Alle inzendingen over Tweede Kamer

en toch nog nu nu na al die jaren zeewee weer het zilveren zieden van mijn zee!…

Het was een mooie zomerdag, De tweede keer dat ik je zag, Een meisje liep dicht tegen je aan, Ik liet je voor de tweede keer gaan. Twee weken later, De derde keer dat ik je zag, Jouw ogen waren niet meer zeeblauw mooi, Het meisje was bij je weg.…

. ---------------------------------------------- Uit: 'De tweede ronde', zomernummer 2001.…

Tweede keuze Wat wil je dan mijn lieve man: een wonderlijk wezen ? een vrouw om te vrezen ? Derde keuze Daarna voelde ik me pas echt verloren want kiezen uit twee was al veel te veel. Dus hield ik me vast aan mijn vrije wil en werd mijn geliefde opnieuw geboren…

een hoopje zwart te groeien haren met wat wit ertussenin kan niet verbergen welke kleine duivel zij kan zijn met kleine klauwen die onbehouwen klimmen langs onbeklede benen om te komen spinnen dat ze van de pijn niet wist het spel wordt gespeeld zoals het haar is geleerd de eerste slag is raak de tweede om dat in te zien maar hoe…

Tweede Adam. Heil volbracht! Niet door vlees, bezield door water en door geest, voor eeuwig onbevreesd! Godsgeschenk in de belofte! Jezus Christus, mensen zoon! Vrede zij u lieden! Lichtfeest! Het is Kerstmis!…

al was het voor zijn suites voor een boottocht op de Theems stroomafwaarts.. richting zee uit “De Zee en Ommelanden” (tweede reeks) © Eli Stater…

. --------------------------------------------------- …Voormalig Tweede Kamerlid Wijnand Duyvendak heeft bij zijn boekpresentatie een taart in zijn gezicht gekregen……

de liefde blijft de eerste lentezon schijnt en verbindt ons samen op de bank de liefde blijft de laatste zeezon schittert en bedankt je overleden vader een liefde verdwijnt als ondergaande zon donker en bedroefd uit je hart en hoofd de liefde bestaat in elke zon in elke relatie ook al ben je tweede…

Het idee duwt me naar later naar terugkijken op mijn leven sinds het antwoord dat ik nu moet gaan geven op zijn vraag, zijn tweede aanzoek: hij wil een kind Op mijn buik zit hij zo verleidelijk en lief te kijken dat ik het graag wil houden zoals het is met zijn tweeën en de pil het beste zeg ik maar niets trek hem naar mij toe kus…

de zon gaat dalen in het licht van de kas stijgt een koude tomaat in het morgenlicht directe democratie koffie pap of thee de gecommitteerde adamsappel geschoren op een meisjesschool bergens broeinest wrakhout vriend en vijand mee langs de kust tweede oplage door de jaren heen verbeterd -…

er was eens een ezel die zich drie keer stootte aan dezelfde steen die midden op zijn pad lag de eerste keer was het donker de tweede keer had hij dorst de derde keer was hij verliefd hij zag niet waar hij ging hij leerde aan zijn nageslacht dit pijnlijk fenomeen elke ezel echter zal zijn eigen hoeven stoten .…

je haalde ze aan bood vreemde vogels een tak om te gaan maar komt om in het zwermen en kunt je teder groen niet beschermen ze pikken je kaal in de wind van de lente gaan met het kind en het groen aan de haal je hebt de takken geschud in een opnieuw proberen en hoopt dat een tweede lente je zomer gaat leren…

Een kamer, een tafel, een bed, bloemenwaaiers van ijs - zo crepeerde Paul Verlaine, rue Descartes, Parijs. -------------------------------------- uit: 'Verzamelde gedichten', 1947.…

elke morgen een kerende angst om te ontwaken in een kamer met gegil elke avond een blijvende angst om de ogen te sluiten in een kamer met geril tranen druppelen in een schreiend gelach in een bodemloze matras wachtend op de volgende vuistslag wakkere dagen slapeloze nachten elk uur een gebedje in een paniekerig kinderbedje een…

hij naar ons zwaaien hij krijgt er heel veel speelgoed, snoep en ijs ik vind dat allemaal gewoon gemeen want ik moet hier naar school en achterblijven en in m’n kamer slaap ik helemaal alleen…

Het huis waar ik een kamer had was doorgaans stil de hele nacht; hooguit een muis die onrust bracht of iets van buiten uit de stad. Maar soms weerklonk een roep om hulp door alle kamers heen, over een gestalte op de stoep die iemand haalde naar het scheen.…

laat en donker in de hitte en m'n balkondeur open vlogen er opeens vijf of zes vlinders naar binnen in m'n kamer nou ja vliegen ..…

Ergens, om precies te zijn : helemaal onderaan de grote lichtblauwe rieten mand in de hoek van mijn kamer ligt een wollig dier te huilen. Maar ik kan het niet helpen dat ik me wel heel voel.…

Liefde ziet ze in het spiegelbeeld dat ze nooit wenst te delen met wie haar niet zoekt in de kamers waar dromen en spiegels altijd de leugens vertellen die ze net als de schreven van haar eenzaamheid met iedereen wil delen…

In zijn witte kamer zit hij zwart te wezen geest op slot gordijnen dicht Zonnebril spiegelend in eenzame kaarsvlam de sleutel is zoek zoek het slot of vind het einde…

eenzaam is kouder dan staal scherper dan het mes op de tafel leger dan de fles en de stoel in de kamer waar ik luister naar je lach ruik naar je geur voel je zacht alleen…

met een gele ster op hun hart gebrand liepen ze in lange rijen hand in hand door nutteloos geweld langs sadistische hoofden naar de kamers die ongerechtigd hun bestaan uitdoofden…

Vandaag behang ik mijn kamer met jouw lach het schatert me van alle kanten tegemoet ik borduur jouw vrolijkheid op mijn nieuwe pak het wordt vandaag een zonnige dag in mijn huis.…

in mijn kamer staat een tas van waterdicht vouwkarton met een bosje tulpen na verlepping van de bloemen zie ik mogelijkheden als damesplaspuutje voortaan in de file houd ik bij watersnood mijn bodem droog…

“De motie die ik steun, van ganser harte, krijgt in de Kamer toch geen stem van mij. Helaas, dat wil nu eenmaal mijn partij, de fractiediscipline speelt me parten.” In haar geval, riep ik met veel kabaal: “Flikker op! Ik ben weigerliberaal!”…

wat voelt de struik als ik met snoeischaar drie van haar takken pluk in mijn kamer geuren mosterdgele pluimpjes van de toverhazelaar winterwolken jagen met de zon op een verdwaalde sneeuwbui die in het noorden dreigt…

Muisstil zit ik in een hoekje van je kamer en je pakt een boekje, je bladert er door ik zit muisstil en wat ik doe is je blik ontwijken je ziet mij niet ik kan je rustig bekijken ik zou zo graag een boek gelijken.…

Hier ruik je de stilte hij ruikt naar oude kranten opgestapeld in de hoek van de kamer de stilte is oud je kan de ouderdom proeven het heeft de smaak van vochtig karton je volgt zijn weg vertrouwd.…

Dit is een woning Met meerdere kamers, De hoofdbewoner heet Binnenste Ik, Een mens van zeer Weinig woorden die mij Het volgende heeft geleerd - Dat de ziel degene is Die het ik regelmatig Binnenste buiten keert…