Alle inzendingen over Déjà vu OR Liefde OR Opnieuw

Binnen toch wellicht luttelijke minuten komt vast en zeker een déjà vu moment, ook weer een verrassend avontuur. Wat wil tijd verdringen en toch juist benoemen als iets waarin het zichtbaar ook weer tekortschiet. Zullen de roemers aan de lippen van andere mensen gezet worden, hun lippen ons als oude wijn genieten.…

Halo lechol shirayich Ani kinor Oh, er zijn er veel die jou bezingen Ik ben maar één van hen Toch wil ook ik mijn liefde tonen Aan jou met hart en stem Als ik je naam hoor ga ik stralen Oh, mooiste woonstad ooit Ik mag mijn rechterhand vergeten Maar jou vergeet ik nooit Jeruzalem oh stad van goud De stad die God herstelt en bouwt…

Golven zonder déja vu Nooit zal de vorm van de met schuim bedekte golven meerdere malen hetzelfde zijn. Hoe de ene golf breekt en hoe de ander ontstaat is voor eeuwig en altijd uniek. Geen golf deelt ervaringen met zowel golf als water. Één golf één gedachte en nooit een déja vu.......…

Een koortje zong White Christmas op het plein Om tegen Kerst wat wintersfeer te maken Een handjevol publiek slechts in de zaken Die in het centrum nog in leven zijn Maar door de wijken zwermde ondertussen Een legertje pakketbezorgersbussen…

*My formula for greatness in man is amor fati: that a man should wish to have nothing altered, either in the future, the past, or for all eternity. Not only must he endure necessity, and on no account conceal it -- all idealism is falsehood in the face of necessity -- but he must love it. -- Friedrich Nietzsche, Ecce Homo…

Wat rest ons, als bankzitters thuis voor de buis - geen médaille bronze, noch médaille d'or voor de geus van Oranje, geslonken tot muis... geprezen zij 't wonder van San Salvador. mei 2015…

mijn hart stond in vuur en vlam, vervuld van liefde jaren van geluk werden uiteengerukt, de dood heeft geen respect voor de liefde. jaren later, déjá vu of werkelijkheid, klein, slank, blond. weer stond mijn hart in lichterlaaie, vervuld van liefde voor deze mooie engel.…

Mijn kinderen weerhouden me ervan om te schrijven hoeveel ik om ze geef. Een man met een vlag zwaait of zijn leven ervan afhangt. Koninginnedag valt vroeg dit jaar. De plaatselijke fanfare is ziek. Waar hebben we dit allemaal eerder gehoord? Waar hebben we dit allemaal eerder gelezen? Een dame in oranje tikt me op de schouder: zijn…

vu der mensheid,geschiedenis En een ziel begrijpt de eenling, waarom het daglicht naar avond streeft Wanneer manen waaien als een zonderling, op een berg die rust en bezinning geeft Een wind spreekt in overtuigende aanhoudende flanken, als de lach herkanst en redeneert in het spel van gedachten Want ogen verantwoorden zelden de o zo nodige…

Nu pas denk ik aan je, nu een nacht duistere schachten over mijn hoofd heeft geworpen: vluchtig verlangen, boom zonder wortels, onvruchtbare aarde. Nu pas word je zichtbaar. Je bent meer dan variaties op thema: vrouw, vriendin, geliefde en er rimpelen minderen weg uit het leven, terwijl in mijn ogen en rondom de jouwe je jeugd allengs…

het denken moet steeds opnieuw beginnen om de liefde voor de wereld te bewaren met getekende ziel altijd opnieuw beginnen met denken dat de liefde het meest is om de liefde te bewaren steeds opnieuw…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

Daar nu, stonden zij allen te wachten, want ik had een tweede kans gekregen om opnieuw te beginnen.…

zullen we opnieuw beginnen, straks? elke keer is een laatste keer voelen we minder, is er ongeduld zien we minder, telkens weer worden we armer, maar rijker verliezen we elkaar, onze tederheid nu zijn we weerbaar en we winnen in de maatschappelijke strijd - We kunnen toch altijd opnieuw beginnen?…

Ons bespiedde een zomerse lentedag, toen wij vertrokken naar ons samenzijn in de wijde omtrek van het buitenzijn, waar een vruchtbaar jaargetijde voor ons lag. Jij vertaalde jouw zwijgzame zonneschijn met jouw lokkende blik en jouw gouden lach, tot een beeld bekend ik in jouw ogen zag, ach, mocht ik nimmermeer daarmee zonder zijn. Wij vleiden…

De gordijnen dicht,de open haard aan samen romantisch filmpje kijken Lekker knus samen op de bank wat zou me dat geweldig lijken Daarna bij het knetterend haardvuur onder het genot van een goed glas wijn Elkaar opnieuw kunnen gaan ontdekken zou nu mijn droomwens zijn Wie weet zal dat moment snel daar zijn we hebben elkaar alweer gesproken…

De dagen die ik somber was die tel ik niet die doen niet mee in de droge diepte van mijn ziel kansloos te overleven liggen lijf en leden niet meer aan wie ze toebehoort de dag vindt zijn bestaan terug wanneer het duister is een schone kans te breken naar het licht het hoofd vol leegte ingevuld en uitgedaan van opgedroogde tranen…

een lange weg moeten bewandelen wel een paar keer gestruikeld altijd weer opgestaan nooit meer treuzelen nog alleen maar vooruit gaan…

opdoemend uit naamloos water roep ik jou als een kind dat niet kan spreken langzaam vervaag ik een golfslag vindt mijn hand tilt mij over bergen in vormeloos wit begint de aarde opnieuw opnieuw valt de regen verwaait het zonlicht hoor ik jouw hart drink ik de beker opnieuw proef ik jouw liefde waarmee jij geen raad weet…

naar het schijnt ben ik niet anders te bewegen de schakende hand zet de stukken toch daar waar een ingeving landt schaven aan taal verschaft wel een nieuwe maat maar wijn moet lyrisch rijpen langs de weg die de ziel slechts kent en ik me op overgave verlaat die vaak zo moeilijk went weer blijkt maar eens dat een dichters dood…

hier begint het waar het nooit eindigt hoog op een berg werden zij wij wakker o geef maar die krans die kroon die lach waar ik woon langs gele velden vaak verdwaald mislukt herhaald herkauwd opnieuw voor eeuwig dragen wij hun mee de toekomst zegt ja de zee weent ok wij gaan wel mee kijken met adelaarsogen in de diepte wie verdiept…

in haar hand een pen wat nadenkend speelde ze er mee voor haar lag het dikke boek ooit schreven ze het samen daarna leek de inkt op te zijn dus hadden ze het boek gesloten soms had ze het even ter hand genomen om er even aan te ruiken de geur van herinneringen te proeven maar nee, het boek bleef dicht tot op die ene middag in december…

zoek woord en het wordt waar je eigen waarheid klaar je weet dat er meer is tussen het licht duisternis station Vinkenoog onderweg Ginsberg blues jazz om je oren tranen zonder scoren alles blijft onherkenbaar dit lijf voor de woeste zee niet bang alles verdwijnt en begint opnieuw…

Terug in tijd klopt mijn hart, immer als vanouds voor jou Wij liepen toen de toekomst tegemoet Daar destijds onze woorden oceanen hebben overbrugd klinkt een echo van liefdeslessen die ik opnieuw en weer helemaal wil gaan beleven Sluier van neerslag uit het verleden langzaam door zon verdrongen Inmiddels ben ik door het heden…

Die sprong had veel gevolgen ..we deden elkaar pijn Toch is het goed afgelopen we maakten opnieuw de sprong Omdat we bij elkaar willen zijn Die nieuwe sprong in het diepe heeft ons dichter bij elkaar gebracht en daarvoor ben ik dankbaar ....dag en nacht…

Klaar om opnieuw te beginnen.…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…