Alle inzendingen over horen

Ik doe mijn ogen dicht En voel De woorden van onze gesprekken En hoor Het heerlijke aanwezig zijn van jou Hier diep in mij Ik zie het lachen van je ogen en je mond En steek mijn hand uit om jouw mooie handen Keer op keer opnieuw te bekijken Ik doe mijn ogen dicht En voel Nog steeds jouw hand om mijn hand En hoor Een scherpe pijn van eindeloos…

Hoor ik je taal, hoor ik je heimwee, hoor ik je, hoor ik je, het is je geraden, van wie is dit kind?" Het duurt geen tel en de stad is veranderd. Dat dacht ik vannacht toen de maan hier een oog was, en boven het land van je moeder een hand. Een boot. Een kom. Ik vroeg me af of jij ook na je dood blijft zorgen voor het kind.…

Door lange grottengang van eeuw na eeuw Hoor ik in droom van droom fladd'ren mijn schreeuw, Als 'k vecht met tand en klauw, wie 't machtigst is; 'K hoor, hoe door struiken sluipt mijn sluwe vrees, Als 'k nachtlijk jaag op bloed en levend vlees, Bij 't dreigend rits'len van de wildernis. ----------------------------------------------…

Blikken doorboren mijn persoon Ik hoor honend gelach, niet wetend of het over mij gaat of over zomaar iets; is het nacht of dag?…

kanker, Kankerleier mogen we niet horen…

De 'Waar Alleen Zij Die Nergens Toe Horen, Toe Horen Partij' zij hierbij geboren.…

ik stoei met jouw ogen over de vloedlijn der seizoenen hoor ik zeg je het leven danst op zonnehoedjes was jij strelend en ik jouw naam…

Je zult van me blijven horen Dat alles goed gaat Ik zal je nooit vertellen Hoeveel pijn het deed Toen ik je verliet Je zult nooit opnieuw horen Hoeveel ik van je houd Ik zal niet vertellen Dat ik wens Altijd bij je te blijven Je zult nooit te weten komen Dat ik jaloers ben Op ieder om je heen En dat het elke keer pijn doet Als je vertelt…

dan zie ik om en zoek in de schaduw om mij heen tot in de nevelen van de vertes hoe of je geurt en hoe je lichaam voelt ik weet het als voorheen nog tastbaar voel je aan soms is het dat ik je hoor roepen…

Uw kusjes hippen en springen als vogeltjes op mijn lippen: ik hoor ze er hun wijsjes zingen, ik laat ze er zich laven en nippen.…

Je moet jezelf horen praten, anders besta je niet, je eigen stem laten horen, zo voel je de leegte niet, niemand raakt je, niemand kraakt je, zelfs niet op je oude dag, je zet de leugens, het bedrog voort, zet een masker op voor iedereen, alles voor dat greintje aandacht, waar je op teert en van leeft, en je weet niet, dat diegene die…

Smachtend naar het Groene Goud ontwaar ik vele dromen In het Maanlicht hoor ik niets wat mijn Hart vervullen kan Uren leeg en zonder weemoed ook de Toekomst is nog ver In mijn oorschelp heerst de Stilte van een onbewogen lied Van diepte en van dalen Dralen wordt mijn hoogste nood… Hoor die vilten voetjes stappen op een harde ondergrond…

met lentefluiten * hier ben ik weer met woorden, mij zo eigen waarin mijn hart klopt en dromen naar verbeelding neigen (hoor ook de muziek onder de link)…

op zondagmorgen hoor ik kerkklokken luiden en duifjes koeren het zonnetje schijnt flets door de gordijnen heen het voelt zo vertrouwd dat gevoel van toen herinnering uit mijn jeugd is weer heel dichtbij jij bent al onder en hoor je druk bezig zijn roepend: kom je ook?…

daar waar jij en ik elkaar vroeger ontmoetten daar ontstond een liefde wanneer ik terug denk hoor ik in schemerlicht muziek van Fairouz zie ons samen, altijd samen, hoor een dronkenmanslied jij en ik, wij dronken niet lief, de bloesem op het plein groeit dit jaar roze wij genoten er zo van, foto’ s zijn stille getuigen in…

hen hoor je niet.…

wolken drijven voorbij en ik sta op het balkon wacht op de vogels in de vroege ochtend terwijl ik ze al hoor denk aan jouw stem over de telefoon het regent en het regent m'n balkondeur die openstaat bijna getroffen door de bliksem zeg ik je naam en hoor je stem altijd jouw stem dichtbij en ver weg de vliegtuigen die dalen…

Een blik, een hand vasthouden, we zijn zo machteloos, zien en zien toch niet, horen en horen toch niets dan stilte. Wie zegt dat tijd zo snel gaat? Tijd kruipt als een slak die pas morgen misschien enkele meters verder is dan waar ze nu is.…

de vogeltjes fluiten Hoor de mensen daar buiten Hun dag beginnen Het licht beminnen Maar ik blijf binnen Veilig onder het linnen…

Doofstommen horen niet. Toch luistert meer dan een innerlijk verdriet; dat de spraakkunst kent zonder de uiterlijke vormen, dat neuriet in een levenslied.…

voor mij alleen, ik wil je zo graag horen ik droom je dichterbij kus heftig al je groeten, ik weet je al voor wij elkaar ontmoeten…

Ik wil je zien ik wil je horen overal ... ik wil je aanraken ik wil je voelen overal ... ik wil je liefhebben ik wil je ruiken overal ... ik wil jouw aandacht ik wil jouw passie overal ... ik wil je ... gewoon ik wil je ... overal…

alles wat hij zei wilde zij niet horen alles wat hij hoorde had zij nooit gezegd zo ging elke boodschap telkens weer verloren en strandde hun relatie in een zwijgend woordgevecht…

zeg ik terwijl jij nog natrilt want er komt vocht uit mijn ogen o dat geeft niet hoor, zeg jij maar jouw ogen zoeken je schoenen…

En ja hoor, toen kwamen z' er samen.…

de marge, mijn wereld ook al ben ik zelfvoldaan, zijlijn volgeschreven ik kan maar niet voldoen krijg het er maar niet ingewreven het geeft niet, hoor ik modder aan en ga door waar een ander blijft staan…

Die Rita, laat nog van zich horen, heeft geen boter op haar hoofd. Wat ze zegt dat doet ze, had ze immers toch beloofd? Als ze voorbijkomt met mobieltje in haar handen, denk ik als ze glimlacht, verrék geen haar op haar tanden?!…

Ik word weer jong en hoor de beat want wij capituleren niet.…

die herinnering gaat nooit verloren Mijn moeders stem, die blijf ik horen…

Hoor je mijn gedoofde hartstocht de trap aflopen. Langs De Lussanet pianoakkoorden in de hal het langzame buigen van Mies van der Rohe Barcelona! de schuifpui, het uitzicht…