Alle inzendingen over Warmte hitte ijs

Als dan de winter invalt gaan wij schaatsen op onderwerelden van pikzwart ijs, maar één raakt achterop bij oude plaatsen en één slaat een doodlopend slootje in. Zo eindigt steeds onze gezamenlijke reis.…

bloemen van ijs op ramen getoverd het koude is buiten het warme in mij verlang naar de zon en zomerse kleuren het vrolijke fluiten van vogels in mei strepen van licht op muren getekend het warme, jouw lichaam het koude, mijn tong vergeef me mijn zonden mijn lust en mijn vraatzucht ik lik aan een ijsje en voel me weer jong…

een blad aan de tijd wordt gerijgd Je bent ijs Maar dan van het zoetste soort Zodat zelfs de zon wordt gekoeld De wind zwijgt En schrijft in het lover : Dit is het warmste dat ik ooit heb gevoeld.…

Het maagdlijk ijs is minder glad, O jeugdlief, dan uw levenspad.…

Veel schaatsers slaan dit advies al sinds zondag in de wind en gaan toch het ijs op.…

overal mijn handen wijzen naar jou En als ik je alleen zie lopen Bewonder ik je Als je kijkt blijf ik geloven Als je lacht lach ik met je mee Je ziet mij Ik zie jou Ik hou van jou En in gedachte jij ook van mij De zoete versnaperingen brachten ons dichter bij elkaar Nu het heden is veranderd Zwijgt de chocolade en praat het ijs…

als klein kind een dreumes verdwaald in taal luisterend blind de zee niet meer als de zee niet meer in het oor waarom gaat dit door muziek in je gelaat niet de zee als meer er staat ruis in je ogen schuim op de regels slapende egels vogels drogen ogen waarom staat het veld leeg in koude lucht ik maak het vol daarom…

Definities maken van stromend water ijs. Symbolen verstarren wat werkelijk is. Liefde doet ijskoud ijs smelten. Liefde maakt mensen wijs.…

Ach, Wopke heeft altijd al graag geschaatst En ook is hij al jarenlang een fan Van onze ongeëvenaarde Sven Maar deze actie was gewoon misplaatst Zijn ‘werkbezoek’ verdient geen schoonheidsprijs Hij zakte ongenadig door het ijs…

Ook al zal het nooit weer vriezen toch zakken meer mensen door het ijs…

een viool kerft in de winterstilte de woestenij door vogelvorkjes geprakt een glazen rag van bevroren dromen in de zucht van duizend naalden je kinderhand die met brutale warmte het ijs van mijn herinnering likt een bedwongen traan tot dooien brengt mijn gekloven lippen danken voor je kracht twee kriekjes op je porseleinen gezicht…

Stof wordt ijs. Als er genoeg stof heeft gewaaid, zal hun hart dan ook eindelijk smelten?…

De hitte van de kade smolt ons IJs in de coupes.…

een gedicht in een gedicht in een gedicht geboortegewicht een boom in een boom in een boom dennenappel hitte in de hitte in de hitte eeuwige zon een mens in een mens in een mens kleinkind verleden in het heden in de toekomst herinnering leven na een leven na een leven eeuwigdurend afscheid…

Het gevoel dat kou niet stil staat diep in aders verweven zit warmte zelden om de hoek komt kijken en die blik die doden kan. Voel die handen en de voeten ijs is het, niets meer dan dat trouw de geesten en de lijken op het bot staat nimmer goud.…

je kalfde af er was meer ijs dan dat ik zag je drijft in zout tranen aards verdriet al eeuwen oud neerslag onder zon zonder zilt waar alles in begon je bent gevlucht koelde af in hoger sferen emoties kunnen je niet deren in je kristallen licht de tijd, noordpolig was je koninkrijk maar nu de warmte heerst en vorst dat…

schaduw en in terugkom op je rug de warmte van zon…

jij had in liefde ooit hel gebrand het hete vuur uit de ondergang getrokken om vlagen passie vlammend los te krijgen die zich nog niet konden bewijzen zwart donkerde de schaduw tot jouw hitte het opensneed met de scherpte van licht dat meteen toetrad en warmte het opgesloten zijn direct vergat ik zag hoe jouw handen zich…

gevangen in het blauwe ijs het lichtblauwe ijs geen gletsjer die de stilte breken kan het smelt het druppelt maar het ijs breekt niet…

Toen ik schreef over de hitte van zomer het verzengende zomerweer dacht ik terstond hoe lui is dat verzengend wel niet wat is het verzengende in verzengend zomerweer? De zon die warmt en warmer en nog heter wordt spontaan in brand vliegt van hitte? Mag het bijvoeglijke spreken met een surreële zon?…

Warme zomer Gloeiend zand Helmgras waait Zeegolven stromen Warme zomer Verfrissend water Bladeren van schaduw In brandende zon Warme zomer Avondzon gloeit Nachtelijke verkoeling In stervende zon…

Kaarsen verwarmen Bomen die dromen kleuren Kerstwensen voor jou…

Zon, zee, strand, Met jou verken ik de wereld, Hand in hand Altijd weer die lach op je gezicht, Die telkens weer, keer op keer Mijn donkere dag verlicht.…

Warmte in jouw handen Warmte in je stem Warmte om te verwarmen Warmte, zonder rem Warmte in een klank Warmte in een blik Warmte in een oogopslag Warmte, ik slik Warmte om te geven Warmte in een gebaar Warmte om te voelen Warmte, geven om elkaar…

Als ik als kind de warmte van de zomer had gekend was ik die in de winter niet verloren Als ik als kind de warmte van een warm huis had gekend had het de rest van mijn leven niet zo hard gevroren...…

27 12 1989 je graf is een zwarte steen met flakkerend kaarslicht in een nevelige tuin verkeer raast langs de heg letters lees ik niet meer de tekst is nietszeggend alleen herinneringen spreken over geborgenheid en liefde waarvan het gele kaarslicht het warme symbool is het licht op die natbesneeuwde steen verwarmt hart en handen…

de boer ploegt akkers de zwarte aarde nevelt lentezon verwarmt…

ik wilde alles over liefde weten heb meters boeken stukgelezen bibliotheken bezocht toneel bekeken geluisterd naar muziek maar liefde vond ik niet wel alle draden waarmee het is verweven zoals drama en verdriet als je het patroon verliest tot ik de mensen naar elkaar zag kijken in desinteresse of begrijpen maar ook met warmte…

hoe het kind wiegt en gloeit dag na dag verschuift het koper in kristal stolt mijn adem lomer en lomer dieper doorzichtig diep…

geluid pas als de bommen vallen gaan zijn dromen uit dan is er chaos herrie stof explosies klinken dof in die paniek vindt hij zijn weg zonder een woord te hebben gezegd de vertrouwde straat was al kapot geschoten hij zoekt zijn eigen plaats kijkt verbijsterd op bij een bekende roep zijn moeder die hem groet huilt in haar warmte…