Alle inzendingen over schuld

Zij wilde kussen, Zacht, dat ze niet ontwaakte, maar ze bewoog Toch, en kreunde als in een droom gevallen, Ontstellender nog; zij heeft haar toen gewekt, En de leden die zij lijden zag in felle Angst met haar groter lichaam toegedekt. ’t Was niet haar schuld, zij had het niet bedoeld. Wanhopige verrukkingen ontstonden.…

zijn Zonder liefde, emotie en gevoel Achteraf doet het veel pijn Als je beseft dat je hebt geleefd zonder doel Agressie, prikkelbaar en oneerlijk ben ik geweest, 2 jaar lang En nu voel ik me weer heerlijk Samen weer genieten is waar ik naar verlang Hoe dankbaar ik ben voor je geduld Kan ik hier niet beschrijven Ik gaf jou altijd maar de schuld…

Je vrienden snappen er niks van maar het is ook hun schuld. Ze hadden op je moeten letten zoals jij dat bij hun deed. Je stond altijd voor iedereen klaar. Dat zal ik nooit vergeten. Ik ben zo dankbaar voor de dingen die je hebt gedaan. En ook je lach zal ik nooit vergeten. Zo mooi dat die was.…

motdat naar toe Kun je niet lopend of met de fiets want 'kben liever lui dan moe Chagrijnig was vanmorgen de liefde die naast me lag Nog geen been uitgestoken En zelfs met de ogen nog dicht al van slag Bijna een goedemorgen Maar nog lang geen kus Vandaag nog alle ruimte voor verbetering dus Zwaar weegt de last Van de schuld…

Ik ontkende haar beschuldiging, maar de bobbel verraadde mijn schuld. Schaamte. 'Wilt u met ons meekomen, meneer, we moeten helaas uw zwemabonnement in beslag nemen en u komt vanzelfsprekend op de zwarte lijst van ongewenste gluurders in Hollandse zwembaden!'. 'Maar sinds wanneer is een erectie een criminele overtreding?'…

wij zullen vredig dwalen door de bloemen ontdaan van hartstocht en van schuld bevrijd in argeloosheid en een niet te noemen zwevende, zwevende gelukzaligheid ... maar waartoe vóór mijn dood dit heil te roemen?…

Want ieder die met de mond belijdt: “Jezus….mijn Redder en mijn God”, is dan door Hem van schuld bevrijd en deelt met ons een geweldig lot! Als dank – uit liefde voor Gods Zoon - mag ík jou daarom niet verhind’ren om – samen met mij – te knielen voor Zijn Troon, als door Hem geliefde kind’ren.…

Eén ding is nu wel duidelijk; het is de schuld van het Heilige Moeten.…

verwacht Liefde was thuis, de zorg voor de elkaar de tuin en het huis, nog geen enkel gevaar Liefde was trouwen, een stralende bruid wie dacht toen, ja maar, dat sprookje kan uit Liefde was geweldig, geboorte van kind zien hoe het zijn weg door het leven vindt Liefde was lastig, vroeg soms veel geduld voor je het weet, krijgt de ander de schuld…

naar mij toch heeft haar blik mij bevrijd haar pose geeft rust vernieuwt mijn ziel Haar ogen, onwaarschijnlijk mooi met een diepte ongeëvenaard Zij zijn niet zichtbaar maar ik zie door hen mijn emoties herleven een sprankje eigenliefde ontstaan Als ik naar je kijk kan ik dingen doen die onmogelijk leken Mijn vrouwen herinneringen met schuld…

Maar een kreeft op een pad, of het nou een fiets- of voetpad is dat doet een mens wel wat en zeker: wanneer ‘s avonds het nieuws zegt: Rivierkreeften krijgen de schuld van de overstroming in Reeuwijk daar was deze kreeft niet bij, immers: die zat op het fietspad, hier bij mij!…

van U, waarnaar profeten zochten maar de prijs daarvoor die is met bloed geschreven Hij is bestemd voor die zijn hart aan U wil geven Waar valsheid vastbijt en steeds moet zijn gehoord en waarheid wordt verstikt en onschuld wordt vermoord Nee, Uw wil is uit and`re munt geslagen waar mensen dat doen wat God kan behagen en daar waar mijn schuld…

leven in het hier en nu Zonder zorgen, zonder berouw Zij volgen hun instinct en hun trouw Zonder twijfel, zonder gedoe Wij mensen zoeken naar de zin van het leven Dat we onszelf en anderen kunnen geven Maar hoe meer we zoeken, hoe meer we beven Want de zin van het leven is niet te beschrijven Zij leven voor het plezier en het genot Zonder schuld…

Daar bezwijkt ook de vroedste, ook de vroomste, eer hij ’t weet, En hij valt haar in de armen, tot zonde gereed; En nog droomt hij van deugd, aan de boezem der schuld, Tot verwijt hem komt wekken, berouw hem vervult.…

ik heb beschaamd mijn knip geopend mijn chip was leeg, de schuld moest cash voldaan en heb mijn eigen zegeningen meegenomen. de profundis op mijn knieën heer bid ik geef mij de vrede die mijn ziel ontbeert verlos mij van de gang der moedelozen en de dorre eenzaamheid die mij verteert…

schuldbewuste taakverrichting door charitatieve schuldverplichting maar meneer pastoor is niet soepel te krap die hemelkoepel zijn zondes zijn te veel te zwaaar om nog weg te bidden in die paar jaar zijn penitentie is levenslang detentie in angst en eenzaamheid zijn hart zal schreeuwen dat zal-ie alle tijd daarna gaat hij naar de hel met schuld…

niet des luisteraars deel) kleven oren aan mijn lippen wachtend op de reddende tong hier komt spoedig de redding uit grote menselijke ongemakken; de diepe sociale kloven mijn woorden zullen de verlichting opnieuw gaan aanstippen en het duivelse vuur der mensheid in de kiem smoren dan wel halverwege het kwaad doen doven NEEM ALLE SCHULD…

Gelukkig jij zuiver van hart, niet gebukt onder schuld en geweten. Als twijfel je dan soms verwart, je wordt echt niet vergeten. Gelukkig allen die vrede stichten, met de Geest van vrede bezeten, die steeds het vrederijk belichten.…

Zie, God, dit deden zij en zij alleen en dit alles is niet de schuld van Leningrad, nee, want Leningrad had een hart en dat hart hield veel van Leonid. En Leonid, Leonid hield veel van Leningrad, maar hij koos anders, anders dan wij hoopten, wij, zijn lotgenoten in diepe rouw.…

elke dag.. is het einde dagelijkse routine, ondermijnen, waarheid te confronteren, voelde de rand van het geweten Slik en moeras, hart van lemen hutten zo dik en sompig, gaf feest aan armen die leven wilden en begeren de onuitsprekelijke schuld.…

veroordeel mij niet ik ben een doelloos mens op reis die eerst de schuld een ander geeft na jaren van malheur verlangt naar liefde en geluk het is te laat die ging, die is er al niet meer een volgend leven? in liefde keert een ieder weer…

Maar in die tussentijd, speelt er van alles en nog wat een cruciale rol, van wie heeft de langste adem, wie speelt het best zijn rol, van de verdoemde onschuld, van: ik deed het niet, ’t was hij, van het elkaar de schuld geven, van: ik was er niet bij, neen, we leunen achterover.…

Kunst en wetenschap, Muzen bezoeken Net als economie zijn ze coulant Het Westen lijkt hen nu te vervloeken Toch blijven hun invloeden frappant Het volk verzuipt in armoedig ongemak Eigen schuld of niet honger blijft malen Ze bekopen bancaire bric-à-brac Big Shots mogen onbekommerd falen Het laat alleen de stenen onberoerd Hoe hele families…

mag ik nog even tegen je leunen bij je schuilen wellicht sluit nog niet jouw mooie ogen doe ze vooral nog even niet dicht ze gooien bommen op de huizen vermoorden mensen zonder schuld wanen krijgsheren zich machtig wolven in schaapskleren gehuld mag ik nog even tegen je leunen bij je schuilen wellicht doe je handen niet voor jouw oren…

Gezwegen, het hoofd gebogen zonder woord, omdat je eigen schulden zo zwaar wegen. Zég, heb jíj die mens daar óók zien staan? En......., wat deed jíj daar aan?? Ook ik heb die mens zien staan. Ook naar mij heeft hij omgekeken. Ook ik ben niet naar hem toe gegaan, en ben niet voor zijn zorgen bezweken.…

het mogelijk na een poosje wel goed komt ……. alsnog en daarom ga ik met jou samen door je zegt nieuwe kansen komen weer vandaag morgen echt waar ooit een keer je fluistert heb nog even geduld nee nee echt waar jou treft geen schuld gebeurtenissen kiezen soms als vallende sterren hun eigen baan en jij hebt je uiterste best gedaan in het voorkomen…

De wind krijgt altijd de schuld van de één of ander van een Amerikaan of Hollander zij waait door de bomen, loopt ruisend over een blad en ik heb er nooit genoeg van gehad Het is God Die Zijn adem aan mensen gaf Hier is het bospad en ga ik rechts af Daar ligt een blad van een eik en s-winters wordt die geel Haar kleur is misschien gewoon God…

te hebben over en om de hulp voor de jeugd ze lijken bang voor de anderen of juist toch zichzelf misschien wie ook probeert het te volgen hoort slechts wolken vaagheid met telkens uitstel als gevolg zullen wij ooit ontdekken mogen wat de werkelijke drijfveren zijn of blijft het eeuwig een mysterie waarvan in andermans schoenen de schuld…

Komt na de zonde wederom pardon, een nieuw begin in 't slachtoffersschandaal een mea culpa als beginsignaal? ...sacrosanct blijft 't sanitair cordon... God's stem: Et tu, knielt nederig gebogen, boet voor 't leed dat u wist ongelogen…

Ik zag er tegen 't goud de Deugden opgewogen, De Mening aan de evenaar; 'k Zag de Armoe schuld geteld; de Schuld triomf in de ogen, Of daar geen hoger Richtbank waar'; 'k Zag grote kindren zich bij 't klatergoud verbazen, Hun graan verkwisten op een klip, Uit ijdle droom en hoop een bonte zeepbel blazen, En wenen bij zijn kleurloos slib…