Alle inzendingen over LEVENSREIS OR GEWAARWORDING OR EINDDOEL

Je maakt ontelbare vergissingen maar komt steeds verder op je levensreis; het kost alleen wat tijd. Dat noem ik nog eens een openbaring!…

een vers spoor van banden lijkt nergens heen te gaan alleen een stuur met handen heeft hier toch niet stil gestaan was de rijder het spoor bijster koos hij als eindoel de einder...…

In Uw handen beveel Ik Mijn geest de bekende woorden van berusting waarmee de Heiland aan het kruis stierf veel mensen vinden het een grote eer om eenmaal met dit gezegde het aardse bestaan te voltooien moge dit evenzeer een spreuk zijn op de levensweg in het vooruitzicht waar Gods volgelingen moeizaam langs gaan zich daarbij toevertrouwen…

de vrouw was van wind dreef voorbij schaapjeswolken (wilde haar ogen drinken, lezen) lossen op stuifmeel van gewaarwording verwaait al het water van de zee zaailingen naar waar ter wereld zend je ze om haar te zoeken moet ik groter dan het firmament van ruimte en van tijd achter randen vinden wat verschoof…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Het bos glanst, is dof: zon en schaduw krioelen als vlekjes dooreen. Onder de bomen bedekt verzonken schemer een slingerend pad. Bij zijn laatste bocht noodt wijd licht tot snel voortgaan, dan vragend stilstaan.…

Verlangend voortgaan op het lange pad; aan het eind ervan prijkt een stralenkrans, noodt én vermaant, omringd door milde glans, die soms vervaagt _ tot star, neerslachtig mat. Je kunt wellicht leven als een najaarsblad bij de gedachte: "Het licht verdwijnt thans." Het gelovige oog geeft echter kans te zoeken naar een diepzinnig vragend…

Buiten plenst de natte regen Wolken jagen donker voorbij Somber zit ik wat te staren Hoor het onweer al dichtbij Dan breken traag de wolken Een regenboog met felle kleur Vertoont zich spontaan En verbetert mijn humeur Zo'n regenboog lijkt op leven Kleuren tussen zwart en grijs Zolang ik dat kan blijven zien Geniet ik van mijn levensreis…

Langzaam aan Veranderen de kleuren De stralende De felle Zij maken plaats Voor mat en grijs Het zonlicht taant De regen komt Weldra Begint de laatste reis Die reis Zal echter hoopvol zijn Er kan je niets gebeuren Het einddoel geeft Dat staat wel vast Een palet Vol nieuwe kleuren…

Berlijn ziet onze polder, duin en riet Per heden als hoogrisicogebied Een vaccinatie-/test-/ herstelbewijs Geldt als een vrijgeleide voor een reis bewuste passagier uit Gelderland En omstreken, tenzij een Alpenland Z'n einddoel is of Dolomietenland Vanaf zes jaar - tenzij uit Dromenland…

de gewaarwording van haar rondingen haar heerlijk stevige vlees brengen mij aan de rand van het diepe water waar ik me weldra in zal onderdompelen de draaikolken zullen mij tot op de bodem trekken als door een noodlot gedreven overgeleverd uitgehongerd ook na zo lange tijd weer drinken van de nectar de hare uit haar beker gulzig…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Lachen is gezond, het is een gewaarwording van vrolijkheid, het uitdrukken van opgewektheid. Een uiting van heimelijke tevredenheid, met een geest van oprechtheid. De lach op iemands gezicht kan wonderen doen, je weet waaraan je te houden, het is een doordringend bericht.…

Gewaarwording van een vloeiende natuur die zich opnieuw bezint hoe zij zich vormgeven zal.…

Voor altijd zal ik je dragen tijdens mijn verdere levensreis. Lieverd van mij, rust zacht. Liefs je vrouw…

Ooit waren dit babyhandjes, ze gingen mee op mijn levensreis, ik zou ze nooit willen missen, voor geen enkele prijs. Mijn handen en ik, we hebben elkaar nodig, verdere uitleg is overbodig.…

De bestemming van een levensreis, is reizen.…

Nu dan stroomschokken met als einddoel het activeren van de boevenstoel?…

jij leidde mij in een vergeten wereld herleefde elke kiezelsteen kwam op bekend terrein bewandelde nieuwe wegen ik wilde verder reizen maar jij bepaalde het einddoel liet mij achter met al mijn bagage een gestrande reiziger, wereldvreemd zweeg in alle talen de aders op mijn hand als een landkaart een wereldreiziger zonder jou zonder…

verwijten tot mijlen achter de horizon ze schieten te kort, de buur die vriend en God aan top hun terminale ego’s straalden al eer het heelal begon Meedogenloos kloppen stalen harten betonomrand ijzingwekkend luider door het kille ijspaleis verkracht gevoel slechts geldgevoed verstand geen zachte kus geen haarstrelende hand begeleidt hun levensreis…

weekend levensritme bepalend baken in de oceaan van tijd na pensionering gewone dagen levensreis zonder stations weekend vrijheid zonder plicht onderscheidt zich van midweek nú sleur en onbewust bestaan in gevoelsmatig tijdloze wereld ontsteek licht in oud baken stijlvol golfen op zondag geeft weer ritme en houvast hoe ouder hoe korter…

De reis naar verzachting, ontkrachting van wat verhard, verward is een levenslange Aan de laatste 'reistafel' zit de dood gezellig aan, schept op, vraagt honderduit en glimlacht Je verwacht de terugreis maar nu blijkt het een enkele reis de dood schrijft je laatste vakantie-kaarten Je levensreis zit er op, voorbij gevlogen als…

Ik droom mijn liefde wijder, dat niet mijn einddoel zij ’t erbarmen van een man en dat ik met mijn vrouwenhanden wat wereld-ellende omvatten kan.…

we klinken op alle kostbare tranen ook al is het voor jou slechts en enkel bij deze dans of door de wijn die nu eenmaal je hart weer wat losweekt en rust in mijn vrouw-zijn als in vruchtbare grond maar als jij nu voor mij die sluis toch weer opdraait en de doortocht een feit is voor ons veilig schip dan is er misschien wel een einddoel…

mijn krachten nemen af gekend in voorspoed en aardse tegenslagen toch mag ik zeggen dat ondanks alles waarden van eeuwigheid bouwstenen blijven leggen ook al vertelt de zee mij van komen en gaan het toont in wezen steeds vaker in alles een ondergeschiktheid aan een groter doch onbegrijpelijk bestaan een gewaarwording die groeit…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…