43666 resultaten.
Waar zijn nu mijn handen
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 524 heb mijn handen
daar gelaten zwaaien
ging niet meer
met stugge kop
de hoek weer om en het
verkeer was luw dit keer
telde bomen
op de lange weg
wist wat er zou komen
nog even niet
want ik keek om
zag jouw verdriet
wilde keren in de
verte gloeide hoop
waar zijn nu mijn handen…
Afscheid
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 358 As tot as,
waar tot voor kort,
haar liefde ook zijn leven was..
-…
Afscheid
netgedicht
3.7 met 10 stemmen 494 Mijn vader noch mijn moeder
hadden een afscheidswoord
ze hadden in hun leven genoeg gezegd
waarschijnlijk ook verzwegen
ik hoorde eens dat laatste woorden kracht geven
dat is voor mij uitgebleven
ik neem het hen niet kwalijk
het is te lang geleden om daarmee nog te leven
alle sentiment van het sterven alleen al
vond ik voldoende
het…
nog groener dan het was
netgedicht
2.7 met 7 stemmen 2.349 ik zal mijn vingers
niet meer buigen en
haken aan wat leven geeft
die tijden zijn geweest
ik moet ze strekken
om de dood het grijpen
te beletten anders viert
de jager snel zijn feest
ik zie het gras nog
groener dan het was
struiken in hun vol ontluiken
terwijl mijn herfst ze moet sluiten
de dagen korten
maar er is meer licht in…
nu ga ik je oogsten
netgedicht
3.2 met 9 stemmen 2.197 de groei is armetierig
het bestaan is niet plezierig
verwelkom me want
nu ga ik je oogsten en breng
je naar het laatste huis waar
we op het leven zullen proosten…
maar de wind was leeg
netgedicht
3.4 met 11 stemmen 1.344 vegen tegen
kwijnend hemelsblauw
raakten roze kleuren
voor ze doken
in de nachtelijke kou
het schreeuwen
is gestorven met
hun echo's in het niet
mij rest nog
slechts de stilte in
een mateloos verdriet
ik zal ze niet meer zien
gespreide vleugels
in een moeiteloos laveren
ik zeg vaarwel
misschien mag ik het in een
volgend leven…
over de brug
netgedicht
3.2 met 24 stemmen 1.363 na zijn dood
was hij alom aanwezig
onbereikbaar daar
ze haalde het huis leeg
verkocht het
maakte een nieuw leven
nu zit ze daar
laat de dagen verglijden
in een vroege slaap
neemt moeizaam afscheid
van verwarde dromen
droomt dagenlang van de nacht
en wacht
en wacht
en wacht…
Kanttekeningen
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 94 Wat gekregen is
Als ongevraagd
Geschenk,
Voor velen
Een raadsel
Om mee te moeten
Leven, van geboorte
Tot dood een
Tijdsspanne waarin
Ieder mens een
Poging doet
Het raadsel dat
Hij bij zijn
Wording meekreeg
Te ontraadselen -
En hij bij zijn
Afscheid al blij
Mag zijn een klein
Stukje te hebben
Ontrafeld, met
Uitzicht…
briev an sintuklaas:
hartenkreet
3.8 met 16 stemmen 1.817 Avast budankt or, sintuklaas!
Petrik
O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus.
O ja, en netuurluk de groetu an pied!…
DE EENVOUD VAN HET 'GOED'
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 130 sjansend door het grote appartement
Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen
Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt
Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep
‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’
En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen
En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook
En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…
Haast je niet
gedicht
3.5 met 36 stemmen 20.643 De tijd vergaat wel
en al vergaat hij niet,
je hebt de wereld aan jezelf,
je hebt het leven aan jezelf
en de dood als een dier
achter je, in je, naast je.
Haast je niet. De tijd vergaat wel
en de dood is als een deur
die je kunt open doen.
Leef niet het rechte der oplossingen na.
Sta niemand na.
Spreek echter.…
Een afscheid voor de dood
hartenkreet
3.4 met 7 stemmen 1.806 Lusteloos zak ik achterover
in mijn kussen en bedenk
wat ik in de brieven zal schrijven
mijn allerlaatste geschenk
Brieven aan mijn dierbaren
naast mij leg ik ze klaar
Stil, alleen in dit lege huis
bij thuiskomst ben ik niet meer daar
Niets heeft langer een waarde
vergeef mijn ondankbaarheid, Heer
Ik dank mijn leven af...…
Prille dood.
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.491 In prille jaren voor het afscheid gewonnen.
In je jeugd vergleden aan de einder.
Geen zin gaf nog zin aan het leven,
noch de zin van de mensen om je heen.
De last woog je te zwaar,
geen band belette je te ontbinden.
Sterk verbonden met de dood,
waar het leven je beknelde.
Geen warmte kon jou behouden.
Niemand die jouw pijn verdroeg.…
wind, wacht op mij
netgedicht
3.9 met 17 stemmen 992 uit duizend ramen
huil ik jou
met ogen voorbij
de dood, gezwachteld
in het afscheid
heb ik je lief
zei je
jouw naam tussen
mij en morgen
zo droomde ik
de wintersterren
op reis naar
lichtbevroren
regen
wind volgde
de vlindergevouwen woorden
en ik huil
verzamel jou
in alle wolken van dit leven…
elke dag ga ik dood
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 443 de avond valt
en ik in slaap
elke dag bijna dood
doch, heel snood
wakker ik mij
de volgende dag aan
om er toch maar
voor te gaan
elke dag ga ik dood
afscheid in de dop
eens sta ik niet meer op…
Oneindig
netgedicht
3.3 met 9 stemmen 637 Hoe de man
dichter na het einde
steeds weer de dood
beschrijft
die dood in zijn gedicht
naar adem snakt
de laatste keer dit keer
geen afscheid
want hij zwijgt
niet meer
eerder
ging het hem beter af…
leven
hartenkreet
3.2 met 12 stemmen 1.412 Mijn leven ligt ook overhoop,
Mijn huwelijk is namelijk dood.
Ik moet met mijn leven alleen verder gaan,
Mijn vrouw draagt weer haar meisjesnaam.
Mijn vriend wat hebben wij gemeen,
Wat houdt ons beiden nog op de been.
Ik moet hier blijven helemaal alleen,
Maar veel erger jij gaat van ons heen.…
Onsterfelijk.
netgedicht
3.4 met 16 stemmen 1.402 ,
Mijn lief,
Het afscheid
Is maar
Voor heel even…
Dooie boel!
hartenkreet
3.7 met 3 stemmen 393 aan tafel gaan om zichzelf terug te eten naar het leven
ik zou het liefst bij een begraafplaats willen wonen
omdat het daar nooit een dooie boel is!!…
De verwijdering
hartenkreet
4.4 met 46 stemmen 2.413 Een gevecht op dood en leven
in volstrekte eenzaamheid?
Kilte, hardheid, steeds meer afstand.
Die verwijdering doet pijn.
Maar zal 't onherroep’lijk afscheid
Straks écht minder pijnlijk zijn?…
Stilte stil
netgedicht
2.3 met 3 stemmen 68 Plaatsen die we ooit hebben bezocht
worden in onze ziel verankerd.
Mensen waarmee we ons verbonden voelen
blijven ademen in onze herinnering.
Mensen waaien waarnaar de wind het wil.
Omdat momenten tijdloos zijn.
Onmogelijkheden mogelijk.
Ruimte grenzenloos.
Stilte stil.…
een afscheid
netgedicht
3.4 met 7 stemmen 128 ze wilde het kind
bij het afscheid omhelzen
hij weerde haar af
voelde hij iets aan
haar nabije dood misschien
de geur van afscheid
ze had geen woorden
het jonge kind evenmin
het beroerde haar
het kind keek niet om
vergeefs zwaaide ze hem na
verdwenen jongen
ze ging naar binnen
het huis was niet meer van haar
een snik ontsnapte…
Dood
netgedicht
3.8 met 5 stemmen 192 Want zo’n dag was het vandaag
Zij namen afscheid van de dood
Van alle angsten in het leven
En gingen toen weer verder
Met waar hun leven was gebleven
Doodloos.…
afscheid van het leven
hartenkreet
4.3 met 14 stemmen 3.112 leven
Op jouw manier
Elke dag er weer een bij
Zonder medelij
Elke dag met een lach
Zo moest het leven zijn
Geen tijd voor verdriet of pijn
Het leven is te kort
Dus geniet er van
Zolang het kan
Jouw wijze woorden
Is wat ik hoorde
Zo’n jonge meid
En toch al zo wijs
Een voorbeeld voor een ieder
Zoals jij wilde leven
En een ieder doet…
afscheid van leven
netgedicht
3.4 met 8 stemmen 400 toen de wereld haar verlaten had
vergat ze dat ze mooi was, ze vergat
de kleine schelp vol troost die toch de
zachtste glans kon hebben
dat witte bloemen langs de weg zich terugtrokken
gaf de dood een kleine kans om extra
zwaar te zijn
maar tussen pijn en levend lijden
schikt nog een moment voor zon
strijden geeft de kracht het hart…
Afscheid
hartenkreet
3.4 met 14 stemmen 2.256 Ons verstand lijkt plots zo klein,
Jouw dood is wat wij niet begrijpen.
Je had nog jaren kunnen leven,
Nog zoveel vreugde kunnen beleven
Je leefde zo intens en zo bezield,
Jij, die zo van je zoontje hield.
Het echt bevatten kunnen we niet,
Komt vast door het verdriet.
Jouw manier van afscheid nemen.
Zullen wij niet snel vergeten.…
mijn vriend
netgedicht
4.4 met 23 stemmen 2.116 voorbij
de deur
toen de ochtend kwam
de geur van dood in het gras
ik zat naast jou en
mijn eigen leven in zachte
kleuren en witte vlokken
je zou niet terugkeren
toch niet naar mij, slechts
diepe stilte in het afscheid
ik heb je gestreeld
in het druppelend daglicht
en in al die jaren, langzaam oud
ga nu, mijn vriend
naar het onbekende…
je voette nog
netgedicht
2.4 met 5 stemmen 345 je brandde
zonder handen
om te vluchten
uit de hel
voette nog
in een wereld
waar seconden
zijn geteld
beton begon
te kraken
het geluid kon
je niet raken
door het stof
zij waren groots
jij ademde steeds
langzamer hun dood
was klein
in pijn van
afscheid nemen
tot de sprong
die maakt je groot
leven is een hopen…
Der letzte Fall
snelsonnet
3.1 met 14 stemmen 654 Ze hebben altijd naast elkaar bestaan,
Maar nu brengt hen de dood tot slot tezamen:
Nadat wij eerst van Derrick afscheid namen
Is nu dan ook Horst Tappert heengegaan.
Of zou diens dood ook onnatuurlijk zijn?
Dat wordt dan nog een zaak voor Harry Klein.…
Leegte bevriest mijn ziel...
hartenkreet
4.4 met 22 stemmen 1.915 Het moment van afscheid bevriest mijn ziel
als de dood je meeneemt ver hier vandaan
Langzaam zakt je lichaam in de zwarte mist
die je meeneemt uit dit vergankelijk bestaan...…