Alle inzendingen over corona-kronkel

Lang kronkelig oneindig smerig donker eindeloos razen snorren racen vloeken schelden tieren hij kwam nooit aan wie zoekt er naar hem?…

helaas, nog steeds hard nodig: vaccinaties corona trekt het gruwelijkste spoor en toch gaan extremisten alsmaar door ontwijk dus alle antivaccinazis het narrenfeest der ongevaccineerden brengt menigeen tot wanhoop, ook geleerden…

Ineens kwam corona en moest een van de twee in een kort tijdsbestek het leven laten. Het ging zo snel allemaal, dat is niet te bevatten. Nu alleen verder door het leven, het is ongelooflijk wat corona met je doet. Heel veel sterkte aan degenen die dit mee moesten maken.…

door de wereld gaat aan de harde korst waar we niet doorheen kunnen prikken wie zal ooit kunnen wennen aan het einde van menselijke dromen aan corona regels in een wet opgenomen…

Hoewel besmettingscijfers nu weer stijgen is het gewoon niet in hun kop te krijgen dat dankzij hen corona circuleert. Ze zijn in hun simplisme onverzettelijk, maar domheid is gelukkig niet besmettelijk.…

Corona was voor hen catastrofaal: het leven werd beheerst door één lacune, ze konden niet terecht op de tribune. Gelukkig is nu alles weer normaal. Dus hebben ze de mouwen opgestroopt en samen een politiebus gesloopt.…

het zijn slechts de meeuwen aan een stille waterkant geen mens, geen voetstap in het zand we zijn gestrand in een onbekend land…

in helder-hemelsblauw harnas gekleden keerden aandachtig en eendrachtig de vaak aardwaarts gedraaide strijdenden op vreemde kusten. eenmaal weer ontharnast meten zij op meermaals grillige meters toegewijd de mate van zijn van de in versteende eenzaamheid in slaap gesusten. in hun hevige verlangen naar nabijheid houden zij, de kroongetuigen…

Eens zag de mensheid in China Een metropool morbide aangedaan Door een virus genaamd Corona Het wereldnieuws verslaan Sommigen kon het niet bommen De uitbraak voelde ver van hun bed Ze sliepen de slaap der dommen En droomden zich onbesmet De ziekte woedde onstuitbaar Woekerde in Tehran en Milan En bleek niet meer alleen maar Een rampspoed…

opgevoed door vissenbloed een wereld om koud van te worden jong en geraffineerd als een kronkelende ratelslang volleerd in ‘t spuien van gift opstandig en bang het werk van de tiran…

en soms heel even vraag ik mij af hoe dat hart en longpatiënten in deze corona tijd hun leven verder moeten leven met 't gevoel te hangen aan de galg in een strop met een mondmasker op…

Het was me het jaar wel Nee geen spel Corona heeft ons allemaal geraakt of getroffen Dat is niet meer boffen Dit jaar vergeet geen mens meer Dat doet soms nog wel zeer Door iemand te verliezen Kun je ......niet meer kiezen…

Toen leden van de clerus zonder kleren Verkeerden in extase hunner staten Ging zij haar weg, incognito, sub rosa Mysterieus muterende Corona…

zaten wij met onszelf in de knoop dwaalden langs koorden met kronkels strekten nu twijnen wij draaien om elkaar heen wordt het geheel meer dan de som der draden…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

in het alleen zijn je leeg kronkelen tot die laatste ademstoot als een verlepte roos alle herinneringen voor je uitdagend jezelf vergruist tot as verlatend op wat je gelooft als ooit heropbloeien zal…

Voor corona zaten enkel de meisjes van lichte zeden achter het raam; "raamrendez-vous" doen rusthuisbewoners al een tijd zonder schaam. De haalbaarheid van leveringen van het jaarlijks griepvaccin wordt in vraag gesteld; krijgen we in de winter dan automatisch het label griep of corona opgespeld.…

Al is het voor miljoenen reuze sneu en heeft corona ons enorm gehinderd, de koolstofdioxide is verminderd, dus eindelijk goed nieuws voor het milieu. Nu mensen daarvan profiteren gaan, zal Trump wel zeggen: 'Dat heb ik gedaan.'…

Zo laat Corona aan ons zien hoe fijn Het was om even bij elkaar te zijn.…

Corona valt onmogelijk te keren, de epi- wordt geheid een pandemie, het wordt de dood van minstens een op drie. Aldus de lui die onheil profeteren. Geen kapjes meer? Dat lijkt me geen bezwaar: de muilkorf is nog volop leverbaar.…

Bij Coenraedt heeft het virus toegeslagen, Ook hij is door corona nu geveld. Vanaf ‘zijn’ plekje wensen wij Marcel Een spoedige genezing en herstel.…

De vleesgeworden vorm van een depressie, Die schijnbaar permanent corona heeft, Die over treur-tv zijn mening geeft. En dat in tijd van lockdown en recessie. Eerst denk je dat je alles hebt gehad - Het kan toch zwarter dan het zwartste gat.…

zoals bij jezelf blootgeven er altijd wel iets van kwetsbaarheid zal blijven een pijnlijk gegeven waar wij helaas toch rekening mee moeten houden in tijden van corona…

Corona maakt een eind aan brood en spelen: geen carnaval, geen reisjes naar de zon, geen Koningsdag, geen voetbalstadion, wel jongeren die zich nu dood vervelen. Benadruk toch het nut eens, overheid, van hobby, kunst en creativiteit!…

Jaarlijks overlijden in de sub Sahara een half miljoen kinderen aan malaria Ze zijn arm en ondervoed Gaan dood alsof het zo wezen moet Terwijl één euro muskietennet ze van vroegtijdig sterven redt Nu overladen we de wereld met schulden, leed en dwang om aan levens van oude dikzakken nog wat dagen vast te plakken…

Zware woorden kronkelen hierboven rond. Ze stoppen, draaien zich om, en kijken mij vragend aan. Hun donkere kantjes gevleid tegen mijn vage glimlach, worden ze afgewogen en achteloos opnieuw ingeslikt.…

Het beeld dat machtig staat te bronzen bleek waarachtig om de hoek te staan Zodoende liep ik in gedachten te oreren over haar bestaan zouden de stoeptegels nog smachten naar een kronkel van die grootheidswaan?…

groene vlakken, tint op tint een werveling door goudgele halmen braakliggende grond voren met hier en daar een kronkel witte of paarse bloei - een aardappelveld het platteland, door geen kunstwerk te evenaren…

Spinnend ronk je langs haar zij kronkelend zacht glijdt jouw vinger over de lijn van haar dij slechts mogelijk in naakte geborgenheid: een momentopname met een vingerknip weer voorbij...…

moerasgeesten met kwalijke dampen klampen zich vast hun sliertige tentakels kronkelen door gewoel van nachtelijk draaien oude spoken kruipen grijnzend uit een kast gedachtengroef kreunt…