Alle inzendingen over bescherming

ik ben haar doelwit, ik ga alvast in een hoekje zitten, ik bescherm mezelf met mijn handen, maar ondertussen weet ik dat het niks helpt. wie komt me redden? wie is mijn held? waar zijn de mensen gebleven die mama altijd belt? komen ze me niet redden? interesseren ze zich niet voor mij?…

Ik wil haar omarmen en beschermen. Weg van dat Achterhuis, dat uitliep op een debâcle. Weg van die verdomde gracht. Liever op een Drentse boerderij in de oerbush. Of bij een kardinaal in Rome, donderdju! Natuurlijk had Otto liever zijn leven gegeven. Hij wist meer, hij betaalde zijn wroeging uit.…

Ze hebben een muur om hun hart heen gebouwd om zichzelf te beschermen, ze zijn klaar met al de pijn, verdriet en ellende. Het is té zielig voor woorden dat mensen zo zijn behandeld en niet meer aan het mooiste wat er is willen toegeven.…

De late avond draagt een stalen mantel Met grote koperen knopen Een bescherming tegen het zwart dat knelt en knarst. Verzadigd van indrukken: Flarden van klank Flitsen van beeld in een sissend hoofd Ze vloeien onstuitbaar binnen Schelle tonen, scherpe kleuren De vezels tasten hijgend naar diepte, de gloed, de schemer.…

Ik ben hier alleen, mijn eigen bescherming, miezerig leven en eigen pijn. Ik tel hier de dagen, maanden en jaren en wacht op verlossing, hoeveel uur, Hoeveel uur moet ik wachten, tot mij droom waarheid wordt. Hoelang is mijn lijdensweg, hoe lang duurt het pad van pijn en ongeluk.…

Wilde ze beschermen Jan maar dreef ze weg van mij. Hoor nog de ambulancedienst... je hebt alles goed gedaan wees trots jij. Hoe kon ik trots zijn het had geen reet nut. Door het verlies van jou jaren in de put. Weet je... je was altijd gewoon lekker Jan. Een man van moraal humor en houden van.…

Dan, plotsling, met een kreet, heeft, (weerloze bescherming!) Zij kruiswijze op haar borst de handen uitgespreid.., En 't huivert door haar leên, saamkrimpende om ontferming, Een nameloze angst voor 's levens heerlijkheid!…

gehad wel veel dalen tot ver onder de bodem ik blijf net niet hangen in het fundament biologische behoeften: honger, dorst, slaap, voortplanten want ik eet gezond, lest mijn dorst, vind uiteindelijk de slaap en heb via donorschap bijgedragen aan voortplanting: een kind, een dochter ik werk momenteel wel veel en vaak aan mijn veiligheid, bescherming…

geen gratis geschenk ᚹ vervulling, vreugde vrij van wensen, heil ᚺ helse hagelbui hekserij, onheil ᚾ nu of nooit, noodzaak noodvuren branden ᛁ koud, kil winterijs kruit de kade op ᛃ het wiel wentelt door weer keert alles weer ᛇ wereldboom wijdt in weegt mens gelijk god ᛈ geboorte baart lot belooft leven, dood ᛉ biedt ons bescherming…

charmant Een herinnering aan de brug De eerste zoen Heldhaftig op elkaars rug Klavertje vier, zo groen Kusjes op het bandje Nooit meer in de was Handje in handje Rollend in het gras Hij, een lenige dwerg Zij, een onhandige reus Gesmolten samen Naakte streling Vol geraamte Gevoelens in deling Omhelzing vol zoet Samen in de joggingbroek Bescherming…

Droom weg en ervaar opnieuw het beschermende vruchtwater van de moederschoot. Dáár en nergens anders was de symbiose, één zijn met alles, nog een feit. Wij verlangen ons hele leven naar de terugkeer in dit aards paradijs; het vruchtwater van het verleden.…

Zerken schuiven door de steden zonder rede of geluid, zerken die geen ziel beschermen, zonder termen, zonder buit, zoekend, zoekend slechts een dode want een dode is van node, slechts een dode, niets dan dat!…

Misschien kijken zij tussen één van de sterren in het heelal, en beschermen ze ons, tegen het verval.…

Of is het gewoon bescherming tegen de pijn die de waarheid geeft? Egoïsme, dat is het. Het belangrijker vinden dat ik veilig in mijn wereldje zit, dan die ander loslaten en hem het verdere leven gunnen. Loslaten doet pijn. Heel veel pijn. Ik kan het niet. Zal de tijd mijn wonden helen?…

Herakles bood het volk bescherming, veiligheid, voorspoed en veel mooie mythen; Hellas eerde Herakles als held. De Olympus was helaas verdeeld tussen Zeus zijn zegen en Heras vloek. Giganten vielen aan, de goden beefden: zo’n dreiging was nog nooit vertoond.…

En iedereen komt natuurlijk met een ‘pakkie’ Tja, d’r kledingkast in de babykamer puilt bijna uit Oom Jan nam mee zo’n stoer ‘spijker-jackie’ Tante Annie, had ’n gebreid jurkje, roze en geruit Gehuld in alleen een vaal kapot laken ’n Balk biedt enige bescherming tegen die koperen ploert Begint zijn weerstand op te geraken ’t Aftellen is begonnen…

Maar nu, nu met een beschermend licht om me heen. Ik maak mijn eigen wereld...…

Een kleine jongen zoekt bescherming in een hoek. Hij is iets kwijt met zijn ogen op zoek. Kan niets zien, alleen benen en daarvan een hoop. ‘Dit is echt de laatste keer’, denkt hij, ‘dat ik bij haar wegloop’. Zijn eigen gesnik hoort hij niet, maar er is iemand die het hoort en hem ziet.…

Amerika het vrijheidslievende land is in een chaotische western beland waarin rechten niet meer vanzelfsprekend zijn het land zijn grenzen sluit amerika beschermend zijn huid de president wil de witte arbeidersklasse nieuw leven inblazen zodat de koeien van de boeren in de farms goed kunnen grazen het bewind van de president veroorzaakt…

totdat de natuur besloot over een verkrampende douw en Andro zo wezenbloot in een armzalig heldendom goot o, Andro, jij wordt een held jij bevecht het leven maar wordt door het heilig sterven uiteindelijk geveld zie hier, de Geworpene willoos, door driften voortgedreven om een weg te gaan langs zogende borsten en beschermende…

Bescherm mij, de amper levende zoon van een moeder en een vader, beroofd van een amper opgebouwd leven. Ze houden mijn gekloofde handen vast en prevelen de laatste trieste lettergrepen. Vooruit gedreven worden we door woestijnen, bergen, zweten als paarden en stinken als varkens.…

Ik bevrucht en bescherm, ik bevredig en ik geef, neem en maai neer. Ik ben verlangen, lust en passie, woedende, ziedende extase eb en vloed.…

Maria, moeder der christenen ik overpeins diep ook erg intens, ben vervuld met waardering en bereidheid Bescherm me mocht ik louteringen kruisen op het brede pad des levens; gegarandeerd ik ben één blijheid. Hete zoute tranen sieren mijn gelaat gelovig ook gelaten ... Het was erg fijn even met U te MOGEN praten !!! ...…

Jij kon hem tenslotte ook niet beschermen tegen de pijn van jouw definitieve afscheid. in aeternum ziet er anders uit, dacht je, maar dat is niet zo. Wat was, al die samengebalde intimiteit, blijft bestaan, maar het verhaal was uit, het boek gesloten en de hechting doorbroken.…

mijn opa – mijn vriend mijn vertrouweling die je wás – bént én blijven zult lieve pap als ik stil ben écht stil en luister héél goed luister vóel ik je vóel ik jouw lichaam – jouw liefde – jouw handen vóel ik jouw zorg – jouw verdriet en jouw vreugde jouw pijn – jouw kracht en jouw onmacht jouw stilzwijgen en jouw gelatenheid – jouw bescherming…

De betekenis van een gargouille is dat ze een kerk of woning bescherming bieden tegen het kwaad. - heer: leger, krijgsmacht - curé: priester - cocotte: prostituee - Mardi Gras: Frans voor Vette dinsdag, de dag voor Aswoensdag.…

Een huis vol meubels, nieuw en nog zonder historie Muren die beschermen tegen de koude buiten Binnen is het warm en behaaglijk Een last is achtergelaten, ver weg Ver weg van hier Een huis vol meubels, nieuw en nog zonder historie Een bevrijding zonder eenzaamheid volgde Langzaam, heel langzaam, keerde de rust weer terug Werd de wereld weer…

Blijf staag beschermend ons geneigd. In uw kring wijke, al teistert Twist het LAND, De scepter nooit uit Eendrachts rechterhand.…

zo sprak de dappere Jan, 'ik zal u beschermen, zo goed als ik kan!' De draak was hen beiden nu tot dichter genaderd en sprak met een zware stem: 'zo, zo, wat hebben wij hier? Een knapperig vrouwtje, en een ventje vol fier?' Jan Klaassen sprong nu tussen het beest en zijn eega, en met een zwaard zo groot als zijn ego nam hij stand.…

Verhoor my Heer' tot deser stondt, End' wil dy mijnr' ellend' ontfermen Du sy mijn hulp, wil my beschermen. 12. Du hebst ghewendt mijn rouw' end' leedt In vrolijckheyt, end' my vercleet In stede van een sack met vreugt. 13. Op dat mijn tonge seer verheugt Niet swyghe, maer dijn loff verconde.…