Alle inzendingen over Herinnerd worden en OR Dani Vlijm OR Fluisteringen van de

Beiden werden belangrijke mannen Worden niet herinnerd om hun tint, Zij worden herinnerd om hun plannen Die zijn in ons geheugen geprint. Deze mensen, zo belangrijk voor ons. Staan nu in het park op het groene gras. Niet zwart of wit, maar als beeld van brons. Omdat hun kleur niet belangrijk was.…

woorden sprekend lippen die zich vormen naar klinkers en consonanten in een onbekende taal ogen weerspiegelen de betekenis van vorm en staven stem totdat het is alleen maar een droom met haar hoofd tegen zijn schouder luisterend naar het geluid van verre gerust stellende drums…

~~~ in de zwoele wind van vandaag fluisteren nog steeds de woorden die gisteren al vroeg vertrokken schetsen komen weer tot leven in een pastelgekleurd diorama verleidelijke denkbeelden waaieren uit in vlagen en ik bloos jouw kleur op mijn papier alleen je schaduw loog je leek veel langer -bij me- ~~~…

Fluister de letters van mijn naam langzaam één voor één zodat de wind ze kan dragen naar een plaats waar alleen ik ze kan horen op een moment wanneer ik eenzaam en verloren denk aan jou wanneer ik je mis wanneer geen plek op aarde meer heilzaam is dan zal ik de wind voelen als een streling op mijn huid ik hoor mijn naam als een…

Ergens tussen slapen en waken in het ogenblik waar de stilte werd ontbloot hoorde zij de wind fluisteren over een wereld zonder oorlog…

(opgedragen aan…) al schrijf ik duizend gedichten, toch blijf jij achter tranen verdoken de pijn voedt eenzaam de gedachte dat het allang geen zin meer heeft mijn cocon een toevluchtsoord van radeloze denkwijzen lijkt en jij verder op de vlucht slaat richting eerder met soortgenoten vastgebonden aan de hemelboog tot we elkander…

jouw glimlach weerkaatst in zijn ogen hoort ze de wind in een heel zachte fluistering zeggen ze heft haar hoofd luistert met warmte in haar hart proeft met haar lippen zilt, kruidig zoet en bitter kleurrijk als de liefde is zoveel schakeringen aan de regenboog lust passie liefde of doodgewoon kameraadschap trouw en genegenheid ze luistert…

Openvallende vlindervleugelgeheimen fluisteren jouw naam…

terwijl de avond struikelt over de zonsondergang voel ik me alleen, en zonder jou stralen de sterren niet meer voor mij ik val over mijn gevoelens in een diepe afgrond, verborgen vanbinnen omdat een nieuw begin verloren is zonder je ogen om aan vast te houden soms lijken alle dagen hetzelfde en voelen alle woorden als een snik en zonder…

Eens in de stilte van de nacht zal ik jouw naam zacht fluisteren terwijl ik rusteloos naast je wacht en jij zal ademloos luisteren. Mijn gedachten zullen niet dwalen en slechts enkel bij jou zijn die liefde spreekt in honderden talen zacht en zoet als ambrozijn.…

Van de baarmoeder tot het graf is er in die rimpeling van tijd het groene gras met dauw van de morgen in een fluistering die glinsterend wacht. De zwerver zoekt in de goot naar brood en wijn onder regenwolken die zweven naar grote droogte in een fluistering van hoop die smacht.…

De schemering van de avond Gloort de hemel paars en rood Ik staar met open mond en denk Straks zal ik sterven ben ik dood Je fluistert in mijn oor vanavond Een stille wens die uitkomen zal Ik wil je koesteren kus op je mond Moet je verlaten uit liefde bovenal…

Moeder van het Licht wijze woorden fluisterend in mijn duisternis.…

je zachtjes en ik fluister het terug…

Ik hoor verstrijken van de tijd, in het fluisteren van de bomen. Ik zie ontelbare kiezelstenen rollen, tijdens voetstappen door het grind. In het rollen en het fluisteren. In het kloppen van mijn hart. Daarin proef ik eeuwigheid.…

Wat haat ik roepende tierende lui Dik vet adoratie voor het fluisteren, pakt steeds verf. Tja, wat leeftijdsgebonden zeker, slecht gehoor Pech onderweg ergens, zintuigen werken te goed. Toch gewoon delicatesse ten voeten uit, prevelen fluisteren Werkt helend, moedgevend en verzachtend, vet bewezen.…

In essentie van ontwaken beroer je mij tot slapen met accent van zwijgen hoor ik niets anders dan lyrische dromerige taal die kalmte laat opbloeien en in die fluistering herhaal jij verhalen over openbaring van verlangen er is geen diepere heimwee die ik koester dan de herinnering aan jouw geliefde warme stem.…

Ik luister goed Naar de fluistering Uit de diepte Die helpen mij Richting te geven Op de weg Die ik te gaan heb…

me voelen waar ik ben als ik verdwaal in lucht terwijl mijn voeten aarden ze raakt me in de kracht die aan me hangt die ik weersta als ik gelegen heb en op ga uit de nacht mijn ogen zetten dingen om me heen bekleden me met aanschijn maken me niet meer alleen in jouw blik vind ik waardigheid je stem maakt luisteren overbodig, fluister…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Schaapachtige wolken verliezen hun onschuld pakken samen in een loodgrijze lucht dikke druppels water vallen in het rechte polderland na wat uren lijkt te duren verschijnt een mathematische regenboog een vlijm scherpe scheidslijn tussen verdriet en verraad tussen mogelijkheden die even onmogelijk lijken geen ruimte latend voor nuances…

De weg naar huis was zwaar maar toch begaanbaar ik herinnerde mij liefde voelde dat ik liefde kon voelen en er klonk een echo van een vogel, die wegvloog die ik niet thuis kon brengen uit dit land, naar andere landen om er stilte te verkondigen.…

In de herinnering aan de overledenen schuilt vaak de siddering van je eigen vergankelijkheid: zelf niet meer herinnerd te worden Daar moet je ook uitermate bij je leven je best voor doen want eenmaal onder de zoden kom je echt, nooit meer boven het groene maaigras uit!…

Nachtdonker zit in de wilgenboom op stille takken, omklemd door nagels als een vlijm de jager; gekleurd als niets op wacht, naar zijn prooi. Onzichtbaar draaien de zoekers langs de wallenkant, gespitst op rusteloos leven daar benee onhoorbaar glijdt als een spies de dood over het leven.…

Een ruikertje of een delicatesse Een live-album cadeau van Lynyrd Skynyrd De baas wordt vaak aan deze dag herinnerd Door zijn eigenste secretaresse Want al is het dan vandaag opnieuw dé dag Een beetje prijzengeld afdwingen mag…

toen de nacht hem in haar armen sloot gonsde zijn ziel van woekerende kleuren als een lichtstraal stapte hij door het raam strekte zijn armen naar alle zijden uit hij zag de breedte van het wolkenpad al vroeg herinnerde hij zich de diepte van alles de onzichtbaarheid…

Het wordt een mooie dag ik heb oma´s dagboek gelezen me herinnerd wat zij mij eens zei dat mijn ogen, zij wees daarbij groter waren dan mijn buik tevreden zou moeten zijn niet overal aan moest komen voel hoe ze me hard bestraffend in de wangen kneep…