216 resultaten.
apodiumbeet
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.144 gebracht
in de luwte voor de nacht
het is de eenzaamheid
die hem steeds verder drijft
maar ook de reflectie
aanbidding of begrip
in de ogen op hem gericht
terwijl hij zijn kunstjes brengt
ongepubliceerde artiest
in hemdsmouwen opgerold
zijn gebald vertrouwen
in zijn bescheiden publiek
en hij geniet telkens weer
van zijn vierkante meter podium…
Missa Sancti Georgii - voor Herman Finkers
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 121 als ik doodga of iemand
anders of jij
maar als ik doodga
zing me dan als het even kan
sereen de hemel in
in een goddelijke nacht
ontvouwt zich de stilte
in een dans van maan en sterren
mijn sprakeloze ziel ademt muziek
met de slinger van de tijd
laat iemand me dan
sereen als het even kan
de hemel inzingen
met de Missa Sancti Georgii…
cowboys in de stad
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 268 het avontuur kwam per vrachtwagen
de laadbak als podium voor hen
die vereeuwigd werden
tegen betaling mocht je in het pak
van een cowboy stappen
en bij het kampvuur gaan zitten
en heel even het gevoel hebben
dat er meer was dan de straat
de stad en de sleur van alle dag...…
De kunst van samenspelen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 heb mijn leven lang
de instrumenten bespeeld
die mij zijn toegewezen
van trommel tot trompet
hobo en klarinet tevens
dirigeer ik mijn orkest
alleen de kunst van
samenspelen op het podium
van leven is mij niet gegeven
mijn partituren
werden niet gelezen omdat
ik ze te egoïstisch had geschreven
de eerst viool
strijk ik al lang…
Ben een troubadour
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 338 de balzaal is
mijn podium niet
muziek gekleed
in overdadigheid
de pas getemd
in afgemetenheid
ben een troubadour
mijn lied boeit
de gewone man
zijn lach tussen
de gangen blijft in
de luchters hangen
als het buffet
ten einde is
dan fluister ik
mijn streekverhalen
over ridders die
hun maagden halen
het hoofs gedoe
in de kastelen…
figurant in jouw spel
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 472 we verwachten elkaar
passen precies
negatief in het rolletje
toekomstige foto’s
jij speelt de rol
die ik wil in mijn leven
je regie maakt mij
figurant in jouw spel
moeilijk om samen
te spelen rollen te delen
in decors van elkaar
op het podium een paar
figureren we wel
in het toneelstuk van morgen
of is de rol die we spelen…
de VU podium Poëzieprijs
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 422 om het zekere voor het onzekere te nemen
elke schijn van mogelijk beter weten
in luim en schuim gemeden
de winnares was genesteld
patiënt in de tunnel
waar MRI wordt gescand
tweede werden zes Tedere Blasfemieën
het holle heelal kreeg daar klank
van aanwezigheid aan gene zijde
hierna kwam Verwachting
na meting van ruis in ’t hart
volgden…
Toots Thielemans
netgedicht
4.0 met 37 stemmen 682 Thielemans
zijn muzikale volle naam
Vlaming met het mondmuziekske
alsof het klein zou zijn
Hohner Mellow Toots mondmuziekske
draagt trots zijn wereldfaam
zijn adem, lucht zijn alles
is de soul van Vlaamse marrolein
met Toots de baron op
mijn Nederlandse flatbalkon
blijven ramen niet gesloten
de wegen stromen vol
mensen zien mijn balkon als
podium…
sloffen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.194 in mijn pantoffels gestoken
bezie ik mijn scherm
vol van afgrijzen
zojuist hebben zich
wederom
onwetenden geopenbaard
die zich via
textuele neuzelarijen
een plaats hebben verworven
met hun eindeloze ego
op het podium van menselijk
onvermogen.…
geef hem
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 2.417 Een vriend geeft hem
Een podium
Om in stilte
Op te wenen,
Met staande ovatie
En een zacht maar oorverdovend applaus.
Wees die vriend,
met die vingers
Die met de winden waait
En in orkaan nog staat.
Geef hem vingers.
Geef hem troost.
Vandaag huilen met de wolven,
Met de vastgebonden honden in het bos.…
Visjesvreter.
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 150 Breed wiekend
in een traag cadans
is het water
zijn podium
waar de voorstelling
begint, zonder publiek.
De hals geheven
wachtend,
als een concertmeester
op de stilte
dirigerend
naar de sierlijke dans.
Wuivend en wiekend
gaan vleugels draaiend
als pirouette, om
zich op te maken
voor de volgende
schranspartij.…
De repetitie: California dreaming (koor 4)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 172 Het podium liep leeg.
O pijnlijke perikelen
voor Bas en Klaas en Lykele!…
De toespraak
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 65 onbegrijpelijke nonsens
worden uitgestort
over de uitzinnige menigte
brallende onzin
wordt ongeloofwaardig
in gedachten gedruppeld
omhooggestoken
mee-eens vuisten
doorklieven de lucht
opengesperde monden
stoten instemmende
oerwoudachtge geluiden uit
de dikdoenerige figuur
op het podium verbergt met
subliem acteertalent
zijn minachting…
Aanpassen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 63 geen puzzels
meer leggen
wij hebben
brokken
gemaakt in
onze vorm
en kleuren
ideeën
zonder duidelijke
woorden en uitleg
wij zitten
ermee omhoog
aanleggen
lukt voor
geen meter
veranderen
voelt als pijn
van een nederlaag
want aanpassen
is allang een
heel vies woord
geworden en
onacceptabel
het standpunt
en het eigen
podium…
over Ukelele en Mandolinen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 255 al die Ukelelisten
op de Ukelele
wanen zich virtuoos
nee dan de Mandolinisten
onder de azuren
sterrenhemel van Nicosia
alwaar zij klinken
in de nacht
maar zo bescheiden
en zó zacht
dat je het nauwelijks
verwacht…
Je beste best
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 142 Van je beste best doen
word je alleen maar
een leven lang ongelukkig,
zegt Antjie, en zo is het -
Niets is me liever
dan mezelf lui te noemen,
- aardslui -,
Te leven van de adem alleen,
geen donder uit te voeren,
geen flikker te doen.…
jouw droefnis herschept ons beiden
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 481 Ik zie hoe de droefnis
jouw gezicht week
en vochtig maakt
naar zijn grauwe visie boetseert
mijn keel implodeert
tientallen woorden
ontrafelen van binnenuit
in het pijnlijk mysterie
van de stilte
de lucht huilt mee
zijn tranen vegen
de voorgrond geleidelijk
met de achtergrond gelijk
we blijven op een stil
gepluimd podium achter
gekneld…
tel-o-gram
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 199 hij is de uitkomst
een voorliefdeman
van zijn cortex
op het podium
in de schijnwerpers
waar elke rekensom
ontaardt in zinnen
uitgebraakte kramerij
verdoemd te verdwijnen
tijdens reeds de eerste minuut
uit het geheugen zijner publiek
geen één plus één
leidt bij hem tot twee
slachtig als hij is
blijft hij delen en verkleinen
vermeerderen…
Hulde
netgedicht
4.0 met 33 stemmen 5.620 massaal zegt
het vaderland
zijn dichter vaarwel
daar hij eervol is ontslagen
zijn taak verstond hij
boven wel
als poëet
een voorbeeld voor velen
waaronder ik ook mezelf tel
de bouwmeester
van het voorgeschreven rijm
en weloverwogen maat
legt zijn oranje strik terzijde
terwijl hij heden
neerlands podium
als een ware vorst…
Aan de horizon
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 552 Aan de horizon
breekt de nevel
als in
een sprookje
De zon
besprenkelt licht
als feeënstof
over golvend water
Een hardloper betreedt
het podium
van het theater
Het verhaal vertelt
van die wonden
van de oude boomstronk
die zich
angstvallig vastgrijpt
in moederaarde
Van die eendagsvlieg
die diezelfde avond
nog verjaarde…
Avondland
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 946 paarsberookt mijn lucht
zijn afgeschenen podium
de sliert die gedag als
verwelkende boterbloemen zegt
aan de nachtegalen ruiselaars
van leeglekkend wilgenhout
aan de haren van moeder aarde
waar vissen zweven en wolken
heiligschennis zijn
aan de uitgeschoten mensenknollen, hen
laat hij hun betraliede winterkoppen houden, hen
laat hij…
De dagdroom voorbij
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.428 ~~~
ze heeft de soul in haar lijf
en het ritme in haar benen
staart dromerig voor zich uit
terwijl ze zonder aarzeling
de juiste toon inzet
zwoel is de sfeer en
zinderend de lucht
haar frêle postuur
op dat ruime podium
lijkt zo nietig, maar jee
wat is ze groots
geen gebroken spiegels
-she ain’t superstitious-
maar geloof in zichzelf…
Reïncarnatie
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 1.877 podium van vergeten goden
coulissen van versluierde mist
hemel van bewegende sterren
weten dat jij alles wist
wachters van geketende vrouwen
wespen in de avondlucht
waarop kan ik nog vertrouwen
mijn leven zweeft in vogelvlucht
de tijd is niet te vangen
eeuwen zijn voorbijgegaan
wolken aan een zwarte hemel
drijven nu voorbij de maan…
Los van tijd
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 130 Stroomopwaarts
strijdend met een kracht
die zijn weerga echt niet kent
dansen golven meer
dan gewenst
Variété die
je pakt en bezighoudt
Slechts met moeders toestemming
genieten zij een mooi vak
Het podium dat meermaals swingt
Een zaal die schaterend zijn wangen veegt
met een tijd die glimlacht
Ziet bar, bestelt een pint
voor zijn vrouw…
Dansen op de draad van Ariadne
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 214 Het is niet het voordragen op dit podium,
waar ik zo tegenop zie.…
Mariska Veres
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 271 ik zag haar op een podium staan
haar schoonheid straalde magistraal
ze zong, haar stem was niet normaal
zo mooi, zo lief, Mariska was haar naam
ze heeft het, ja, ze is het
wel schat, ik ben jouw grootste fan
voor jou vlieg ik in vuur en vlam
ik wil je hier nu op mijn bloemenbed
haar wapens zijn haar kristallen ogen
daarmee maakt ze iedere…
Mick
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 37 Opa Mick, dat was a rolling
stone
Een zwerfkei, rollend als een ouwe rocker
Een stem uit duizenden, net
als Joe Cocker
Publiek en podium, dat was zijn home
Ook voor wie onder 'n steen lag, hem niet kende
Schrijft hij geschiedenis als poplegende
.…
Wonderlijk
netgedicht
2.0 met 12 stemmen 821 Hun podium is de zwarte nevel
waarin ze eindeloos dansen mogen
de schittering op een natte gevel
maar ik zie niemand opgetogen
Hun glorie straalt al eeuwenlang
geen notie van begin of eind
wie geniet van het nachtelijk behang
vreest dat ze morgen niet meer verschijnt ?…
In civilisatie gist
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 57 zie donkere
massa’s bewegen
zonder enig contrast
voel het zuigen
van de kloven die
gestolen tijd uitbuiten
daar schuiven
vele panelen hun
lang verleden bestaan
formeren decor in
chaos en afgrijzen uit de
ondergang van paradijzen
revolutie zal
geen geschiedenis
schrijven over het leven
daar gaat de strijd voort
om de podium…
In talloze decors
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 84 empathie voelen zonder
angst over hun bedoelen
zij openden
dimensies die ik
nog nooit had gezien
onbenoembaar
in woorden maar
alles voelde zo eigen
ik speelde rollen in
talloze decors alsof ze op
mijn lijf waren geschreven
schrok toen ik
heden herkende tussen
verleden en toekomst
keek mezelf aan
we lachten zijn samen
het podium…