16211 resultaten.
HET GESCHENK VAN MIJN VADER
gedicht
3.0 met 193 stemmen 63.478 Want moedig had mijn vader,
in mijn handen
afstand van daad en tijd gedaan.
Trots en wenend ben ik van hem heengegaan.
-----------------------------------------------
uit het werk van Marnix Gijsen (1899 – 1984)…
Zoveel nog te zeggen
hartenkreet
3.0 met 33 stemmen 4.385 ze trekt er vaak op uit en fluit
als in tijden van weleer
en nog altijd als ze thuis komt
zegt ze hardop: ' schat, daar ben ik weer'
De wereld draait maar verder
en verandert elk moment
jij zal blijven wie je was
wie je was is wie je bent
voor eeuwig 61 jaar
voor altijd aan de lijn
en als ik straks 62 ben
zul jij toch nog steeds mijn vader…
Kleine mens
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 876 Ik zie een kleine mens
halverwege de akker staan
in een zachte najaarszon.
Gebogen, bijna biddend.
Hij ziet me niet.
Zijn handen
steeds opnieuw
de aarde tegemoet,
verzorgend, bewerkend,
liefhebbend.
Zijn lichaam
in diezelfde schoot nu,
omarmd.
Als ons iets is geleerd,
dat in de aarde niets sterft
maar slechts wacht
op nieuw leven…
Ondanks
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 1.219 Praat nog een laatste keer met mij
jouw woorden, jouw ogen
jouw vaderlijke onvermogen
je gaat dood.…
Vraag aan mijn vader
hartenkreet
2.0 met 7 stemmen 2.172 De unieke stilte van de honderden hoofdzakelijk christelijke doden werd wreed verstoord bij de aanleg indertijd, wat mij als zoon en dichter de "vraag opriep aan mijn vader". Mijn vader was een verdiept gelovige en verlangt naar de wederopstanding.…
vaders
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 708 het is wel goed met kindje maken
Opel rijden, parkje lopen
eendje voeren en ijsje kopen
om dan te verdwijnen
en ons laten staan
bij het koude marmer
in opperste verwarring…
Vissen en vader
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 308 glanzen, haken en ogen prikken en
in zijn handen ligt vaders favoriet
de geschubde strakblauwe blinker
het staartje rood, legt hij behoedzaam
terug in zijn vak, vandaag geen dood…
VADER
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 1.681 Het later stadium van zijn ontstaan
zal de symbolen doen begrijpen
die overgoten door de godendrank
het inzicht zo verscherpen doet
dat dan balans hervonden wordt
met als gevolg, het samengaan
tot aan de dood
de energie der zon
de voortbewegingskracht der wind
een piramidaal gegeven zijn
de vork der strijd verdwijnen zal
in eeuwig leven…
Ik blijf je missen
hartenkreet
4.0 met 69 stemmen 2.778 die me nog steeds verblijden
en kracht geven voor nu want het leven gaat door
Toch wil dat vanavond maar niet lukken,
en door waterlanders geheel overmand,
geef ik toe zonder onderdrukken
aan de pijn van voorbije vader-dochter band.…
opgebaard 1
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 646 Jo ziet me niet meer
maar hij lacht haast onmerkbaar
Dag Jo, dag lieve Jo…
Papa, ik mis je niet meer
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.023 Vandaag is er een jubileum
Want papa is al even dood
Al 12,5 jaar
Tien jaar geleden geloofde ik het niet
Nu besef ik het
Het is waar
En nu pas zie ik in
Wat hij werkelijk is
Geen goede vader
Een leugenaar, een egoïst
Dat is wat jij was, pap
En dat zul je altijd zijn
Je beseft namelijk niet
Wat je mij hebt aangedaan
Zo ontzettend veel…
verdriet van een kind.
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 699 Overlijden van mijn vader
toen ik kind was.…
Herinnering aan vader,
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 348 En met mijn hoofd op jouw borst,
met die razende stilte van de dood in mijn oor,
schreeuwde ik.
En schreeuwde ik.
En ik bleef schreeuwen...
Van dan af ben ik een kind in nood.…
Mijn vader.
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 647 Ik kijk omhoog naar de hemel
waar mijn vader is en blijft.
Verder dan de verste ster.
Mocht hij terug komen, leven
na de dood,
dan zal ik hem nog niet zien,
want het heelal is zo groot.
En ik heb te weinig tijd,
ik ben hem voor Eeuwig kwijt.…
De hand
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 852 De kamer en de kast zijn
vreemd en leeg. Een vetvlek op
de bank zegt waar je jaren zat.
Toch geef ik jou de hand.
Ik voel het grove van de grond.
Jouw kas met druiven,
het hoekje met de pruimenbomen,
die onder stenen zijn verdwenen.
Ik voel de tuindersknoken,
die nog ergens moeten zijn.
Jij zegt met moeie longen:
‘Zo, ben je…
Vissen en vader
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 242 de geschubde strakblauwe blinker
het staartje rood, legt hij behoedzaam
terug in zijn vak, vandaag geen dood.…
Doortocht
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 173 Slaapdronken geuren
gebakken kaas en uien
de trap op.
Beneden betaal ik pas tol
als de overkant van
je stemming bereikt is.
In de hemel verdien ik
gratis boodschappen
voor op je graf.
Een bloemenzee
voor aan het stuur
van je nieuwe scootmobiel.
Wat je ervan bakte
reist voor altijd
met me mee.…
Het breekt
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 174 Het kraakt.
Het knarst.
Het trippelt dichterbij.
Een geest
slaapt in zijn stoel.
Zijn kennis geeuwt
benauwdheid.
Angst
stilt zijn adem.
Stoerheid schuifelt af
als ik hem aanraak,
breek.…
Ik draag voor jou
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 228 Deze lucht draagt de jaren
waarover vader schreef.
Over mensen, en hoe niemand
ooit de zon verjoeg.
Zijn rimpelige handen
schrijven nu over een man,
die op zijn knieën
vraagt om de dood.
En ik las het, vader
Maar niet vandaag.
Vandaag gebeurt het sterven niet
Jij stapt
Nog zo luid
in mijn huis.…
wel als vader, dat gezicht
netgedicht
2.0 met 107 stemmen 9.298 ik heb je meegemaakt
gemaakt
ben ik van jou
jouw genen zijn
een deel van mij
gemengd
met die van haar
van wie jij houdt
het duurde lang
voordat wij
konden spreken
met elkaar
praten deden we
wel heel gewoon
jij toonde nooit
een eigen ik
wel als vader
dat gezicht
jouw visie
op de wereld
was bekend
jouw diepere gedachten
nooit…
LAIS CCXXIX
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 47 Het danst omdat er leven is maar nee
de dood heeft hem nu gans omkranst, verniet
en in het duister sterft het zachtjes mee.
Het hoort de stilte toeslaan op zijn lied
met leed dat het verweesd toen achterliet.
’t Wordt ook omstandigheid van zijn bestaan.
Het ziet zijn schaduw in de volle maan:
leegte loopt leeg in wat al leegte was.…
DE KLEINE ZIGEUNERPRINSES
gedicht
3.0 met 42 stemmen 16.669 Mijn vader heeft een gevaarlijk mes.
Mijn moeder had oorbellen, prachtig rood.
Nu draag ik ze zelf. Moeder is dood.
Haar kralen heb ik ook om de hals.
Ze schold mijn vader voor vuil en vals.
Mijn mooiste speelgoed heeft zij gebroken
En toen heeft vader haar doodgestoken.…
Grote haast
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 1.669 De plotselinge dood pronkt
met het middaguur en prevelt
volle zinnen moeder lonkt
met de nieuwe buur
en wil alvast met hem
iets gaan beginnen
vader blaast zijn laatste adem
tegen de neus van tante Griet
moeder zegt wat snedig
je broer is dood, zie je ’t niet
vader wordt begraven
na ’t middagmaal en de revue
op het kerkhof wat verhalen…
Dichter
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 586 je rommelt wat
in marges van nacht
& noemt het dromen
tot woorden
het handschrift vormen
van vader - die dood is
dat je het
eindelijk lezen kan
& wakker wordt
alsof clichés in pyjama
ineens wel draagbaar zijn…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
Paasvuur
netgedicht
0.0 met 4 stemmen 106 Een vrouw heeft haar overleden vader op een paasvuur verbrand.
Over zijn dood zweeg ze maandenlang, zodat ze zijn uitkering kon blijven ontvangen.
Zij werd veroordeeld tot 15 maanden voorwaardelijke gevangenisstraf.…
droomvaderdroom
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 117 in een huiskamer
waar twee muzikanten speelden
voor een enthousiast publiek
stond ik daar plotseling
te huilen op de schouder
van mijn lang dode vader
wat was hij breekbaar klein
wat was ik verdrietig
om hem of om mezelf
wellicht om allebei…
Een klap
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 281 een klap in het gezicht
ja dat is het
dat iemand met zoveel
kennis zo getergd wordt
wellicht de gen
van zijn wijlen vader
geërfd waardoor
ook hij
de dood verkoos
boven het leven
hoe donker zijn wereld
werkelijk was
zal hij
aan niemand meer
kunnen vertellen…
Voortvluchtig
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 In de boomgaard van het oeverland
waar de rivier stroomt naar de zee
bij nacht als dromen zijn verdwenen
pluk ik een appel voor de dorst
en niemand onder het magere maanlicht
kan mij iets vertellen over de dood
van mijn moeder, mijn vader, mijn zoon.…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…