Alle inzendingen over Vlinders vangen

intuïtie - Zodat ze steeds fluweelzacht kriebelen En diep in mijn lijf blijven friemelen Soms wil ik mijn vlinderluikje sluiten En houd ik de vlindertjes liever buiten Maar die kleintjes laten zich niet vangen Zolang ik door de liefde ben bevangen…

Vandaag legt de vlinder zijn doodshoofd neer zo kleurrijk vol bewogen fantasie bewust van leven de bijzondere magie zijn verbeelding laat zich door de dood niet vangen hij blijft van de natuur een schrale troost voor de dierbaren die naar hem levend zo blijven verlangen.…

dansen in mijn oude schoenen vroeger poetste ik ze om jouw zoen te kunnen vangen gelijk een vlinder die landde op mijn wang nee ik praat niet over overdoen de vlam in de verte komt dichterbij maar mijn vulpen is leeg geen schrijverij een a4 die wegwaait in de wind omdat het weer geen letters kreeg soms komt die droom dan uit maar je…

mensen zijn gevlucht naar rust tussen de bomen mos om op te dromen in zonnestralen zie je vlinders dwalen, dansen muggen boven kroos kronen vangen zon onttrekken met hun groen het zicht op vogels in het licht daarboven is het open speelt de wind met wolken die zij vindt ik zie gezichten op de boom vermoed beweging onder donkere…

Kijk niet achterom, wees niet bang Want ik, ik vang je als je valt.…

die bloem uit liefde bloeien en pluk alleen de dag dankbaar dat ik mag bestaan drijvend op dromen van wolken en water vogels vliegen mij voorbij opgetogen, deel te zijn van het lied dat leven heet luister ik of één van hen mijn naam misschien al weet als een nietig stipje vanuit het oneindige heelal kom ik langzaam dichterbij vang…

wie moeilijk te vangen blijkt wordt door de niet-vissers gerespecteerd om zijn eerlijk gedacht en ijzeren wil, daarentegen wordt hij achterna gezeten door gulzige, op buit beluste hengelaars, pretentie en hoogmoed verweten een niet te vangen gril.…

bloemen een nesteling in het groen het onverwachtse gekwinkeleer in het riet van een karekiet ons schommelbootje jouw armen, de delende rust hoe je mij kust de saprijpe belofte van opgezwollen bramen langs een weiderand de tekening van de regenboog na het verkwikkende buitje haar aanraking op het land * kon ik het gevoel vangen…

Ga maar slapen kleintje Droom maar zacht Wees niet bang Hier in het donker Vannacht hou ik voor jou de wacht Laat je dromen tot je komen Laat je wereld zachter zijn Beleef het mooie Warm en teder Zonder angsten Zonder pijn Ga maar slapen kleintje Ga maar slapen Droom maar zacht Dat is genoeg Pieker niet Van wat gaat komen Daarvoor is…

Woorden zit ik Hier te vangen In het daveren Van je klokken Die de wereld In klanken vertellen Wat met geen woord Te zeggen is…

Verstandig is het niet dat hij moest moven, Want boeven vang je toch het best met boeven.…

Alle balletjes vallen naar beneden ik kan ze niet hoog houden zelfs niet meer vangen alle balletjes vallen naar beneden en het is goed zo…

poëzie bestaat uit juiste woorden vinden voor het beschrijven van de geur van die onbekende wilde orchidee van de muskus van een os of hert die ongekende gedachten en die kleurrijke ondergaande zonnen weten te vangen die letters aan liefde kunnen hangen soms onbegrijpelijk soms apert die al wat je ziet of juist niet emoties als vreugde…

nadat ik met de regen de woestijn bezoek probeer ik op mijn schildersdoek de ééndagsbloei te vangen het zal er weer om spannen of ik alle kleuren krijg die de natuur voorhanden heeft omdat ze vier seizoenen geeft slechts uren zal een jaar gaan duren waarin de lente zomert en de herfst oogst, de lange winter alles weer verdroogt…

nu de zon uit haar schulp is gekropen en langzaam de temperatuur op zal lopen vlinder ik jou, vlinder ik jou geduldig kijkend inspecteer ik de struiken opzoek naar bloempjes die willen ontluiken vlinder ik jou, vlinder ik jou kan niet wachten tot ik weer bijen zal horen en verliefd zal zijn tot over mijn oren tot die tijd vlinder ik jou…

Toen de vlinders al fladderend in de late zomer waren verdwenen, werd het stil, oneindig stil. Stil werd het in mijn huis en stil werd het in mijn hoofd. Het dagelijkse rumoer kon daar niets aan veranderen. Het werd stil, oneindig stil om beter te kunnen luisteren. Overal op zoek naar die dierbare stem.…

Een beetje vlinder is wat wij zouden moeten en willen wezen Vrij naïef zorgeloos onschuldig geen gevaar erkennend – niet uit domheid maar uit zijn Ach het is het paradijs dat weerschijnt in het wezen van de vlinder Wijs mij een mens die het zo zijn kan waarmaken Vlinders zijn vlinders omdat ze vlinder zijn Een mens probeert aan de hand van…

Ik zie een vlinder in de lucht. Ik denk aan jou en laat een diepe zucht. Ik zie een vlinder vrolijk fladderen in de wei. Ik denk aan de woorden die jij ooit tegen mij zei. Dat je ooit een Dagpauwoog vlinder worden zou. Wat hou ik veel van jou. Ik zie een vlinder neerstrijken op het gras. Ik denk aan jou en besef wie je was.…

Als een vlinder zo teer in deze woelige wereld Als een vlinder zo teer wist je het niet meer Als een vlinder vlieg je weg op zoek naar je dromen Mijn wens voor jou is dat ze uit mogen komen…

met mijn vlindernetje, dartel ik achter je aan in de hoop je te kunnen vangen vangen op gepaste afstand, opdat ik niet in de gaten loop in de hoop je te kunnen vangen vangen vrolijk dans jij door het leven, plots verdwijn je in het grijs kijk uit, ze willen je gappen ze willen je snaaien hoe ik ook roep, of schreeuw, horen doe jij mij…

Ik heb voor jullie een verhaaltje bewaard van een broer en een zus en een vlinder in maart. Vroege vlinders zijn altijd een beetje speciaal, luister maar eens naar dit kleine verhaal. 'Ik heb een vlinder gevangen', zei het zusje blij, 'en nu blijft die vlinder voor altijd bij mij.…

Wij vlinderen vlinderen rond en om elkaar Wij worden maatjes,een paar, vrienden of vijand Wij verhuizen naar een andere straat,stad een ander land Wij vlinderen opnieuw rond en om elkaar Blijkbaar zit het ingebakken worden het vlinderen nimmer zat.…

Mooie vlinder met je tere vleugels geschakeerd in rood, wit en zwart mooie vlinder met je dansen op de wind mooie vlinder je raakt m'n hart…

ik vlinder jou jij bevlindert mij samen dansend in de zon vlinder ik jou vanaf het ochtenddauw tot in het stille avondlicht vlinder ik jou en jij bevlindert mij…

Klein meisje in mij dromend alle dagen Onbevangen hartje volwassen bij vlagen Klein meisje in mij vol van verlangen Blij met een glimlach vlinders willen vangen Klein meisje in mij onbetwist vertrouwen In liefde genegenheid luchtkastelen bouwen Klein meisje in mij kermis en suikerspinnen Spelletjes meedoen om te willen winnen…

Grote mensen zijn vergeten waarom wolken vlinders waren witte vleugels aan de hemel fladderend in zomerzon waarom de wind ze had gemaakt tot ze als sprookjes over dreven waarom wind ze had gemaakt zoals een kind ze had getekend Met een pluizenbol, een zilvermeeuw een vlieger die bleef zweven blote voeten liepen sneller als de wind je dragen…

Als de vlinders komen die de zinnen van je huid mogen vangen, de zinnelijke spirit in de ogen, bron van dromen als de knoppen botten, fluisterend gebaar van vingertoppen in de ravenzwarte haren, de koelte van schaduw op de oogleden, sproeten op de wangen, bloesem van je jeugd in een zijden cocon te spinnen.…

Als de natuur je tot vrijage dwingt vang dan een vlinder of een honingbij als een prelude tot de minnarij en geef die haar vlak voor je haar bespringt. Zodra zij van dat hapje zit te smullen ga jij gewoon je goddelijke gang, maar schiet wel op en maak het niet te lang.…

Jammer hé dat ik niet te vangen ben, niet in een doosje te stoppen, zoals Donald Jones zo mooi zong en die mij ooit vriendelijk groette op het strand van Harderwijk. Ik zal zijn brede glimlach nooit vergeten en hoe hij met zijn slanke, mooigebruinde lichaam voorbij schreed.…

Wellicht mist enkel een rivier of golven zee uit de mond van een kind nog onbevangen om op te vangen en te bewaren en bewaken. Iets net zo waardevol als brood dat ontstaat uit puur de rijkdom van goudgele aren. Wellicht ontbreekt het mensen soms aan liefde die als vlinder net weer te vlug wegvliegt.…