1150 resultaten.
Sisyphus
netgedicht
2.0 met 11 stemmen 542 Overmoed
waarvoor ik gestraft werd
zelfs door de goden vergeten
die rare gedaante die loopt
met gebogen hoofd in gesprek
met asfalt en grond
stoeptegels en afval
soms valt mee
steen te zijn
soms valt tegen
want,ziet u
die berg in onderwereld
ben ik ook.…
Streling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 130 Strelingen die mij raakten
op mijn gezicht
ogen die zoveel vroegen
warmte die straalde
in al mijn vertrouwen
vertrok ik overmoedig in de kou.
Loslaten is een kunst
ook het beste soms
nu voel ik slechts de warmte
het bloed dat stroomt
nachten die dromen
maar wat ik mis
de strelingen die mij raken.…
uitgestorven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 73 de nacht glijdt langzaam
langs de regenpijp omlaag
over straat tot waar het water
lonkt en soms ook plonst
vanwege een overmoedige wandelaar
al lang niet meer zo stabiel dus
als tweeduizend jaar geleden
en midden in het dorp
staat alleen nog een dode brievenbus…
Roze als de dageraad
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 131 En word ik overmoedig,
ze houdt me bij de les,
ze kan zo goed doorgronden..
Maak ik haar steeds weer aan het blozen
dan maakt ze nooit een keer bezwaar.
ze is heerlijk, ik zit bij haar op rozen
Ze zegt "dat roze matcht zo bij mijn rode haar"..…
"DUIVELSKIND"
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 402 soms overmoedig soms heel zacht
jij wind
jij wind
jij "duivelskind"…
groen seizoen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 548 eindeloze regen wist de sporen
uit de zompige grond
spoelt de lach van je mond
maart is geboren
overmoedige bomen, kale struiken
barsten uit in roze, geel en wit
vensters openen behoedzaam de luiken
verblindend spel van donker en licht…
luchten vol vogels
hartenkreet
4.0 met 11 stemmen 657 luchten vol vogels
zij vertrekken nu weer naar
een andere lente…
[ Lange vlagrafels ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 34 Lange vlagrafels,
zoals haar haren bij haar
vertrek in de wind.…
Omslag
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 723 Waardoor ik ben gebroken:
een overmoed die is opgestoken,
wond werd weer die oude kras.
Een splijting die me verwrong
me vervreemdde en verdrong
de man die ik feitelijk was.…
Vuurgeest
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 332 Zij is het vuur, hij de lucht
Zij is het hete gloeien
Waar hij vaak voor vlucht
Zijn angst om zich te schroeien
Wijkt hem van haar gloed
Die echter niet is uit te roeien
In haar warme overmoed
Blijkt zij heel gedreven
En straalt hem vurig tegemoet
Lucht moet hij haar wel geven
Voor haar vuur is uitgedoofd
Want zonder warmte kan hij…
Overweldigend
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 866 Gewikkeld in overmoed, in drang,
ben ik toch stiekem een beetje bang,
maar overspoeld door het onvoorspelbare,
zal ik toch deze weg bevaren,
en wie mij stoppen kan, zal niet bestaan,
ik zal hoe dan ook verder gaan,
verschrikking, verbazing en onenigheid zullen mij passeren,
maar ik zal dit moeten tolereren,
want ook geluk, blijheid en passie…
wacht tot het rode licht is gedoofd...
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 236 geduld is uit de gratie geraakt
merk ik bij regelmaat wanneer
ik een overweg passeer
haast is blijkbaar een manier
van leven geworden
overmoed maakt valse helden
en geeft en passant
nog veel verdriet
als je iemand er op aanspreekt
is goede wil dikwijls aanwezig
maar men heeft domweg de tijd niet
om te investeren in het leven…
Al doende
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 492 Kon 't vertrek de pret bederven,
bedorven was 't vertrek geheid.
Gebalk had ooit hiertoe geleid.
Nu is de kamer in ontbinding.
Mensen, léér door ondervinding!
In het nieuwe parlement
komt hoop'lijk aan 't gebalkenend.…
vliegbewegingen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 46 met vaste vleugels
dit vertrek zwaarder dan lucht
stijgend bewogen…
Diana
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 43 Zie ik Diana's ozonlaag
haar zwarte nighty negligé
ontwaar ik haar als luciféra
donkere maan in casa luna
Dan komt plots Phaëton met paarden spant de teugels, geeft de sporen
gevolgd door maangodin lucina
opgejaagd in overmoed
bevrijd van duister nachtgewaad…
De mooiste onderdanen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 43 ze had zo
haar eigen
choreografie
limieten in tijd
een rekbare
spanningsboog
voor overmoedige
werelddagen
zij liep
de kilometers
waren haar
beloning zij
voelde zich
koningin
met de mooiste
onderdanen
showde haar
elegante energiek
dansende stijl
in lichte tred
alsof het haar altijd
voor de wind ging
vermoeidheid lag
te rusten…
zonder titel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 383 Met vlakke hand zoekt
ze mijn hart waarvan
ze het bestaan vermoedt
maar achter mijn ribbenkast
blijft het akelig stil
"Een metafoor", zegt ze
"IJskoningin", zegt ze
Uitdagend, overmoedig vraag
ik haar wat dat betekent
Haar antwoord is een
brandmerk op mijn geweten
haar zelfgedolven graf
"Je hart is ergens anders"
Nog voor…
Oogopslag
gedicht
3.0 met 11 stemmen 6.423 En precies
ditzelfde landschap zal zich tonen
wanneer mensheid als een dun maar
koppig laagje overmoed van de
eeuwigheid is afgeschraapt. Maar
om door wie te worden bekeken.
---------------------------------
uit: 'Onder de bomen', 1994.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 1.393 groter gaapt het gat
tussen trein en perron
roepen wij bij vertrek
nog woorden die flarden
in de wind
weldra door de wissels
is het gaan een feit
rest jij ginds op het
door mij verlaten station
en ik hier in het late uur
treinen zijn er voor het
vertrek de leemte tussen
trein en perron voor de tranen…
antichambre...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 52 de verlaten kamer
is in mijn ogen
beslist geen kamer
eerder een vertrek...
Lejo…
Nieuw leven
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 104 Zon verlicht water
na vertrekkende vogels
koerst geboren cel.…
Reiger
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 35 Reiger in de sloot
strekt zijn twee vleugels breed uit
klaar voor het vertrek…
droge ogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 93 ik schrok niet meer
daarvoor was dit te algemeen
zoals een strakgesneden pak
beheerst, met mate
ik ontweek uit jouw aanwezigheid
liet me verstillen zonder
luisterend oor
was overbodig in ruime zin
dacht aan dronken nachten
uitgestelde overmoed
een rusteloos lichaam voor
het slapen gaan
er bleef een ontkenning
een spiegeling…
Ga niet door start
netgedicht
3.0 met 22 stemmen 1.281 Ik spring nog één keer
in de Middellandse Zee
en dan vertrek ik naar het Oosten.…
afscheid
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 728 telkens groter gaapt het gat
tussen trein en perron
wij roepen bij vertrek woorden
die flarden in de wind
weldra door de wissels
is het gaan een feit
rest jij ginds op het
door mij verlaten perron
en ik hier in het late uur
treinen zijn er voor het vertrek
de leemte echter tussen
trein en perron voor de tranen…
In de waan gelaten
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.351 'Mijn vriend'
Noemde ik hem
Bij die gelegenheid
En terwijl hij wegkeek
Heeft hij mij zonder
Een spier te vertrekken
In die waan gelaten…
Strijd
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 921 Zonen vertrekken.
Moeders slaan hun ogen toe.
Keren zij ooit weer?…
Vroege voorjaar
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 251 Vertrekkende vlucht
Een groep ganzen in v-vorm
Vee staat nog op stal…
Mijn eigen weer- pakje
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 459 Als ik vertrek neem ik mee:
een beetje van dit en
een beetje van dat
Ook als ik vertrek,
dan vergeet ik wel eens wat
Wat ik echter nooit vergeet is,
hoe ik ook vertrek
met welk gemoed dan ook
Ik neem altijd ‘t weer mee,
waarheen ik ook loop.…
Waar heb ik het over?
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 988 Als ik toen dan al zag
heb ik jaren uitgelachen
verprutste overmoed
kwijnt laf weg in hoekje -
waar heb ik het dan over?
Pasen valt vroeg dit jaar
het hagelt uit de hemel
het sneeuwt vol ongeloof
wie opstaat is een held -
wat heb ik nog over?
Ik hoop een goede dood.…