Alle inzendingen over Pluk

mag ik nog iets liefs voor je schrijven een bloem plukken en even bij je blijven neem de avondstilte mee om samen de dag te overdenken wil jou de kleuren schenken van mijn bloem die in jouw handen zich zal openen in alle geuren die wij samen denken…

mensen in maskerade alles wat hen bezigt ziet hij van de liefde die bevredigt tot het verdriet van afscheid met naast angst voor later het pure blij van kinderen die daarvan dromen willen in de ervaring van het weten dat wat vandaag hen geeft morgen zomaar anders is koestert hij het voorrecht van het nemen van de dag die hij telkens plukken…

Pluk de dag dicht het gat verzin een begin stap erin samen in de ring ieder doet z'n ding de een danst, de ander zingt. Pluk de dag puf de pomp van licht en lucht blaas je eigen leegte op bol je wangen laat je oren niet hangen kijk omhoog...regenboog.…

De vruchten hoef je niet te plukken... Zé vallen je voor de voeten door wind uit alle richtingen Bij glas... heb je altijd scherven, stukken wind, een onbetrouwbaar sujet Wij zijn in onze sas met de 'geraapte oogst' van vruchten In en met de kleuren van herfst.…

Met badstoel en support gaat douchen snel. Door mijn verstrooidheid merk ik dat de dop van almond handcream van de Bodyshop níét past op Ecodenta whitening gel. Ik wil Cees Buddingh’ niet bekritiseren maar andersom is dom om te proberen.…

Was ik het die op de rand van de waterput de wilde orchidee wilde plukken? Stond ik stil onbeweeglijk in gedachten aan het eind van de verlaten weg..…

zeg maar welke kleur je bent vandaag dan pluk ik bijpassende bloemen tot een mooi boeket met jou als stralend middelpunt…

de zee maakt ze blij kriebelt vol buitelingen in opgewarmd bloed zij plukken de levensdans als hun glimlach stormvloed breekt…

Zelf doen ze geen slag en plukken de dag. Ja, God zou er wel kunnen aarden ...…

Ik zei de zwerver: "Ik pluk een roos", "Ik pluk de wereld een tuin met bloemen", "Ik pluk de wereld een paradijs", "Ik geef het rode wangen om te zoenen". In Ede zal het zijn! Waar de mensen zonder pijn, Van mijn schoonheid mogen proeven.…

wanneer plukken wij de dag?…

Het lijkt net of je nog even naar mij lacht… Zonnebloemen pluk ik uit de tuin en neem ze mee naar je graf. De zon schijnt de laatste stralen, ik schik de bloemen in je karaf……

als rozenblaadjes dansen op je adem halen doornen vingers open pluk haar niet koester haar gedachte of bloed dood gewoon uit liefde…

In de tuin van mijn herinnering, Pluk ik de bloemen van ons verleden, En langzaam wakker wordend, Zie ik door de troebele zee van tranen mijn lege handen....…

ik gaf mijn handen een duwtje om de dag te plukken ze gaven niet thuis een onbegaanbare weg werkloos uit handen gegeven geen meesterzet vandaag…

loop naar de maan, zei je en zonder aarzelen deed ik wat je vroeg ik zal de melkweg nemen, dacht ik misschien slaag ik er nog in een ster voor jou te plukken…

het is zo simpel vanaf de geboorte zijn wij sterveling de strijd om macht geld en status is niets meer dan doodsgerochel en ik, ik geniet ik pluk de dag ik in de tijd…

om ze zomaar te plukken en tot een veldboeket geschikt, in een mooie vaas te sieren bij vieren 's nachts.…

Pluk de dag. Kus de morgen. Met een lach. Koester de middag De avond wacht. Schenk je liefde. Voor de nacht.…

Pluk de dag en luister naar de vogels, ze hebben hun eigen verhaal en als je dat beluisteren kunt weet je dat vandaag de zon schijnt, de vogels fluiten en laat de rest maar waaien buiten!…

Ach, lindegeuren van mijn jeugd, waar is de tijd gebleven dat mijn moeder vroeg om thee te plukken. De zoete lindegeuren openen de deuren.…

Een vreugde bij het zien van het ochtendgloren De dag is voor mij geen vanzelfsprekendheid meer Ik pluk de dag als nooit tevoren...…

Ach wat was het meisje treurig nog niet eens thuis daar lieten haar bloemen al hun kopje hangen zij kon haar oogjes niet geloven een traantje kwam naar boven en wat was dat plukken toch een feest geweest…

Voordat je het beseft is het nu al verleden tijd Dagenlang heb je het niet maar dan voel je het wel Is het plukken van de dag een reiken naar de zon? Je kijkt me aan en zwijgt in veelzeggend ogenspel…

Met één lach maak jij van mijn nacht zomaar de dag pluk jij voor mij de sterren van de hemel wat ik ook bedenk ik ken geen mooier geschenk.…

Ik pluk de dagen van de maan ik schrijf de sluwste verzen mijn pijlen schieten altijd raak alleen voor jou heb ik geen woorden dat is mijn zwakke punt. Ja het kan verkeren!…

God had ergens onheil geroken de slang had Eva aangestoken pluk toch van die boom- toen zat zij vol schroom achter een vijgenblad verdoken.…

en ik deze plukken kan om te delen met jou zou jij dan de zaadjes opnieuw willen planten opdat ook anderen hiermee gevoed worden en vrede kunnen vinden met wie ze in hun diepste wezen zijn?…

't Scheen, dat Jantje wou gaan plukken, Schoon zijn vader 't hem verbood. Hier is, zei hij, noch mijn vader, Noch de tuinman, die het ziet: Aan een boom, zo vol geladen, mist men vijf zes pruimen niet. Maar ik wil gehoorzaam wezen, En niet plukken: ik loop heen. Zou ik, om een hand vol pruimen, Ongehoorzaam wezen? Neen.…

de naam van de roos is de naam van de liefde hij, die haar wil plukken zal haar niet vinden in de dorre woestijn zal hij verdwalen hij, die haar bemint om eigen schoonheid voelt haar bloeien in zijn eigen hart…