inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 58.142):

waar je in gelooft

in het alleen zijn
je leeg kronkelen
tot die laatste ademstoot

als een verlepte roos
alle herinneringen voor je uitdagend
jezelf vergruist tot as

verlatend op wat je gelooft
als ooit
heropbloeien zal

Schrijver: verhavert, 14 december 2015


Geplaatst in de categorie: natuur

3.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 233

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Cor van Vliet, 9 jaar geleden
helemaal eens met Egbert
Egbert Jan van der Scheer, 9 jaar geleden
Weer heel mooi aanvoelend geschreven Martine.

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)