Alle inzendingen over Smeltend

Zwitserse koeien kuieren lustig grazend rond op bloeiende berghellingen zoek tussen 't hoge gras de allerbeste plantjes die weldra hun melk des te fijnere smaak geeft tot eer van kaasgeschiedenis pittige GRUYERE wentelt zich smeltend om in de proevende mond brengt langs tong en kiezen een door zon gerijpte geurende kruidentuin zoete…

Opkomend licht valt neer veranderd landschap in nieuw gezicht nog altijd staande hoog in kracht vereeuwigt in wortelsterke aarde groeiend, verslaat hij zijn oude leven nog altijd sterk onverzettelijk nog door seizoenen heen winters landschap liet hem kaal achter door witte deken omarmt tijden verschoven in smeltend water…

koude gedachten aan romig ijs koelen mijn hoofd iedere stap onder bloedhete zon groeiend verlangen een visioen drie gifgroene bollen romige pistache krakend vers hoorntje druppels smeltend ijs hangen afwachtend wanneer komt die bevrijdende lik de tong?…

huidkleurige instappers, knipogend aan elke voet wanneer mag ik je flanellen broek zijn jouw huidomspannend heelal de lengterichting van je lijf jij daar, vleesetende plant in polderland je bent elke tik van mijn uitgemergelde hart mijn diepgravend zielevuur in maag en botten je zit in elke vezel van mijn dagdroom in elke hersencel van de nacht smeltend…

zoekt mijn mond Je warme lichaam op Kussend je gezicht Mijn tong zacht nippend aan je zachte huid Trillend van opwinding Geef je jezelf aan mij Je tong zacht strelend Over mijn borsten Uitdagend naar meer Spelend met elkaar Het machtige liefdesspel De hunkering en passie Zuchtend naar het hoogtepunt Van extase komen Wij dan samen smeltend…

Na ons de zondvloed komt steeds dichterbij het poolijs smeltend de zeespiegel stijgt verantwoordelijk is iedereen maar niemand denkt aan schuld Zij die zouden moeten weten en besluiten kunnen nemen denken alleen aan geld en macht verantwoordelijk is niemand maar iedereen heeft schuld Want we zijn vooral bezig met verkwisting en geweld…

Morrel aan bij de eerste, waarin weinig dagen geleden nog Koning Winter heerste kristallen stollend over al mijn leden en ijspegels smeltend aan de rand van mijn dak. Nu scharrelt er een logge ijsbeer: Heen en weer. Heen en weer. Een andere kamer klaagt het getok van kippen.…

Misplaatst als een kikker op een racefiets, een smeltende, vale, in een dof laken gewikkelde bol kaas, hinkend naar niets via zenit en nadir, geenszins blakend. En later, bij nacht, ging het van kwaad naar erger met haar. Ze verdronk gewoonweg.…

geconserveerde vleeswaar samen met wolven bruine beren zojuist ontdooid te consumeren in nog grijze taiga van alaska nog steeds groeit ons bereik een kariboe ten prooi gevallen diepe voren van wreed gebeten achter schuin toen open gereten vanaf zijn ruige hals en nek meteen voor eeuwig ingevroren dat stijve verminkte lijf kwam uit smeltend…

Overspoeld door smeltend water vast in het hoofd stolsels gedachten in mijn darmen dreigt het sein van onomkeerbare antiperistaltiek. Niets te zwijgen dan een uitroepteken! De bladeren vallen vroeg dit jaar ze zijn het ademen doodmoe in mijn longen rookt de industrie walst het staal van hoogovens.…

Is het de smeltende ijskap in ‘t Noorden De zwijgzaamheid van Ella Vogelaar Of toch het ‘Yes, we can’ als mooiste woorden Is ‘t het Wilhelmus en die gouden plak Die razende orkaan, de hongersnood Het hossend lint in fel oranje pak Of de loslippigheid van Van der Sloot Is het Georgië, de Gazastrook De boer (hij zocht zijn vrouw maar ploetert…

En, smeltend zacht, wen alles zwijgt alom, Weeklaagt een vedel in de sombre vert'.…

Langs het fietspad hoort de Lindt een stroom van levend water, de Zon vormt in de oostenwind een pakkend takkenspel; de lijnen in het grijs schijnen herten uit het niets, zich lavende aan smeltend ijs. De Lindt is een zijtak van het Aduarderdiep.…

Ontkennen is verkwisten Nu het tomeloos oog dwaalt Over het tafelblad Langs nepmarmer, kopjes, smeltend roomijs. De verweerde hand van moeder Prikt het netvlies Ze mikt melk in de koffie -Een hoge geut- Wuift gejaagd naar de kalme kelner Ik vergelijk de huid Schat het verschil...de jaarringen.…

felheid te bundelen de ruimte zong energie door vergroting van contrasten spatten reflecties in kleurwaaiers uiteen je orkestreerde ladingen en dempte volumes omdat het eigen leven de schepper was jij hebt deze melodie als eerste gewist uit elementaire composities die we al eonen hebben gemist waar ijs tot water breekt en smeltend…

wetstraat ijlt naar een azuren kust hij werpt een opblaasdolfijn naar een schuimkop fabriekspoorten knarsen dicht de pens van de dokter suddert in Toscane de wijnboer plukt haastig zijn ranken kaal de Rijn bereikt haar laagste peil een dijk scheurt in de droogte in Portugal heeft een smeulende peuk de vlam gewekt in de Alpen ontketent de smeltende…

Liefde kan het mooiste zijn wat er is De zonneschijn uit het leven Die het ijs smeltend doet breken Door liefde te beleven Maar we weten het wel beter Liefde kan ook het pijnlijkste zijn wat er is Een duistere kant uit het leven Ook door liefde te beleven De zonneschijn door duistere wolken verdwenen Je kunt je hart aan iemand geven…

Het uitzicht schittert tussen de smeltende eiken. Het roerloze donkerblauwe tapijt wordt slechts verstoord door fluisterende sneeuwkristallen vallend in de peilloze diepte. De zon priemt aan de horizon. Voor het eerst in lange tijd horen de wolken haar aan en varen eerbiedig uiteen. De aarde zuigt aan onze voeten.…

verdwaalde nomaden van de nacht verblijven laat mij proberen van een herfst te schrijven wanneer het jaargetij wacht op ontkleuring terwijl wij dansen op de ragdunne reuring van het late stervende uur laat mij proberen van een winter te schrijven met vuur op het veld, maar in ijskoud licht ontleden wij elkaar tot wij eindelijk zwichten voor het smeltend…

Op 'n flanellen zondagochtend begluurt zachtbesneeuwde kaalheid enkele benevelde passanten en probeert hen tevergeefs in zijn schemer onder te dompelen Tegen de middag keert de strijd tegen zon en warmte en met mondjesmaat likt zijn verduisterd licht aan hun immer warme wanten Smeltend voor hun passie drapeert de uitgezongen zon hen…

als ik huil Ik zie dit als kwaliteiten waarachter ik me verschuil Bang noch boos noch bedroeft noch blij Ik ben zelf niet langer ook maar een onderdeel van mij Het enige solide in mijn leven is gevaar Ik ben opvallend onopvallend en zichtbaar onzichtbaar Een lichaam als een huis dat aftakelt van villa naar krot Een leven als een ijszak, smeltend…

hoe teer is uw bloesemblad zo zacht deinende doorheen een lentebries ragfijne schoonheid naakt leunend tegen volmaaktheid aan smeulend mij smeltend dat uw vergelijkbaar bent met de zee het ruisen van kabbelende golfjes zo wiegend uw vlezige vlinder heupen u deed mij stranden in de branding de ooit zo gevreesde nacht schuimend beminnen…

republiek Daar heeft een vrijheidslievend land als de VS geen enkele moeite mee Ze hebben zelf wereldwijd bondgenootschappen met landen overzee En, heel logisch, is Alaska de volgende kandidaat Het wordt win-win, Alaska splitst zich vreedzaam af en gaat de Unie in Zoet water bassin Groenland volgt en dan is de Unie rond De toekomst ligt noordelijk, smeltend…

Net Mendelssohn: een zoet en warm gevoel Van smeltend, week verlangen: ‘t is als richt Zich jongensmijm’ren naar het vergezicht Van liefde, stil-heerlijk geweten doel. Ja, zijn ‘t daar ginds die paarse bossen niet, Waarin van morgen ‘t zonnig Jägerlied Klonk, klankrijk door hol dal? – Nu ligt er vrede.…

en als je stil bent als je heel stil bent en alle mensen in je buurt zijn ook heel stil als je alleen maar het ruisen van de bomen hoort of heel ver weg het blaffen van een hond kan ontwaren of als je het verwaaide geluid van een kerkklok alleen maar kan vermoeden en nóg stiller nog veel stiller zo stil dat de schaduwen verdampen door het smeltende…

Zeg, heeft de liefde uw hart in hare gloed verslonden, Uw hart, dat smeltende door huid en kleed’ren dringt? Heeft u Gods toorn een pijl in ’t ingewand gezonden, Die uw beangst gemoed zo vinnig praamt en dwingt, Dat zijne wonde, o mij! bloedt uit ontelbre wonden, Dat uit elk zweetgat, ach! een purperen ader springt?…

Onvindbaar verloren woont het kind der liefde in mij, legt witte ijzel smeltend vrij. Beeldig zilverkleurig bloemachtige glinster, adembenemend hell in het bijzondere finster. Winterse glimmering, sfeerijke bloemenpracht beroert de hartsromantiek als sprookjesnacht.…

ik ging door het lint was roze in haar haar gedachten las ik in haar ogen dacht ik, bedácht ik naar bleek was haar huid en haar prachtig geknipt voor mij en mijn dromen zijn bedrogen want ze kwamen uit het niets zomaar tevoorschijn mij achterlatend als een gevonden voorwerp lijdend en medewerkend tegelijk en smeltende sneeuw stopte…

hoeven over de kasseien is het in mijn bonkende hart gaan vertoeven dat al loopt op batterijen Bang om te mislukken Bang voor ongelukken Bang voor oorlog ziekte pijn en hongersnood, Bang voor de fiscus je zwakke meniscus Bang voor je brood Bang dood gemarteld te worden Bang voor de allerlaatste horde Bang voor het behang of smeltende…

Aardverwarmende orkestleider houdt zijn adem even in laat twee altijd maar versterkende luchtaanvallen de vallei van de niet voor niets nietsvermoedende stilte in gang zwengelen imponeert de natuur met een strengbedirigeerde triomfmars Snaren klapperen van de smeltende kou door een fletse of te gespannen nevel wrijft hen de slaap uit de haren…