3070 resultaten.
Stille tango in een trage ruimte
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.036 Ik ren heen en weer
zonder te bewegen,
sluit mijn ogen
maar vind geen rust.
Ik bel naar zomaar mensen
zonder een kik te geven
(fluister mijn naam
maar zij horen mij niet.)
En uiteindelijk weer
overweldig ik mezelf
zoals altijd; zonder lust.
Gevangen in een nis
tussen de dagen.
Ik probeer te slapen
maar ik slaap niet.…
gele vlekken
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 430 de stilte
waaruit een zwaluw vliegt
draagt bolle buiken
zilvervissen knipperen, velden
bewegen en met een verziend oog
wuift het zeewier over mijn schouder
het huis, leeg van zomer
verzamelt de vlinders van de dag
ik waan me Van Gogh
en schilder zonnebloemen met blinde handen
uit het licht…
Eros
netgedicht
2.0 met 18 stemmen 2.039 Vannacht zal ik dansen
tussen muren van muziek
waar noten dwarrelen, vooreerst
een vertraagde prelude
Mijn lijf bewegen op de maat
van stijgende klanken
die in een bindend duet
aanzwellen tot fortissimo
De nacht zal ik eindigen
met een langzame wals
zacht omarmend zweven
bij het naderende afscheid…
Het eeuwige verlangen
netgedicht
2.0 met 15 stemmen 2.358 Bewegen van een vlag.
Een boot komt dichterbij.
De tijd staat even stil.
Wij hopen zij aan zij.
Briesen van een paard.
Een hand zwaait in de lucht.
Pepernoten vallen.
Ik groet, ik ben, ik zucht.…
je ziet niet wat je ziet 2
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 284 achter de lens
leg je vast
wat je los wilt laten
verbeeld je het weerloze
vang je de onzichtbaarheid
teken je de koestering
droom je in bewogenheid
sta je stil in beweging
schep je tegenstrijdigheid
achter de lens
laat je los
wat je vast wilt houden
je ziet niet wat je ziet…
Uitval
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 552 als stilte
is ingenesteld
of ongedwongen blind
blijft ingemetseld
is de voortduwende beweging
op dood spoor gekomen
zijn wissels bevroren
en is stroom alleen nog
gewikkeld in verleden dromen
de stoppen
blijken weer
uit steen gebakken
doch wat mij,
teneinde,
meer zorgen baart
is, dat naar het schijnt
de verbinding
niet meer…
89
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 149 Er is redenatie,
Er is beweging,
Geen meditatie.
Ik ben daar,
Er is creatie,
Er is kracht,
Geen stagnatie.
Ik ben weg,
Er is irritatie,
Er is absentie,
Geen conclusie.
Ik wil verdwijnen,
Er is agressie,
Er is obsessie,
Geen discretie.
Ik ga er voor,
Ik ga doen,
Ik ga rechtdoor,
Ik ga de deur naar ergens anders open doen.…
Schoonheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 410 Je bent niet de mooiste
lentebloem van mijn verlangen
mijn meeldraden verdwalen
verliezen langzaam de soepele troon
of worden trager in beweging
je spint een eenzaam kleverig web
tegen de kale muren van mijn ziel
misschien dat na de heimweedood
de verlangenbloei zal voltooien
maar tot die tijd houd ik mij groot
het kan vriezen…
Dromen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 168 op dat moment
van samenzijn
dat ene vleugje van jou
nabij
zoals mijn lijf zacht golvend
kan bewegen
op de ademhaling
van jouw aanwezigheid
verlang ik naar de geur van lente
de kunst van liefde
van jou
vrouwelijk
in mij
zintuig voedend
de rakende stilte
langzaam voorbij
lichamelijkheid reist…
De misstap
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 ik heb me altijd
op het hellend vlak begeven
waar het niet kon
liet ik mijn dromen leven
de wegen waren
duidelijk en recht
in een maatschappelijk
gaan van weinig woorden
omdat het zo hoorde
sloeg bij mij niet aan
leven kent geen stilstand in
het bereiken van de overkant
naar boven of beneden
ik moest bewegen
het liefst de ladder…
ik geloof
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 134 Ik beweeg,
het ritme
van het leven,
ik grijp,
ik verlang,
ik volg instinct.
Hij zegt, is dat goed,
kun je dat wel zeggen,
kun je dat wel doen.
Ik gil ,
ik wil,
ik schreeeuw het uit.
Ik wil,
ik ben,
Ik geef.
Kijk mij.
Ik rust,
ik ben,
kweet nie,
hoeft nie,
ik rust,
in zijn,
van mijn bestaan.…
Uitzicht of inzicht?
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 339 Lawines van de wolken,
slagbomen van de horizon
houden dromen niet tegen
in de opwaartse beweging
van een luchtballon, verwarmde
woorden in nieuw gedicht,
naar de oorsprong van het
onbekende in een vlucht van
akkoorden om het inzicht te
verspreiden van herinneringen,
te kiemen tot waar de stilte is
geland, een bevlogen ruimte te
vullen…
tranen
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 270 na regen komt zonneschijn
je hebt het soms moeilijk
en laat smoms zomaar een traan
emoties komen los
met de beweging in het gezicht
ook is er wel eens troost
als het even mee zit
maar als de zon schijnt
en het is gaan regenen
komen gedachten en emoties
kleurrijk bij elkaar…
De echte wereld
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 134 heb de plaatjes
en filmpjes gezien van
dieren die op mensen lijken
kleertjes aan
hun stemmen en lach
zelfs de kus en een traan
maar ik wil
ze zelf ontdekken
hun geur en eigen geluid
de warmte van vacht
kunnen raken en weten
waarom die ook plast
ik wil voelen en ruiken
bewegen en leven
in de echte wereld daarbuiten…
gesloten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 194 bevroren leek mijn hart
verklonken aan een koude grond
alsof er nooit zoiets bestond
als innerlijke warmte
mijn woorden leken als verstopt
mijzelf kon ik niet spreken
zelfs jij, die niet meer komen zou
en o zo ver bent, jou kon ik
niet meer bewegen
de sleutel tot mijn warmte
af te geven…
Overbruggen
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 231 waar de hand van een mens
beider oevers met hout verbindt
ontwaart men ook sierlijke snaren
die tezamen als verheffend instrument
door waarneembare trillingen
hoge bomen aan de overzijde bemint
en iedereen in het stromend water
zelfs de eeuwige beweging herkent
(Waterdag 2011 Gedichtenroute…
zo aanraakbaar voor mij
netgedicht
3.0 met 19 stemmen 496 ik wil je omringen
met een teder bewegen
van mijn lied
uit een wilde seringenstruik geboren
met jou bedaren
onder stille dekens
van de ochtend
in een tomeloze vaart
opdat je zou voelen
hoe jouw ziel spreekt in de vruchten
van mijn woorden
jij het gemis waarin je leeft
laat sterven in de openheid
van mijn hart…
Dodenherdenking
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 289 Vlaggen halfstok
voetstappen
omfloerste trom
klokgelui
twee slagen
stilte
stollende tijd
ergens een houtduif
een kinderstem
teer groen aan de bomen
dan
- bevrijdend -
het volkslied
er is weer beweging
bloemen en kransen
leven gaat verder
de draak wórdt verslagen…
Die felheid hakt
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 208 het is verlangen
dat je spitst op
een lach of snelle blik
de oogopslag
die jou ook zag
achter een blonde lok
soepel zacht bewegen
spelend leven strelen
in lichaamstaal
of de kordate tred
die felheid hakt
in afgemeten pas
een caleidoscoop
voor elk wat wils
te zien op het terras…
Een enkele articulatie
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 177 ze grommen
hun donkere dreiging
in laagtonig geluid
strak bewegend
golven ze aan
het miljoen zonder baan
een enkele
articulatie als
zweep om te gaan
nog is het hek
niet bereikt maar confrontatie
is slechts een kwestie van tijd
een nietsontziende ontlading
opent het hek ze stoppen verbijsterd
ook daarachter blijft alles gelijk…
Mandy
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 250 Heel graag had ik
In je blanke witte
Armen die bewegelijk
Als witte vissen op
Het ritme van het
Leven en de eenvoudige
avond dansen
Je zachte mond
Langer gekust
En de hete fik
In ons gestoken
Maar hoe lief en open
Je gezicht en blanke
Armen ook zijn
Het gaat me om vergetelheid
Van een levenslange pijn…
Jij beeldt standvastigheid
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 195 ik zie
het water stromen
in de stilte van je blik
handen vol
met dromen
ogen licht verschrikt
schouders
wiegen wind in
tegenwaarts bewegen
benen kruislings
op de rots
verankerd in het leven
jij beeldt standvastigheid
ik was jouw stem
en richting even kwijt…
Galerie
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 173 Mijn oogkleppen delen onze openheid langs een reis
van een starheid wat te veel fictie bevat op mijn pad
jouw elegante bewegingen verdienen de hoogste prijs.…
Standbeeld in de morgen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 150 Heeft het leven je
Nu gegrepen, of op
Het laatste moment verlaten -
Roerloos staat het levend
Standbeeld zich te koesteren
In de ochtendzon die deze
Morgen hemelse kleuren
Verschaft aan alles dat
Zich onder haar bevindt -
Ogen die niet bewegen
Maar alles zo scherp in de
Gaten houden - het leven
Trekt eindeloos aan je voorbij…
Genadig is de Here
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 493 Je pientere oogjes
nemen ons op,
volgen beweging,
je bloemt uit de knop.
Je warmte, je geur,
je licht gewicht
zo dicht aan ons hart
maakt ons Scheppergericht.
Kind van Uw kind,
kleine man,
nu al zo eigen,
we ademen dank.…
Schaduw
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 126 Ik ben een schaduw
wacht op de dag
en verdwijn in de nacht
overdag volg ik de lokroep van mensen
het spel van de kinderen
de ruzies van echtgenoten
s'nachts verberg ik mij ongezien
in haar gesloten ogen
zij geven mij de rust
ik word even zichtbaar
als ze haar nachtlampje aandoet
haar ogen bewegen
en ze slaapt verder.…
De wortels gaaf
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 444 er knapt
dood hout
en glijdt langs
takken die bewegen
nog zwiept de wind
een laatste keer
en valt wat
over is gebleven
niet volgroeid in vele
lentes magertjes gebloeid
na zomeren in schaduw en
nu aan aarde terug gegeven
toch zijn
de wortels gaaf
de stam is fijn vertakt
zij wordt nog niet gekapt…
fantasie
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 147 Fantasie
je wulpse vormen
bewegen sierlijk
op het ritme van
jazz muziek
je straalt van
passie
emotie en
mystieke kracht
je ogen
grijpen vast
verlamt blijf
ik staren
maar heupwiegend
verdwijn je
mijn gezichtsveld
nabij
ik blijf alleen …
er rest mij enkel
mijn wilde
fantasie!…
de kracht van autisme (5)
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 14 het is moeilijk ja
als ik wil spelen
om stil te zitten
zonder te bewegen
als ik opgewonden raak
houd ik mijzelf bezig
met springen en draaien
ook al word ik duizelig
overal spelen zij
mijn handen en vingers
het is wat ik nodig heb
om schuil te vinden
aan het einde van de dag
als ik moe ben
zal ik net als jij
gewoon de ogen sluiten…
scheppend
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 101 het schrijvende
diepe zelf verkent
een denkbeeldig
onmetelijk landschap
het tekent beweging
een gevleugeld tweespan
dat het witte en zwarte
paard gaande houdt
het krast op wit tot het
zwart tevoorschijn komt
het hoort hoe Thor over
de rooie gaat
het schrijvende
diepe zelf
schrijft zich los
van de ander…