Herinnering aan vader,
Toen jouw stem nog was,
en klanken droeg,
En ik, met kleine meisjesbenen, op jouw grote voeten om 'Dansen?' vroeg,
En jij me tilde op sloffen met zachtgestreepte lijnen,
de kamer doorwalsend,
met mijn hoofd tegen jouw buik,
en met jouw hartlied in mijn oor.
En jij zong.
En jij zong...
En toen jouw hart nog klopte,
nog liefde gaf,
bad ik met kleine meisjeshanden jouw leven uit het graf,
maar ik verloor...
En met mijn hoofd op jouw borst,
met die razende stilte van de dood in mijn oor,
schreeuwde ik.
En schreeuwde ik.
En ik bleef schreeuwen...
Van dan af ben ik een kind in nood.
Geplaatst in de categorie: verdriet