143 resultaten.
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
De waanzin
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 165 Geen enkel leven gaat alleen over rozen
Maar de lange, diepe, wrede doorns die de levens verwoest hebben
van alle Joden, Roma, Sinti, homoseksuelen, psychisch zieken, verstandelijk zieken,
en alle overigen die door de nazi-waanzin als niet menswaardig werden bestempeld,
rechteloos werden gemaakt, naamloos werden gemaakt, tot nummer werden…
Emma
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 676 Auschwitz Birkenau, 1943.
Beelden uit een zwart verleden.
Historie? Nooit meer vergeten.
Haar hoofdje rust licht op mijn schouder.
Een duimpje in haar mond, zij slaapt.
Slaap der schuldeloozen.
Emma, vier jaar, Joods, tere schoonheid.
Ontroerd kus ik haar voorhoofd.
juli 1993…
4 mei Herdenken
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 159 Op deze dag
Stappen we in de Auschwitz trein
Beleven verschrikkingen en pijn
Dompelen onder in verdriet
Dat niemand ziet
Verloren mensen komen tot leven
De vrijheid werd ons gegeven
Verbinding voor altijd met het heden
Pijn in het hart door het verleden
Als pleister op de wonde
Wordt verbinding gevonden
Twee minuten stil in het hele…
Vrij concentratie-kamp
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 190 Eindigende Auschwitz treinsporen
Rookgordijnen asgrauwe lichaamsgeuren
Jodensterren niet-genomineerden
De aangegeven sterren die plaatselijk zich niet waterdicht weten
Klaarlichte dag die nachtparels verwacht
Maanlicht in zonne-kracht
Schouwen gesloten poorten
Gebroken woorden herboren
Bevrijdingsdag op sporen
Uittocht gelukkig vol-bekomen…
‘Afscheid in Auschwitz’
gedicht
4.0 met 87 stemmen 16.615 Eenzaam staart een vrouw
Naar het rimpelloos water
Van een plas in het veld
Vocht vult ook haar ogen
Waarachter herinneringen
Zich geleidelijk opdringen
Het verleden rust als as
Op de vruchtenloze bodem,
Haar hemel blijft zwart
Als de rook van toen
En haar tweede afscheid
Fluistert lieve woorden:
“Dag moedertje…”…
De droom van Auschwitz
netgedicht
4.0 met 18 stemmen 936 verlaten
muren uitgemergeld overeind
diep in geleden pijn gestoken
De ovenpijpen zijn kapot
als rook in dromen opgegaan
van hen wiens leven werd gebroken
De deken van de tijd bedekt
het oog voor bergen blote lijven
gewassen door verstikkend gas
De wreedheid van de macht
of hoe naakt een mens kan wezen
weet enkel hij …
die in kamp Auschwitz…
Auschwitz-Birkenau
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.148 hoge betonnen palissades
omzomen executiepleinen
en dempen het gestamp
van dampende deportatietreinen
beestachtig tierend gebrul
overstemt de sissende stoom
hier emaneert tot schande
de ontaarde NAZI-droom
op de luifel boven het onthaal
prijkt pijnlijk “Arbeit macht frei”
in de hoogte erboven fakkelt
een schouw in lichterlaai
de…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
links, rechts, links, rechts, links,
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 403 begrip
waarin het ademen
onbewoonbaar werd verklaard
en een kind de gesloten mond
van de dood
het is daar, die dagen toen
dat zij niet meer zagen
het slapen of het gaan
in nog minder lijf waaronder ze
elkaar zochten
het is daar, deze dagen
dat ik zag
gezichten en namen
met stilte doorboord
ik ben van ze gaan houden
Auschwitz-Birkenau…
over leven
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 148 voor hun gang naar de dodenweg
trekt een aangeslagen vader traag
de schoenen uit van zijn kleine zoon
scheert een ander in schamele tijd
de meisjes en de vrouwen kaal
op de grond buiten ziet hij
het groene jasje van Tamara
-mama had het nog vermaakt-
de blauw-wit gestreepte rok
van Itta ligt er verloren naast
het versperde hart laat geen…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
Spiegel
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 84 Wilt heden treden
in de avond
stilte van de wind
Houd dan je adem
in en luister
naar de avondwind
Decennia decaden
koude oorlog
Neurenberg
Na shoah Bergen
Belsen Sobibor
het is te erg
Voor woorden,
wie het niet gelooft
verbergt ze in zijn stijl
Negeert ontkent
de holocaust en
koketteert met 'heil'
Het is…
to be or not to be redelijkerwijs
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 222 Wat is het dat mij
in de schoot geworpen wordt
meer dan men redelijkerwijs
van een man verwachten kan
het is als het velijn dat me
van het vlees getrokken wordt
nog voor ik slachtrijp ben
en dat in ogenschouw neemt
en soms ben ik een schaap
in wolvenvacht doend alsof ik
een wolf in schapenvacht ben
ondertussen aanstalten makend
te…
OPBLOEI BIJ GRUWEL
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 85 wormpjes en vliegjes
uit dichte bloemenrijen
voedt de piepende jongen
die steeds meer willen eten
het toegewijde diertje
zorgt voor sterk nageslacht
omringd door gezond lover
boven fraaie bloemkronen
bouwt komend leven op
dat lustig ontluikt
naast een hoge muur
waarachter
doodskreten klinken
in volle gaskamers
van vernietigingskamp Auschwitz…
Jiddische rapsodie & Hellemuziek
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 88 weemoedig zong hij
zijn Jiddische rapsodie
hongerend gerijmd
dezelfde verzen
vierdelig en indringend
een lied zonder eind
over het leven
van alledag in het kamp
de pijn het gemis
Hellemuziek (3)
honderden malen
wordt elke maatslag een stap
buiten in de mist
van en naar het werk
hypnotiserend ritme
woordeloos stappen
denken…
Nobody up there
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 700 Zondag Septuagesima, 27 januari 2002
Bevrijding van Auschwitz, 27-01-1945
Voor aantekeningen zie www.abelstaring.tk…
Requiem voor Rose
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 168 REQUIEM VOOR ROSE
Ook zij leeft niet meer
In Hilversum woonden
haar laatste woorden
Ze proefde de vrijheid
Ging uit deze stad
Deze wereld vandaan
Gevuld met geesten
die bleven, beschuldigden
en soms bezongen
En lieve Rose; jij wist allang
muziek kent geen rassenwaan
het leven zoekt zijn melodie,
Auschwitzorkest een levensweg
een…
gas-licht
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 381 monden zwijgen
gaan van hier naar daar, van daar
naar hier, naar vaker en meer
telkens anders
ook voor mezelf
de een helpt de ander
tot er geen dag meer is, slechts
grote, uitgeholde ogen naast het lege ontbijtbord
ik kan niet meer weg
*
ik schud het kussen op
jij zwijgt in een andere taal
en legt de afstand er tussen
Auschwitz-Birkenau…
Leek herinnert zich
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 181 De Drachtster tram brengt ze naar de Stad,
vandaar gaan ze met de trein naar Westerbork,
Laatste halte vóór Auschwitz,
laatste halte voor het allerlaatste
einde.…
ondanks alles
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 78 zoveel forten
cirkels en lijnen
om me te
verschansen
terwijl het
ondenkbare
wacht op je
binnenkomst
lang vonden
de beelden hun
bijgesneden
gedraaide weg
ongewapend
schuifel ik nu
naar zwarte
gruwelijkheden
waar ik me in
verduisterde tijd
geen voorstelling
van kan maken
ondanks alles
zijn de beulen
onze gelijken…
Ontsteltenis
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 97 De vele jonge vrouwen in Blok tien
Zij hebben onbeschrijfelijk geleden
Wat artsen allemaal niet met ze deden
Dat moet herinnerd worden en gezien
Zo was daar dokter Clauberg, klein en wreed
Gynaecoloog, hij liet in grote lijnen
Zijn licht vooral op kinderloosheid schijnen
In Auschwitz brak hij met zijn artseneed
Hij zou berekenen in hoeveel…
veraste kreten
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 312 Auschwitz-Birkenau, 21 februari 2012
(9)…
waar de dood schreeuwt
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 365 waarlangs zij liepen
gekleed in flarden van wanhoop
die bleven haken aan elkaars hand
en het schrale, nog bestaande licht
ik veeg gaten in de sneeuw
wil met naakte voeten stemmen vinden
achter de tralies van de aarde
nacht na nacht met hen praten
in een zo dichtbij verleden
ik ga weg, kijk nog een keer om
en neem het afscheid mee
Auschwitz-Birkenau…
die dag te sterven
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 336 naar lege handen;
het geschreeuw waait
door onbestaande ramen, vrouw
na vrouw
niet doodslaan
trage messen sluipen
door identieke lijfjes; harten
op zwarte, naamloze schaduwen, kind
na kind
uit het stof, uit versteende vleugels
uit de sporen van scheefgetrokken monden
uit de tijd, zevenenzestig jaar geleden
sla me dood
Auschwitz-Birkenau…
ALEXANDRE JOLLIEN (4)
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 117 doorgronden
Je speelruimte werd drastisch ingebonden
Wat maakt het, Etty, dat ik voor je viel
Dat ik als jij verstil wanneer ik kniel
Vol vrees voor moedig man te licht bevonden
Ik wil meer blijdschap uit het leven halen
Me overgeven naast getob en pijn
Wat jij aan moed niet hebt tentoongespreid
Op weg naar het krankzinnige vermalen
In Auschwitz…
koud, zo koud
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 435 een zwarte mantel van sneeuw
en een homp oud brood
waarmee zij het ontbrekende kussen delen
en waarin ze zichzelf niet meer zien
zelfs niet wanneer hun mond
het onderdrukte licht opvangt
ik betreed hun slaapstal
zie namen waarvoor geen woorden zijn
gekrast met de laatste horizon
uit mijn vingers stromen onmenselijke klanken
Auschwitz-Birkenau…
Dante in Inferno
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 762 Een uur lang hoorden zij geen getier
van drijvers maar zagen zij glashelder
de Karpaten met sneeuw bedekt.
Zij liepen op hun dooie akkertje
elk met een draagstang bestemd
niet voor tichelstenen maar voor
vijftig liter soep: met recht een pastorale.
Onderwijl bracht Primo Levi zijn maat
in Monowitz de taal van Dante bij met regels…
de transporteur
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 577 o die onmogelijke logistiek:
honderden wagons organiseren
een dienstregeling heel europa door
tonnen en tonnen stro verzamelen
overal waterreservoirs inbouwen
drijvers en veeartsen aannemen
en vergeet de medicijnen niet
verbandmiddelen voedsel voer
en halsoverkop moesten we
in het oosten humane destructie-
middelen installeren
van oceaan…
Mijn vaders oorlogsdagboeken
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 839 Ik lees, je bent alleen weggegaan,
niet op eigen wil noch kracht,
ver bij het vaderland vandaan,
door grijs/zwart opgebracht.
Ik lees, dat je moe en hulpeloos bent
een haas door niemand gered,
Rogier, Fransoos als celgenoot kent,
wat echt converseren belet.
Op de hei werden dagen, nachten,
het gouden oog 's morgens je doel,
onbereikbaar…