Alle inzendingen over Soms OR Op OR Dagen

Ik wil niet langer wachten, 'k wil dat je naar me lacht en naar me kijkt. Naar me luistert, terwijl ik bezwijk voor je lach en voor je ogen. Je zachte, wonderschone zelf.…

De dag heeft boventonen maar ademt zwaar in mij Ik kan met de thema's spelen en buigen voor het applaus ik kan een tegenstem zingen me uitputten tot de avond maar de nachten zijn te kort om bij te komen, ik moet me willens en wetens in de strijd werpen, wat er ook van komt Een dag niet geleden is een dag niet geleefd een dag…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Het is regenachtig deze ochtend Merel fluit zijn hoogste lied Hij heeft er geen moeite mee Neemt het leven zoals het is Dan slaat hij zijn vleugels uit Wurmen staan op het menu Voor zijn jonge nageslacht Zachtjes landt hij op een gazon Vrouwlief heeft het nest verlaten Huist nu in een andere boom Waar een nieuw broedsel is gelegd Haar…

Soms mis je iemand al na een uur Soms pas na een dag of week Maar onvermijdelijk komt die steek recht in het hart, op de dag dat het jaargetijde is Een dag van ongekend gemis.…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

soms heb ik van die dagen!…

Tussen zoveel leuzen op de radio reklame zoek ik waarheid luister naar verheven muziek doe jouw ketting om kijk naar het blauwe van de lucht een poes die me verwelkomt, geaaid wil zie planten, bloemen in mijn tuin de kleur van viooltjes hoe intens en uitbundig warm ruik de geur van de olijfwilg dit is mijn kleine waarheid o…

ik denk aan die deur telkens dezelfde deur en aan jouw hand die koele stilte over drempels draagt in elk nalatend sterfgebaar ik kijk naar je oordeel en de tien geboden je ontneemt mijn blik en bewaart de wind beseft niet dat de tocht, ook doorheen het venster, mijn borst omklemt en dat die deur door vloed bezwijkt…

er zijn dagen zonder naam en ik zie noch hoor het woord dat past in mijn mond nachten worden nachten en blijven hangen in mijn armen, soms hard of eenzaam, ik noem ze ook wel zwart dan ben ik blij dat de ochtend komt het gras vertrapt door vrije letters, honderden wanneer ik mijn vingers leg op wit; sneeuwrozen of wolkenzon…

Soms fluit ik nog kalm een liedje uit het verre verleden; toch wordt de lente ooit sterk zomerpracht een afschuwelijke dag eens een mooie nacht. Toen 'k was een knaap, die in de duinen lag, die heel-stil lachend, ook andere zonen bang aanzag.…

Dagen, vlieden, maanden, vliegen hoe harder 't waait hoe sneller we aan 't eind van 't jaar zijn... Dagen vlieden het zal geschieden.…

Het was me wel de dag zeg, eerst zat ik met een ei toen lag mijn schip op ramkoers en kreeg het averij. Mijn jongste dochter smeekte nog loop niet in zeven sloten daar is nog nooit een sterveling een ons mee opgeschoten. Nu lepelt zij haar soep leeg en luister mee naar Bach.…

Elke dag zomaar een woord een regel Zonder zin een projectie van emotie Soms halfvol soms leeg of niet soms…

Chaos in mijn hoofd als ik jou zie zitten Altijd weer die zogenaamde radiostilte Of anders gezegd: liefde houdt niet op te bestaan Ineens geëindigd En plotseling wordt gezegd en gedaan Nooit gedacht, altijd gehoopt Ik kom eraan Wetende dat altijd samen Soms ineens niet kan.…

soms voel je je als een vlinder soms als een rups in een cocon soms voel je je als een leeuw die alles overwon soms voel je je als een haasje bang afwachtend voor wat er komen gaat maar dit alles hoort bij het leven en leven is toch waar het om gaat…

Soms hoop ik dat je in m'n ogen kunt lezen Hoe ik me echt voel Vooral wanneer ik mezelf niet ben En niet zeg wat ik precies bedoel Soms hoop ik dat een aanraking genoeg zegt Dat de rest er niet toe doet Dat het niet geeft als ik wat anders doe Mijn hart niet m'n liefde zomaar in je schoot leg…

krijgen ijsbloemen op de ramen kleur hak een wak in ijs opzoek naar meer ontdooit mijn hart en leeft is hoop daar weer lig met mijn ogen open en dagdroom in de nacht ik blaas jouw zeepbel vol met regenbogen houd mijn handen op mijn rug dan spat jij niet uiteen…

één woord in liefde zou de dag moeten dragen van dag naar avond, avond naar nacht nacht naar een woord tot op de dag dat ik sterf wij sterven in de ochtend, als het goed gaat met het dagelijks spreken in een doosje zo'n klein doosje dat nauwelijks groter is dan een woord dan mijn pink, pinkroze zoals glasparels die breekbaarheid…

Soms denk ik: Wie ben ik? Soms denk ik: Wat doe ik? Soms denk ik: Waarom leef ik? Die vragen denk ik alleen maar door onzekerheid Basisschool: alles fleurig en fijn Middelbare: een ramp met veel pijn Veel mensen moeten mij niet Maar eigenlijk boeit mij dat ook niet. De mensen die ik heb zijn voor mij goed.…

Soms dan droom ik dat ik ijsbeer en jou weer draag zonder tranen in de nacht Soms dan voel ik weer jouw hoofd op mijn borst, en ons ademen in de schemer Soms fantaseer ik dat alles hetzelfde is, en niets helemaal verdwenen Maar soms, dat is maar soms en de waarheid kost me vaak zoveel moeite om te leven.…

Soms denk ik, woon ik maar dichterbij. Zodat ik je kon steunen, Mijn arm om je heen slaan Je wat op te kunnen beuren. Maar afstand is niet alles. Het is het gevoel dat in je hart zit. Dat je maar weet dat ik van je hou, Dat ik je toch heel erg mis. Nog steeds denk ik, woon ik maar dichterbij...…

Soms als ik denk dat ik leef loop ik rechtop en spuug ik het in mijn eigen gezicht Zo vertrouwd als het voelt is het ook…

zal ik mezelf weer verbergen gedachten die vastlopen in het harde van je lippen wanneer mijn kus blijft om niets moet ik dan de pijn op vragen kleven, niets meer geven aan de waarheid, het wachten op en nog eens opnieuw als dat niet wordt gevoeld of zal ik verder blijven dromen zoals een maan in volle dracht wanneer jij uit steeds…

achter me reikt de verte tot aan het gehinnik paarden stijgen uit het weiland nog vol van nacht ik laat ze voorbij draven en zie hoe een bizarre zeewind kronkelt langs het zout dat bij volle maan werd gewonnen basaltrivieren banen zich een weg langs de ondergrondse waanzin van mijn ziel het waaien houdt op zoals het beeld van het water…

Soms voelt het alsof je aan de kant gezet wordt, soms alsof je een pluisje stof bent dat er eigenlijk niet toedoet.. zo makkelijk, hoe je wordt aangepakt,.. zo makkelijk aan de kant,... Weet je,...als je dieper van binnen kijkt, zie je dat sommige mensen eigenlijk niet zijn wie ze zijn,..…

En dan soms... ben ik niet bij machte je uit je putje te halen en dan soms... voel ik me machteloos en niet competent en dan soms... kan ik van me zelf zo balen en dan soms...…

geëtst in de zwakste delen van het vruchtvlees door iedereen gekweld, valt er op een dag een knipoog uit het paradijs, de som van ongelijke delen wordt bij onze waarheid opgeteld.…

Om op tijd te zijn voor mijn liefste ga 'k op tijd op reis sluit je aan zonder tijd maar met de zon tijd pauzeert geenszins de zon gaat onder de maan weer vol soms is tijd zinvol, maar al- tijd hou ik van jou…

Soms zou ik God willen zijn en de mensen liefde inblazen zodat ieder ontwaakt. Soms maak ik mij illusies van wie ik zou willen zijn, en soms ook niet!…