Alle inzendingen over Tegendraads

Vanuit de coulissen van de hemel strooit zij haar stralen over de aarde Zij verwarmt nog niet nog bleek is haar licht Licht zo oorverdovend stil en kleurloos bleek stil als het lied van de doven bleek als de schaduw van de dood Er zijn sporen van eeuwig lijden een heldere bestemming ontbreekt in het niemandsland tussen dood en leven tegendraads…

haar naam bracht visioenen van het noorden weidse meren en de grauwe luchten stille en zo eenzame gehuchten haast onverstaanbare gezongen woorden torenklokken die zacht kaatsend beieren ijs op de vaart, Abe op zijn noppen spijkerharde tegendraadse koppen klunen, skûtsje, wad en kievitseieren met zwijgzaamheid als deugd en niet als kwelling…

Als ik zou fluiten op mijn vingers zul je niet snel op- of omkijken nee, de wereld ken jij al langer ze zullen eerder voor jou moeten wijken Tegendraads zal het niet worden die ingespoten inkt op je schouderblad eigenlijk zijn ook dit slechts woorden toch kun je denken, hoe weet je dat?…

je graag zien zet me in tochtig warme lijnen in de zacht wervelende verbinding van onze tegenstellingen niettemin het tegendraadse in ‘het houden van’ dat soms moeilijk te dragen is het te dragen niet- en kunnen over- en geven toch gebonden wil ik zeggen, altijd hopend natuurlijk maar vooral van het zien-der-ogen liefhebben waarin…

ik heb de paden met rode bordjes verboden te betreden meegekregen in het landschap van mijn jeugd het was de deugd van opvoeding en maatschappij om in het gareel te blijven de dwang van rooms en rood in opbouw voor gelijken die sleur was doorbroken wij gingen onze eigen gang kozen voor alternatief met kleding en muziek in een tegendraadse…

zonde draait de waarheid dol wie heeft haar opgewonden maakt de hel zo vol heiligen verpozen zich in het licht van glas in lood ze staan al jaren op pilaren betreuren eeuwenlang hun dood zondaars kennen geen genade woekeren dicht bij de grond zij belijden steels en schuchter onschuld met de mond ze hebben lak aan regels doen alles tegendraads…

weet je hoe zacht ik kan strelen met woorden fluweel tegendraads geef je veel ik boei met mijn zinnen je schouders iets terug je handen opstandig zacht vast op je rug je schaamte voelt veilig weet sluiers nabij de spanning is heilig nog maagdelijk voor mij je daagt met je ogen mijn vingers tot spel het zachte toucheren maakt je…

Twijgen zwiepen los en verstrooien zich, verweesd tussen bladeren die omhoog wervelen in tegendraadse krachten. De sterren hoog en stil stralen onaantastbaar voorbij aardse dimensies in een ijl universum. Gedachtenslangen kronkelen in het grijze weefselmoeras. Regenplassen rimpelen redeloos in richting.…

betalen zo in schuim hun prijs er zijn geen brekers die dwars liggen in een vals akkoorden soort zij hebben niet gescoord in gruwelijke middelmatigheid toch stript wind met valse luwte en vervaarlijk scherp basalt een diepte die het orkest met plotseling staccato overvalt violen vlagen tussen paukenslagen trompetten schetteren tegendraads…

in het onderhuidse spel van spanning en ontlading bepalen magie en mystiek hun eigen vorm en kleur waar stroom subtiel de geleiders raakt golven weerstand en vertraging altijd tegendraads kolken emoties warmte vrij verstikken problemen door totale inertie tot een onoplosbare brij zacht voedt magie onmerkbaar kleuren van…

scharniert een stilte van victorie luid over daken,loyaliteit in de windroos van geduld, staat hij fier aan top, weigert klachten uit de krop te slaken, arrogantie straalt uit z'n virtuele vrijheid en blikken veren en de kop, weerschijn van het aardse kunnen hem niet deren, als de tijd zich in tegenwind zal keren, z'n kam een tegendraadse…

een lijn van punten één voor één geen twee daarin trok iemand buiten tijd en plaats mijn levensloop en zelfs een scheve schaats kan ik niet rijden, klokvast loopt hij mee de grens van gisteren en morgen, mee de muur van toen en straks die tegendraads gedrag onmoog'lijk maakt, ik huppel aards- gebonden tijdgebonden langs die schee…

elftal neer Hij duldt op zijn terrein geen oppositie Heeft lak aan roem en namen van weleer Zoekt juist met jong talent de ommekeer En geeft de pers zo handenvol munitie We komen met techniek en intuïtie Met discipline, inzet, goede sfeer Weer aan de top, zo luidt zijn voetballeer, En dat vraagt onderlinge competitie Hij accepteert geen tegendraads…

Natuur is per definitie tegendraads, ondankbaar ding. Ze formuleren de oplossing. Dat zij zich onder de rozen zullen mengen. Inmiddels zijn ze geplant. De bleke hoeden afgezet. De vrouwen geven hun overspelige echtgenoten water.…

Verbergt zich in de elementen Tussen beide trage stromen, Waar de Maas als kind zich bindt met grote broer de Waal, Jachtige wolken brengen regen, Spreken een sobere en eenduidige taal, Vermengd in het land van zotte kolder Met de regen, het water en een weerbarstige wind, Zich immer in één richting bewegen, Rollen door de altijd groene polder, Tegendraads…

Onomkeerbeer, tegendraads en onbegrijpelijk We sjouwen, duwen en slepen ons voort 'De tijd zal het leren' Alsof we dat nog niet genoeg hebben gehoord Bijna onberispelijk Waan ik me iets waaraan ik me conformeer Ben ik wie ik ben? Of is het de tijd?…

Ze verdwijnen in de eeuwigheid, waarin ze tegendraads ontstaan. Daar ontstaat al wat leven geeft. Al wat leeft. Opnieuw. Ons universum bewaart alles, als buitenaardse energie. Wat ontstaat vergaat niet. Alles is ongekend mogelijk, in ons heelal. Dichters scheppen ruimte in tijd. Zo verandert angst in troost.…

kerkhofgrijs over de knie afstotend zwartehoedjes met van achteren een kaalgeplukte veer van voren doorzichtige valletjes gordijnen liepen zoutpilarig tussen de berlijnen sleepend met zondagschoudertassen vol met pepermuntjes die ze blijmoedig ogenschijnlijk droevig door de kerk heen zogen om niet inslaap te preken daarna weer saai en tegendraads…

________________________________ AB RIL Een tegendraadse overheids-dienaar Gebukt gaand onder geestelijk gewicht Vervult met bloed en zweet zijn dure plicht, Staat tot zijn prepensioen grif voor u klaar Toch kreeg Ab Ril het even echt te kwaad Bij zo'n abrupte dip in 't werkklimaat…

Op ritmisch gehei verstild lawaai vliegen de vogels nog tegendraads. De grutto wordt niet meer gehoord. III Kinderstemmen verklinken tot gebrom van baardige kelen en motorlawaai: De tijd staat niet stil. Nooit stil, ook niet in Leusden!…

Een aarzelende kus van begroeting, lippen stijf gesloten, verdooft het denken, lichtverval verdampt de trede in de ruimte of vult zich met mist, daarin een gebroken stem, in een tegendraads bestaan een blik die oplicht, kleine glimp van herkenning kleefden beelden in haar hand, vaag album van de geest, contouren en beelden…

De dichter schreef naar links, tegendraads werd het moment, idee, gevangen tussen dunne lijnen. Op papier staat geschreven, door deze of gene dichter naar L-I-N-K-S. De dichter schoof het blad onder de neus van een vriend, een leraar, geliefde.…

Als alle neuzen dezelfde kant op zouden staan ja is dat wat we willen het zou dan ook wel weer saai zijn zo nu en dan eventjes een klein opstandje lekker dwars tegendraads ik hoor mijn kleindochter verzuchten “oma, mijn moeder kan me zo voor schut zetten” en zie je me gniffelen en denken aan een hinkelende dochter vlakbij het schoolplein…

lichtverval verdampt de trede tot de ruimte of vult zich met mist, daarin een gebroken stem, in een tegendraads bestaan een blik die oplicht een glimp van herkenning als onbegonnen werk. er kleven beelden in haar hand, een album van de geest, de foto’s van weleer verwaaien in een wind die de gevallen bladeren leest.…

Geschapen naar het evenbeeld van God heeft het gezondigd tegen de Natuur en ontkent de slagen van het lot, niet opgewassen tegen z'n natuur Het voelt zich liefdeloos en zeer miskend zijn tegendraadse perversie ten spijt waar is zijn drang, is zij haar drang ook kwijt?…

De scheenschijn tegendraadse zon opteert de maannacht verdween zacht met een plof rose omrande wolkenfluf gevuld met V-vormen van zwermen spreeuwenvluchten randhorizon silhouetten van kerkjes en kruin bluessmakend gevoel van weemoed naar oud, tijden van toen zonder technocratische stress zou niet anders willen dan na volgend maal opstaan en…

Wie zijn zij, die nimmer rusten of verpozen en zich tegendraads bewegen, als mensen door oneigenlijke grenzen zijn beperkt niet alleen in stad en land maar ook ver daarbuiten, onderkennen wat de mens beweegt of tegenhoudt, zijn talenten te ontplooien daar en boven leven rusteloze vragen naar de zin van ieders leven, prangend perspectief…

Tederheid, passie, samensmelting zwangerschap, euforie geboorte, wonder met liefde omringd groei, herkenning een lieve lach huilen, kruipen verkennen staan, lopen woordjes praten, spelen contact maken, school, leren, sport puberteit, opstandig tegendraads de andere sekse verliefd, zoekende studeren een carriere een vrouw een man…

Ik was vanaf mijn puberteit tegendraads, opstandig, vast overtuigd van mijn gelijk; ‘k vond jouw methodes hopeloos verouderd. In 34 jaar slechts heel sporadisch een vluchtig contact, zonder proberen nader tot elkaar te komen. Toen jij heenging was het te laat, de kans verkeken.…

Als het proces in tijd zal keren en z'n kam een tegendraadse richting kiest zonder dat hij zich in z'n natuur verliest dan onstaat een ware wijsheid om zich in veranderende omstandigheden te schikken.…