Alle inzendingen over blauw OR vlamt OR lucht

jouw lucht geeft ruimte, ademt het blauwe in een zielsgebonden - blik…

laatste gierzwaluw verkent stil de blauwe lucht en sluit de zomer…

luchten zo verschillend blauw en roze sprookje uit 1001 nacht onvergetelijk…

Scheuren in de lucht hardnekkig grijs versplintert blauw zegeviert weer…

Wolkenwit spelen in hoog blauwe lucht zullen dagen doen lengen.…

dat stukje lucht is soms een gat en soms een wolk een blauwe wolk…

Zij kust een vlinder Lucht zo blauw, druppel van dauw De hemel glimlacht.…

Twee einders hebben blauwe lucht; daartussen hangt grillig wolkengrauw.…

Starend naar deze blauwe lucht strelende warmte langs m'n huid, zweven gedachten mijlenver. Drijvend op dat donzige wolkje dat nèt traag mijn bewustzijn in schuift terwijl jij er langzaam uit verdwijnt. Eindelijk serene rust in mijn hoofd, ondanks spelende buurkinderen onder deze blauwe lucht.…

Ogen wentelen lichten lichten laaien landen in de verte brandt een vuur mij vlamt een gloed mij en stil trilt het onbekende sterrewachten wachten mij dat ik reize Ik vat nooit de vlam van het vuur in de verte…

hoe omschrijf ik lucht die blauw roze paars rood kleurt en de avond kust…

Het vijverwater ligt blauw in het licht van de lucht; het vijverwater lijkt lucht. Weerloos, het water spiegelt de hemel diep in zichzelf verlicht. Het stille vijverwater ondergaat het geweld van de lucht en het licht - en het blijft water.…

geeft daar haar pijnen bloot in variaties blauw snijdt heldere kou uit ijstijden ons tegemoet groen noorderlicht is gestift in brekend zicht scherft zijn dansende groet ik hoor het zachte fluisteren onder mijn warme handen wij hebben elkaar gevonden hun elementaire bronnen zullen eeuwigheid branden…

richting het strakke blauwe en toen ja, toen zag ik het, ja zag ik het met een diepe zucht er was geen wolkje aan de lucht!…

je klimt met mij je schouder vlamt als ik mijn vleugels spreid en jij de stenen mijdt die achter ons het pad markeren soms lost er een en slaat herinneringen stuk in een lawine van gedachten geen afgrond vangt jouw blikken meer weidsheid doet je ogen zeer de wereld vlakt tot mogelijkheden in een maagdelijk opnieuw betreden…

Geweldig, dat het tussen hen zo vlamt, De zwemmerswereld zal nog wat beleven Als die relatie kinderen gaat geven, Olympisch zitten we dan weer geramd. Een topper levert ons die twee geslachten, Wij Nederlanders kunnen haast niet wachten……

De grijze nietszeggende lucht staarde me aan De woeste zee, zo sterk, zo fel, zo verbeten Kraaien kraaiend van onrust Vogels zo zonder de blauwe lucht Mijn ogen, dof en droef Starend naar de grijze lucht Turend naar de woeste zee…

Verloochen nooit je afkomst Wees trots op wie je bent Beleef het leven als iets wat Begin noch einde kent…

Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt nieuw groen schort met pannelappen gastvij geurend is de keuken glaasje binnen handbereik flessen en papier verdwenen vrolijk klep- en glasgerinkel fietstassen geleegd Blauwe lucht met wolkenveren blij gebeier uit de toren mandarijnen ingemaakt…

Een strak blauwe lucht, een zon die onder gaat. Ik slaak even een zucht: God is een kunstenaar.…

blauwe lucht geurt lente koude zon lacht zijn belofte in ijzige wind…

Zo éénmotorig zo op zijn zondags brommend zo hoog in de lucht zo stil is mijn tuin zo rood is de eerste roos zo wit de jasmijn zo zomers in mei zo hoogt reikt hier het geluk zo blauw is de lucht…

Was ik een zwaluw, zou ik oneindig lang vliegen in de ijle lucht. Was ik een zwaluw, zou ik in vogelvlucht fluiten van ultiem geluk. Was ik een zwaluw, zou ik hoog in de blauwe lucht God danken dat er een hemel was. Was ik een zwaluw, ...…

Mijn kaars brandt aan twee kanten het vuur vlamt verteerd door gedachten Verlicht en verloren verwacht toch verdwaald verdoofd en verspeeld vlinders vermoord Een vlucht naar het einde gezwommen verzopen vechtend tegen de stroom in vermoeid verbroken ...…

De felle kardinaal vlamt en jaagt in ’t rood, zijn geil poppevrouwtje flirt in felle nood, ze wil hitsig spelen en stevig vrijen, hij kan haar spijtig niet verblijen hoe duivels graag hij haar ook wil pakken een pluimke bleef aan haar poepke plakken…

ik hoef je hand niet te lezen om jouw toekomst te weten alles wat daar staat heeft gisteren en vandaag al geschreven die lijnen wijzen de paden aan die wij morgen hebben te gaan alleen in je ogen vlamt hoop en vertrouwen omdat wij op elkaar kunnen bouwen…

Thuis het is je huis Maar ook je bed Nog liever je bad Een warm bad Je huis, je thuis Een warm nest En blijf je koud Dan pak je hout En brandt je je warm En als het vuur vlamt Vlinder je naar hem Die je omarmt en verzucht: Lekker thuis!…

Omdat hij nog moet vliegen en een zwarte regel zijn in een blauwe lucht maar hij rust ook uit op lantaarnpalen zoals reigers vaak doen en dan bedenk je dat ook hij beklemd zit in een regel en niet eens in een helder blauwe lucht.…

Wat is ons leven broos als blaadjes van de beukenbomen die dwarrelen in de wind al is de lucht nog vol van zomerdromen... Al is de lucht nog blauw en straalt de zon met vreugde - ons lied is kort van duur hoezeer de melodie ons ook verheugde...…

ik neem je mee naar mijn achtertuin daar is de blauwe lucht van jou buigen bomen over je hoofd zwemmen vissen in de lucht groeien bloemen door je heen daar ben jij omsloten door het groen van de wereld en van niemand…