

om weerstand te bieden aan de tijd die zó snel aan me voorbijgaat schrijf ik een gedicht omdat ik weet dat een gedicht verplicht tot woordgebruik werken met woorden kan vermoeiend zijn waren het niet dat een gedicht ook verlicht en juist dat is het mooie van de poëzie want soms moet je kiezen tussen geluk en vierendelen nou ja…