Gevangen en toch vrij?

Een aarzelende kus van
begroeting, lippen stijf
gesloten, verdooft het
denken, lichtverval verdampt

de trede in de ruimte
of vult zich met mist,
daarin een gebroken stem,
in een tegendraads bestaan

een blik die oplicht, kleine
glimp van herkenning
kleefden beelden in haar
hand, vaag album van de geest,

contouren en beelden
van weleer verwaaien in
een milde wind die alleen
de nerven van geleefde

bladzijden leest, ze schuift
het schrift opzij klapt het
dicht het is stil, zij
vraagt en wie ben jij?,

Ik glimlach, er rollen
tranen over beider gezicht
het is hier stil,
gevangen en toch vrij.

Haar lichaam blijft sterk, de geest
verdwaald, treedt terug in zachte
watten, zonder ze het weet
ben ik heel dichtbij geweest.

Dementie: een sluipmoordenaar.

... Illustratie: Bron: Schimmengeest ...

Gevangen en toch vrij?

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

5.0 met 1 stemmen 70