Alle inzendingen over blauw schaduwspel

een man staat in het open land onder een blauwe hemel waant zich daar verlaten en alleen als de trein waarin zij reist aan hem voorbijsnelt een man staat in het open land gebroken…

Een liefdesliedeken omdat het mei is omdat mijn hart zo blij is een liefdesliedeken voor jou een liefdesliedeken omdat er zon is omdat de lucht zo blauw is een liefdesliedeken voor jou een liefdesliedeken omdat er licht is omdat er blad en bloem is een liefdesliedeken voor jou.…

Ik til over bergen en breng over wolken naar blauwe hemels waar morgen niet bestaat Ik droog tranen verwerk stil wat mij dierbaar is lach ik toe Maar ook ik huil soms…

Verder dan ik kijken kan Staat toch het volle graan Van horizon tot horizon Het drijvend wolkenwit in blauw Het wiegend land van geel Alles reikt naar elke einder Alles reikt naar jou…

Wolken zijn als schepen, schijnbaar doelbewust koersen zij op een fond van blauwe oneindigheid. Soms ben ik jaloers op hun voortvarendheid. Maar zij bewegen slechts door wind terwijk ik gedreven word door Geest.…

Ik zou mij wel willen wikkelen in een gewisse zelfgenoegzaamheid vandaag mijn armen om mij sluiten zweven een witte wolk gelijk een witte pluim zo licht kijken naar de blauwe lucht…

daar sta je dan in ijzig natte klei diep gezogen tussen harde blote basten uitgekleed koud dakloos in rij je blauw te wachten op winter en zijn gasten…

Dagen komen en gaan Ik spel de vier letters van jouw naam Dagen komen en gaan Ik tel de regendruppels op het raam En de blauwe gaten in de lucht Daan…

waar de liefde zou overheersen wierp de dood een zwarte sluier over het geheel dansend begeleid totdat paniek zich meester maakte zal de kleur blauw nooit meer hetzelfde zijn…

Dat waaien, altijd dat waaien de bomen in onze tuin die heimwee hebben naar het bos de lente die in grauwe wolken over het lege landschap jaagt altijd naakt, altijd -------------------------------------- uit: 'Droom in blauwe regenjas', 2004.…

De vreemde glans van de zee is vlak bij en de sluier van de blauwe lucht hangt over de stad. Blankenberge, je kan er de wind ontmoeten, de zon, het strand, de duinen en de fiere rijzige zeemeeuw.…

vergeten het blauw van je ogen het goud van je hart wie heb ik meer bedrogen door het geloven in niets dan jou "Als je datgene wat je zoekt niet in jezelf vindt, zul je het zeker nooit buiten jezelf vinden"…

Ramen tonen zich zand geregend en blauw, versierd met lage vitrages, krullen en rood. De tuin een ravage van zand en knikkers in een kuil. De lucht kijkt grauw.…

Opwaaiende vachten, geluidloos gesnuif, staarten in wit, grijs en blauw. Eindelijk terug in de lucht.…

Het blauw. De zon het licht. Het laatste licht. De grond. Het leven het leven. De dood.…

neem me mee op wegen langs weilanden en sloten onder luchten grijs, wit, blauw, 't is me om het even daar ervaar ik geluk en mag het gras groener dan mijn ogen zijn…

Maar bergen, blauw en ver verheven, eisen Mijn aandacht op, die stijgt uit stank en stof.…

De dag begint met zon belooft zo veel een azuren blauwe lucht met melkwitte wolken een zachte bries door kleurrijk lover de dag eindigt in purpergloed beïnvloedt mensenleven.…

De muziek, de fluit en het snerpen, het brengt me terug terug naar het blauw van de lucht en het meer de klank van de taal, terug elke keer naar ons verhaal naar jou en je land ons, hand in hand…

In de frisse blauwe hemellucht Straalde de warme gele lentezon Op het prachtige prille bloempje Ze kwam kijken naar het wonder Maar toen het ‘s nachts vroor Was ze alweer kopje onder…

aan het blauwe firmament is wolken wit gestreken een mouw heeft het uitgewreven dit langzaam voort bewegend stilleven abstracte kunst vaak onbegrepen gemaakt voor ons om naar te kijken als gunst…

Geen feut zal over die ontgroening klagen: Vakkundig zijn ze bont en blauw geslagen.…

openen zich de bloemen van de magnolia Ze zijn door zon van hun bolster ........ontdaan Het zegel van lente als door een hand -onzichtbaar-verbroken Witte sterren tegen 'n schuchter blauwe lucht ....zonder maan.…

ik verlies me in de veiligheid van blauwe schemer en de geur van bloemen ik vergis me in het vliegen kom meestal net niet van de grond ik verkijk me op de muur van zwijgzaamheid terwijl ik te veel uit de kast trek…

wat is nu de betekenis van deze kleuren, zou wit de maagdelijkheid zijn waarachter dit preutse land zich schuilt, en blauw een zee van leugens die geen weerstand aanvaart, en rood, rood de kleur van liefde, maar zeker ook rood van het hellevuur waar wij ons Nederlanders in begeven waarom een volgorde die ordentelijk en zwierig je gedachten…

donkere kantelen zeilen klapperden woest schuimden golven tegen de klippen op mijn panorama kon ik wel vergeten pas later in het bedaren van de zomerbui kwam blauw weer vrij en gleden schaapjes traag voorbij…

Een waas van blauwe lichten vult de wereld om mij heen zoveel geluiden, zoveel gezichten en nergens ben jij Het blauwe licht blakerd zwart het aardse is niet meer aards mijn hart brokkelt langzaam af en nergens ben jij Nog een paar seconden nog even voor ik ga ik wil je zien en ik wil je voelen maar nergens ben jij Plots voel ik…

de zon zoekt haar zenit verkeerd vandaag, dit is Vlaanderen waar een hoogtepunt niet per se pal boven hoeft te zijn een beetje meer volstaat hier de mensen aan het feesten te zetten het hemelsblauw ziet het aan laat het monkelend blauw blauw en giet haar heldere tinten uit over de menigte die roest op wel twintig pleintjes krioelen de kleuren…

Een mooie vlinder fladdert in de blauwe lucht Steeds dichter naar de warmte van de zon Boven een park in Parijs smelten ze samen Zodat ze voor altijd 1 kunnen zijn…

De blauwe stad hangt als een baard aan iets dat ik 'ik' noem. Ben half-veertig geworden. Een blauwe namiddag maakt niet meer een barst - uit- in mij. De taal is wit en mistig. Ik ben door bijna niets tot bot geharst. Zij was ooit mijn dagverdrijf, maar verging als de Titanic en later de kleurenfilm.…