Sub Rosa

Zonderling gedraagt zij zich, Corona
Incognito als ongetemde roos
Mysterieus en zonder blik of bloos
In wilde drang haar weg gaande sub rosa

Als schicht boort zich haar blik in mijne ziel
Haar zoete glimlach en haar gouden lok
Lang is de mijne, doch háár korte rok
Is niet waarvoor de satan in mij viel

Het zijn haar buitensporig grote maten
Haar schaamteloze onder rokke danen
Het vrouwmysterie waar ik mij kan wanen
Hoe kon zij mij daar ongemoeid mee laten?

De vraag was of Corona nog iets had
Dat mij ontbranden deed in wilde passie
Ze ging vlak voor me staan, trok aan m'n dassie
Mijn verweer brak en ik had geen vat

Op zwoele sensuele tangopassen
Maar voor Corona golden er geen wetten
M'n handen werden malle marionetten
M'n ogen rolden vierkant uit hun kassen

Ze danste wild, met één been om me heen
En enkel nog een tangoslipje aan
Deed ze haar pronkjuwelen uit de kleren
En zei "jij hebt, ach lieve kapelaan

Van Eva en de slang nog veel te leren!"
Ik kon niet denken, bad tot here god
'Wat doet ze mij toch aan, ben ik dan zot,
Verlos mij heer, ik wil naar mammie toe...'
Corona schrok "wat zeg je nou, #metoo?"

Daar stond opeens, volkomen onverwacht
Deus ex machina en plompverloren
Meneer pastoor, had aan de deur gewacht,
Zijn hoed zat scheef, zijn rok achterstevoren...

Wie sloeg de maat in deze blasfemie
-Ontheiliging van de drievuldigheid-
Een trio van duet der grote maten
Waar toejagers der duivel tussen zaten
Gedreven op de spits in harmonie...

Toen leden van de clerus zonder kleren
Verkeerden in extase hunner staten
Ging zij haar weg, incognito, sub rosa
Mysterieus muterende Corona