opnieuw
opdoemend
uit naamloos water
roep ik jou
als een kind
dat niet kan spreken
langzaam
vervaag ik
een golfslag
vindt mijn hand
tilt mij
over bergen
in vormeloos wit
begint
de aarde
opnieuw
opnieuw
valt de regen
verwaait het zonlicht
hoor ik jouw hart
drink ik de beker
opnieuw
proef ik jouw liefde
waarmee jij geen raad weet
en roei ik afwezig
door een woud van water
met jou om mij heen
Geplaatst in de categorie: emoties
opnieuw 3.5 met 48 stemmen 
502
502
Geef je reactie op deze inzending: