Alle inzendingen over beetje verdriet

Er zijn iets grotere verdrietjes, ze nemen meer plaats in beslag, maar dat is omdat: je niet eerder zoveel verdriet zag! Dan is er het enorme verdriet, denkend: dat overkomt een mens niet, is fout gedacht want echt: Het overkomt iedereen, goed of slecht.…

Vlak naast elkander liggen ze vreugde- naast verdriet de traan die biggelt verraadt het antwoord niet. Of je verdriet, verlost door een traan te laten vloeien of een lachbui die hetzelfde kost vlak naast elkander 't Is de emotie die 't 'm doet.…

De buitentemperatuur is nog niet laag genoeg slootwater in plaats van ijs omringt de boeg. De dag voelt als grote rimpeling in de sloot een die ons alvast laat ruiken aan de dood. De wintermaanden hebben gedragen en gebaard hebben ons als voorjaarsboden aangestaard, wensen nu eveneens met het daglicht te spelen, al wilden krokussen deze zonnestralen…

Langzaam leer ik mensen lezen niet dat ik dat wil maar soms meen ik te begrijpen ik stond er nooit bij stil weet dan een beetje wat ze denken en voel hun stil verdriet zou ze dan wel willen helpen maar vaak kan ik dat dan niet ben nog zo bezig met mezelf wat mij nog steeds bezeerd morgen misschien ben ik wat wijzer een mens is toch nooit…

Langzaam leer ik mensen lezen niet dat ik dat wil maar soms komt er een begrijpen ik stond er nooit bij stil weet dan een beetje wat ze denken en voel hun stil verdriet zou ze dan wel willen helpen maar vaak kan ik dat dan niet ben nog zo bezig met mezelf metdat,wat mij nog zo bezeerd morgen ben ik misschien wat wijzer een mens is toch nooit…

Langzaam leer ik mensen lezen niet dat ik dat wil maar soms weet ik te begrijpen ik stond er nooit bij stil Weet dan een beetje wat ze denken en voel hun stil verdriet zou ze dan wel willen helpen maar vaak kan ik dat dan niet Ben nog zo bezig met mezelf wat mij nog steeds bezeerd morgen ben ik misschien wat wijzer een mens is toch nooit…

Ook ik ben wel eens zielig en een beetje saai ook ben ‘k wel eens verdrietig en voel me wel eens raar. Ook ben ik wel eens stil en af en toe wat humeurig dan voel ik me wat naar of geef een grote mond.…

Wat bevalt het me toch goed, te slapen op het zachte kussen van mijn geweten, ja, ja. Mijn laken is nooit tekort, nee, nee. En mijn goedheid voelt, als een warme deken. De nachten nooit te donker, De dagen nooit te lang. Het is toch wel bijzonder, als je zo rustig leven kan. Heb ik nu teveel opgeschept? Was mijn lepel te vol? Ja,…

The show must go on Een voor mij tranen trekkend artikel in het AD van zaterdag 13 april 2024 over Tineke Schouten  Over 'HOE DOOD EN DAN DAARNAMAALS' het thema waar ik onder pseudoniem over schrijf Schoutens man was er tussenuit gepuft net toen Tineke 't puffertje ging halen Hij ging zoals de meesten gaan alleen, op laatste kracht…

een beetje lachen is niet eenvoudig een beetje wenen ook niet een beetje leven of een beetje dood een beetje blij een beetje vrij de beetjes zitten vanbinnen aan de buitenkant zijn ze moeilijk te verzinnen…

Haar hoofd zo vol van zorgen en het hart zo vol verdriet ik kan alleen haar tranen drogen maar problemen oplossen niet Het is me echt zo zwaar te moede wanneer ik haar verdrietig zie een arm om haar schouders leggen haar hoofd huilend op mijn knie En mét haar huil ook ik mijn tranen heb net als zij slapeloze nachten 'k heb nog steeds…

het gebeurde zomaar het leven in gesleurd op de wereld gepleurd en daar sta je dan met vraagtekens, waarom ben ik hier je verdedigt jezelf met woorden gehoord worden, zou mooi zijn, mooi gaan ik ben mijn ouders dankbaar en ik haat ze…

Hoe lang de week, de maand het tijdloze verdagen kan, ik heb geen weet. Geen weet of zelfs de lupine bloei doornen van rozen wellicht gehaald worden. Nu schort er even niets, niets meer of minder er is een serene rust zonder rare hinder. De jaren en maanden hebben al vele schaduwen talrijke vogelvluchten en blauwe luchten in ons en onze…

Hoe sterk ben je wanneer je niet meer rouwt maar kunt vieren dat jouw dierbare geleefd heeft en voor altijd aanwezig is in jouw hart…

Mag ik je schouder om even op uit te huilen, wees maar stil nu gaan de woorden toch verloren, ik wil eigenlijk alleen maar even voor verdriet schuilen nu kan ook ik woorden van troost even niet horen.…

Liefde kan niet sterven de stilte zal het je doen ervaren, ervaren wat te koesteren wat bewaren is en mag zijn, al zal het onmeetbare leed ook altijd voelbaar zijn. Maar weet liefde, liefde kan niet sterven, zelfs als ook het zout van tranen de herinneringen als wijn zoals je zelf ook gaat ervaren uiteindelijk nooit op zullen zijn…

Schrijven is meestal de heler van de pijnen in mijn hoofd Alsof de inkt in het papier het vuur van de vijand dooft Ook dit verdriet heb ik al gegoten in mooie woorden en rijmende zinnen maar dichten heeft zijn kracht verloren Het bloedt nog steeds hier diep vanbinnen Ik wil alleen maar een beetje warmte Iemand die mijn tranen kust Iemand…

Om de pijn een beetje te verzachten.…

De herfst een beetje crimineel overal een blad te veel verval grijpt om ons heen de esdoorn opulent in vreugde en verdriet een roodborstje dat geluidloos landt begrijpt die herrie niet van groen naar rood tot goudbrokaat dat stil vergaat er sluipen geruchten in mijn tuin van oudsher van her en der verhalen met een happy end lijk…

En ik, ik moet een mening hebben, maar ik voel me alleen maar zo vreselijk verdrietig. Ik voel de woede en agressie op beide fronten, maar bovenal, het pijlloze verdriet en de angst. Van al die mensen daar, die net als ik alleen willen leven met een beetje geluk op z'n tijd.…

Want haar verdriet is zo erg groot Het is hoog tijd dat er hulp komt zodat haar huilen eindelijk verstomt…

op je lippen een beetje van onze droefenis bij…

Ik heb geen leuk bericht vandaag dus luister lieve Nijn ik zit er wat mee in mijn maag Oh dat is niet zo fijn Nou draai er dan maar niet omheen sprak Nijn ik ben al groot en zeg het me gewoon meteen Ach Nijntje, Dick is dood Jouw lieve oude tekenaar is naar de hemel toe na al die versjes zoveel jaar was hij een beetje moe Oh wat verdrietig…

Probeerde je het dan, op de één of andere manier een beetje voor me te verzachten Heb je dan gelogen toen je zei, dat je ook zoveel hield van mij. Ach ik weet best, jij hebt ook jouw verdriet. Maar me zo negeren, dat doe je toch gewoon niet. Want wat je met je liefde en vriendschap ooit zo diep hebt geraakt.…

je denkt misschien dat alle talen hetzelfde zijn maar dat is niet zo ik kan zeggen doe deed gedaan maar in het Chinees bestaat dat verschil niet wel kent het Chinees 4 keer kleine wisselingen van toonhoogte waarmee je met hetzelfde woord mogelijk groot geluk vertelt of diep verdriet of excuses voor een niesbui of beetje…

wees bedankt voor deze mooie wensen toch een beetje onder de mensen.…

Vannacht heb ik in alle stilte geschreeuwd, gekermd en gevoelsmatig tegen U aangeschopt met alle kracht die in me was Niemand die me hoorde of me zag ik was alleen, met mijn onmacht mijn intense verdriet Is er dan echt niemand die mijn hulpeloosheid ziet?…

Jij toch wel nu een beetje. Wij mensen met zovelen, hij de aarde in zijn eentje. De wereld verlangt naar ons om te kunnen voelen. Vertel hem al het goede en geef voor aan de zon hem de groeten. Laat zien dat hij leeft, laat het bloeien. Zeg dat we niet zonder zijn water kunnen en zonder zijn bomen.…

Met kerstmis gun je iedereen toch een beetje aandacht en liefde.…

we daar allebei tot die tijd denk ik gewoon heel erg veel aan jou en dat is zo omdat ik zo onbeschrijflijk veel van je hou het is niet op papier te beschrijven de pijn die wij voelen toch probeer ik het puur voor mezelf om onze woede en verdriet een beetje te doen koelen het is bijna lente en alles ziet er mooier uit Het is buiten groen…