Alle inzendingen over dood OR begravenis OR duisternis

Laat de nacht nog even duren Laat de ochtend nog niet gloren In duisternis kan ik je vinden Zo direct ben ik je kwijt…

achterwaarts kijkend of rotonde lopend naar voren of zit ik achter slot en grendel waar niemand mij kent en ook ik mezelf niet begrijp raak ik daar ooit aan gewend het lijkt doelloos vissen met aas zonder hengel en een onbekende mijn gedachten ment het is dolen in gewelven, overvol of door leegte uitgeput ik word gedwongen duisternis…

Met ogen die aan duisternis wennen omdat ze geen zonlicht willen kennen. Je ziel is net zo donker als de nacht de schaduw heeft je in zijn macht. In je binnenste mag niemand kijken je eenzaamheid zal niemand merken. Nu de wereld je alle hoop op liefde en geluk, voorgoed heeft ontnomen.…

nog steeds herken ik ze mensen, die zwalken geknakt door ondragelijkheid zware energie heb ik gegeten mijn cellen schreeuwden tanden knarsten door zoveel duisternis bijna gaf ik op houvast was verdwenen ik draaide mij om keek mijn angst aan zag dat hij liefde is…

Wees niet bang Ik blijf dichtbij Dit gaat voorbij Ik sleep je door de bagger heen Naar de overkant Pak mijn hand Door de catacomben Van de duisternis Angst, verdriet Verbintenis Ik blijf dichtbij Wees maar niet bang Dit gaat voorbij…

De schedel, midden in de duisternis, kent meerdere mysterieuze kanten; 't is platina, bedekt met diamanten en niemand weet wie de bezitter is. "De dood", zo heeft het Rijksmuseum verklaard, "was nog niet eerder zó het aanzien waard."…

Er is berusting die wil doden, nadat ze mijn gezicht heeft weggenomen. Alles verdwijnt. Zelfs de duisternis trekt op. ------------------------ uit: 'De gang', 1979.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

ga niet weg nu de klok de tijd in stukken slaat niet weggaan nu de nacht dode dromen ontvouwt ga niet weg nu de duisternis zijn eigen woning vond niet weggaan nu de feniks de ochtenddauw met de vuurdood bezegelt…

zonder het zwijgen te verbreken was er verzet dat oplaaide toen de duisternis inviel geestenhemden zouden de kogels weren oude dromen werden in bloed gesmoord de dood trok voorbij het was luid geweest tussen twee stilten…

In duisternis verborgen blijven leugens bedekt. In wijd open ogen wordt bekende pijn gewekt. Traag wordt de waarheid, lokt de dood in mijn hart. Angst breekt vertrouwen, sluit mijn handen vol smart. Vochtig wordt de stilte, heeft de liefde onteerd. Zwart wordt mijn lichaam, de duisternis daalt neer.…

Ja hij leeft, hij ademt maar verder is er niets dan gekerm in duisternis Twee of alle vijf, aan jou de keus vier paar ogen, naar hem, de jongste twee of allemaal, de keus aan jou En hij wees, hij moest, hij wees hij wees naar twee, naar twee uit vijf hun blik op hem, na hem de grond De kogels vlogen, door hem de dood zijn eigen bloed…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Laat jou de dood verjagen. Die koude duisternis mag ons niet komen halen. Dans in het licht Laat jou de eenzaamheid verdrijven. Zodat zelfs op de mistigste vlaktes, de zon me nog kan halen. Dans in het licht. Laat jou de woede sussen. De woede over de eenzaamheid die de dood heeft gebracht.…

Na zoveel duisternis en dood, na traagheid van de uren toch weer een glimlach. Niets kan hier blijven duren, ook niet het zwarte, de vragen, het onbestemd verlangen. Alles heeft zijn tijd zei Prediker en hij kon het weten. Nu kan ik dus weer gelukkig heten en dromen met de ogen van een kind.…

Starend naar 't leven sluit ik m'n ogen voor de dood 't Licht van geluk maakt nu duisternis van verdriet Zachtjes hoor ik mezelf in de schreeuwende stilte om mij heen Je bent niet alleen, ik ben bij jou... maar jij niet bij mij...…

Kon ik de toekomst omzetten om naar huis terug te gaan met z'n nuchtere wetten, ironie in de ogen van de torenhaan,en in de nacht die mij ontbood, gevangen in de holte van haar schoot, waar ik mezelf in veracht, huiver voor de duisternis en om wat ik verwacht en voor de loerende dood.…

smoort in duisternis…

De duisternis slokt mij op De zon breekt door het dode wateroppervlak Om mij heen stijgen luchtbellen Dan word ik gevangen In een ragfijn net Het zit strak om mijn weerloos naakte lichaam Zo strak dat het afdrukken achterlaat Het doet pijn Ik ben opgesloten in het water Een gevangenis, en toch niet…

nasa stuurde eens muziek naar de ruimte voor mogelijke oren misschien zoals poëzie de duisternis in zingt en door de tijd reist langs liefde pijn schoonheid en de dood misschien zoals ze me stil laat staan bij mijn mogelijke oren en zij me beweegt…

ik wilde de winter inkleuren met winterse woorden vrede sluiten met de onverhoedse duisternis ik wilde door muren breken zelfs als alles gesloten zou zijn met andere ogen de wereld beschouwen ijs met handen breken ik wilde het ijzige bewustzijn van de dood tot bedaren brengen…

De Twaalf Apostelen in glas en lood vertellen een verhaal van licht kleuren en duisternis van december De historie van een Kerk in nood er zijn tekenen die hierop wijzen God is waarschijnlijk toch niet dood Misschien verhuisd of op reis gegaan om te ontdekken waar en wat de grenzen zijn van ondraaglijkheid, terug te komen Eens en altijd…

Ik kom en ik ga Ik vervul je laatste wens Ik dans met je omhels en kus je Ik heb je lief en neem je mee daar waar zee en hemel zich scheiden Ik voed je met angst en ontneem je je levenskracht Ik reis met je mee en zorg dat je veilig thuiskomt Geef je over aan mijn duisternis Want ik, Ik ben De Dood...…

Op sterven na is ‘t kabinet al dood Hoe lang gaat deze lijdensweg nog duren De duisternis omringt ons alle uren Waar vinden we een redder in de nood? ‘Kruisig die man’ hoor je het gajes joelen Mark Rutte denkt: zullen ze mij bedoelen?…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Zwaar gegeseld, diep getormenteerd vliegt de daad de doden over grenzen van verbastering Niemand is die helleschreeuw van gelifte schellen ontgaan Legde die vloek, stom verbouwereerd de woorden in olie brandde de buitenste duisternis…

Geheimen zijn ongeneeslijk, de duisternis onder haar rokken, de armoedige broek bij haar dood, de knoop in zijn zakdoek gevonden, het machteloos lid op zijn lijk.…