Alle inzendingen over Gretigheid

Door de dood Reeds gretig omarmd In de krochten Van deze orkaan Kwam jij Goddank Uit het niets Zo maar naast mij staan Verrassend - Op mijn weg gekomen Door jouw snoet, Jouw glunder, mijn Secundaire therapie Medicamenteus protocol Onmiskenbaar aangevuld Vanuit het oude leven Toch mijn nieuwe Binnen durven gaan…

De herfst, in goud gevat laat zich van zijn mooiste kant zien De bomen barsten uit in kleuren waarvan dichters de woorden ongeschreven laten de taal zichzelf nog uit moet vinden om te beschrijven schilders hun palet mengen in dromen Ogen drinken gretig dompelen in een bad vol goud het hart…

wijd zijn de gespreide vleugels die speelse woorden dragen vederlicht vluchten klanken langs vingervlugge handen tot een volmaakte melodie ik vang gretig, en adem tijdloze muziek uit nevelnerven van het ongebleekte blad bespeel het heelal in koralen vervlochten met trompetgeschal van hemelse engelen, zeven in getal…

Er vallen berichten van gisteren uit mijn pen papier inktzwart door te zacht gesproken woorden terwijl gretig groen het wildgevogelte in zijn armen vangt tjilpend van onrust oude nesten inspecteert om zich voor uitsterven te behoeden bronsgewijs met bezwerende toespraken het langer licht zijn maakt tot een heel gewone dag.…

je bevert damt vrijheid van de beken af het speelse kabbelen is verstild tot veel en gretig knabbelen aan struik en jonge bomen die voor de burcht in groei worden gevild jij bevert in het stuwen van talent dat zijn rechten nog niet kent kom mest je burcht eens uit doorbreek die egodam laat gaan dat jong geluid…

de lege stoel oogt zo gretig in de langzame schemer die de dag weg zal wuiven met een stervend gerommel ik ben volgzaam als een eend in het eerste levenslicht denkend aan jouw eenzame reis over gekalkte wegen alles herhaalt zich, ofschoon niets bij hetzelfde blijft alleen de wegen blijven vlak mijn wandeling Moderato…

jij zocht ik zag ik kwam jij keek wij keken we kletsten we kwetterden tetterden kusten we wilden we deden waren zo gretig zo dwingend zo naïef zo onwetend zo veel zo vlug te onbewust te onmachtig te gewond te bevechtend te weinig tevreden waren wij dat? wie was jij? waar was ik?…

Verstand op nul Blik op oneindig Hersens vol strakke schema's Die als serpenten mij omhangen En soms wel mijn ik verstikken In hun meedogenloze omstrengeling En als mijn leven het dan bijna Begeven heeft en zich moedeloos, Bloedeloos overgeeft aan de dood die me Gretig opwacht aan het naar voren gehaalde Einde ontdek ik dat ik aan…

het niet zeggen Zij houdt van mij en haar ogen spreken terwijl wij de liefde bedrijven voel ik aangenaam die vier woorden Zij houdt van mij, zonder beding breken Haar naam, aangenaam, be- tekent 'kennis' Voor mij is zij meer, veel meer dan schattig voor mij is zij meer dan een vriendin samen gelukkig tijdens ons spel Onz' liefde wederzijds lijven gretig…

waarom verschuil jij je nog steeds in de schaduw van je hart waarom houd je het licht dat je zelf bent zo tegen de pijn van liefde is oneindig zo de liefde wordt ontkend zij vervreemdt je van het leven en alles dat je bent laat je liefde dus stromen gretig en jong door elke ader laat de liefde niet sterven in de dood niemand wordt…

Hoe vaak heb ik niet uw handen geraakt, of gleden mijn leden langs uw warme huid en vluchtte ik verschrikt door de woeste beweging van uw wapperende hand als ik mij te dicht bij u waagde, omdat de kruimels die uit uw gretige mond op uw schoot gleden mij telkens weer lokten Ik weet het, mevrouw vaak noemt u mij irritant maar voor…

Dansende kasteelprinsessen ravotten feest’lijk door de straat onwetend hoe een psychopaat gruwelijk smachtte naar excessen Gretig, genadeloos gegrepen door handen met klauwende kracht sleurend als beesten in de nacht tot bevrediging van een begeren ‘Aux Armuriers’ tapt het verdriet van een verpauperende wijk onder een helsporende dijk…

ik verhaal van taal tonen en toetsen van rustige rijm uit pennenvrucht een pagina poetsen een wuivende wevende hand schept in een scheve letter door kille kool geholpen een prille parade op blank blad, nog onbeholpen een gretige geest vreet vroege verzen waar woorden worden, spichtig of sproeiend, tot wat u nu leest…

ik heb altijd met gretigheid gereikt naar ultieme schoonheid vond ontroering en extase in de mooiste muziek zag de ziel van een schilder in een schitterend relikwie verdwaalde in de paradijselijke rankheid van een beeldengroep maar schrok ontzettend van oceanen vol met niet afbreekbare troep kan schoonheid nog bestaan als…

wat een plezier om de vogels te voeren ik dacht zelfs een duif te horen koeren slechts een klein stukje van onze stoep is sneeuwvrij voor de gemengde vogelgroep voor alle maten die er duiken en dalen is er plaats genoeg om hun eten af te halen als de vogels er zijn en zo gretig gaan grazen is deze plek zogezegd als een omgekeerde…

het is nog vroeg in het seizoen, de wintersneeuw al ver, maar nog in zicht voor gretige vakantiegangers staalblauw de lucht, verrassend hartverwarmend stilt de zon zacht als de beek mijn zenuwen de buitenlucht maakt vrij ik ga languit mijn oren staan nu helemaal open laat de muziek via de MP3 als puur geluk naar binnen komen…

Ik geef me over Vlieg maar meisje Vleugel door de nacht Hoog Tot boven de lichtbron Kijkend met groen vragende ogen Op lichtgevende mannenlijven En jij Injecteert gretig Jouw verlangens In zijn volgende schaduw Prikt zijn driften aan Opdat hij weet Wat er van hem wordt verlangd Jij daalt neer En krijgt Jouw onvermoeibare drift.…

Dat je zo bedaard je buurvrouw kunt bespringen en daarna de besprongene doodgemoedereerd besnuffelen en je even rustig als gretig door haar laten besproeien en je lippen likken en dan, na een minimaal moment van bedachtzaamheid, de besprongene opnieuw bespringen! De volgende dag: uitsluitend kuise kalveren!…

heb ik jou geschreven (geen smeekbede, dat niet) hoeveel schrijfpapier ik heb verkwanseld vol woorden weet geen ziel, noch de tranen die erom gevloeid zijn toch geef ik niet op en pak voor de zoveelste keer weer een vers vel, en vertrouw mijn spinsels toe aan het papier dat ze gretig absorbeert tot ik het teruglees en besef het blad nog…

zonder ook maar één schaduw van wolken glijdt een zonbeglansde wereld naar zoet sensationele sfeer waarbij onbedeesde vlinders zich gretig verzwelgen in windstil geluk en toch ervaar ik het gegevene als emotioneel beladen omdat ik herfst reeds in mij draag afscheid nemen maakt de mens een beetje klein zelfs al reikt het verwachtende…

zoals de stroom raast in vale kleuren en bezit neemt van het land haar oevers overschrijdt met niets ontziende gretigheid zo is mijn liefde kolkend in de regenbui en als de zon de lucht weer openbreekt onthullen witte dansers wat de liefde weet als ik oud ben omringt ze mij in alles wat de wereld kleurt en rukt uit de vergetelheid…

Ik raak aan haar buik Nee, zegt ze Voorvoel mij dan Waterzacht, dat is het vast Verwachtings(over-)vol, gretig is ze Het tintelt me Het tintelt me, vraag ik Zwijgend staart ze, doordringt ze me, verdrinkt ze me. Nee, zegt ze Vul mij dan maar in, zeg ik verstild ben ik, toch tintel ik, nog onvervuld…

toe, laat me nog maar even argeloos dit liedje van verlangen zingen zo onbevangen roekeloos onwetend van bezwaar los van mijn cynisch commentaar naïef en ongekunsteld laat ik de woorden klinken ver van het schampere, gretig en niet zo onaantastbaar nu ik het waag mijn hart opnieuw een kans te geven te zingen voor de liefde opnieuw op…

De bevalling bij ’t eerste licht zwermen stijgen op zoeken voer voor kroost en zelf vullen gretig krop. En bij het warmen van de dag dan volgt een lome rust geen fluiten tjilpen kwinkelieren geen kapers op de kust.…

In gedachte warme liefde van een eeuwigheid geleden de heetheid op de achterbank dan kwam ik naar haar toe van Utrecht naar Harmelen gereden de hitsigheid nog in mijn hoofd wilde haar graag van haar werk naar huis brengen in een rood gevaarte dat Renault 5TL heette maar onderweg ging ze al los en stortte zich vol gretigheid achterin op…

Die opgekropte emoties nog Maar net binnen houdt Angst en agressie Die om voorrang strijden Hier wordt niet gretig gezwegen Maar alleen uit bittere noodzaak Zichtbare golven van ergernis Die over elkaar heen rollen Zonder geluid Uit pure frustratie aangelengd Met hoog oplopende irritatie Alleen pure wilskracht Houdt de breekbare…

Sta me bij, oh god, haar zalig, roze kont deint en wiegt tot ik gretig hap.…

Hij loopt gesmeerd door alcohol maar is niet gretig of brutaal. Zijn toon is zuiver amicaal en hij valt niet uit zijn rol. De avond kan alles aan wat 's ochtends zo knelde 's middags zeer ontstelde en 's nachts moest laten gaan.…

Dampen die gretig Hun weg naar boven Vinden, walmen die Het zicht zo waar Beletten in het Drukke spitsverkeer Van deze zon-gegoten Morgen, en de roek Die zich van dit Alles dat wel waanzin Lijkt niets lijkt aan Te trekken - zij trappelt Geduldig op de groene Aarde van de verkeersheuvel Die ondanks alles een Prieel lijkt…

jij hebt het vuur rondgedeeld zonder je handen er aan te branden gretigheid laaide al op in het voelen van koesterende warmte zij hadden al te lang in de kou gestaan denkend het is gedaan in onvoorzien heb jij niets kunnen regelen toch zal jouw lach alles bezegelen samen is voor allen hartverwarmend op het…