Alle inzendingen over droom OR mei OR lachen

Mei, Mei, Mei wat is dat toch met Mei ?…

't Is meie, 't is meie er jagen kikkers in de vijver kijk… ze vrije, ja ze vrije? bolle wangen: grote ijver.…

Je raakt ontroert vervoert haar als een gevleugelde engel in een snuifje Jasmijn van winter tot lente in Mei. Een stiekem vleugje Parfum vlindert zinnenprikkelend doelvrij. Als in een droom vervaag je stervend op haar huid. Te luchtig in hunkering het moment voorbij...!…

Je ruikt naar de zee, oud touw en zout Je kijkt wat geil, je lijkt wat stout Je strakke jeans houden je billen bij elkaar een petje scheef op je blonde haar Je was er opeens, vroeg 's morgens in mei als de lucht geurt naar lavendel en bloeiende hei in de vroege morgenstond loop ik met de hond en hoop iedere dag op je stralende lach.…

waar een kind zijn lach mijn verleden huilt in fonkelende ogen ik zoek naar de droom die ik verloor waar tranen gelaten mijn liefde brak geboren in jou hunker ik zacht naar wat is verdwenen jouw lach verbergt verloren dromen…

De mei, die bloem en lover, verspreidt door 't kale land, die als een vogelrover zijn wondernetten spant, die lokt met gulle zangen en streelt met zoele wind, om 't jonge hert te vangen, dat hij vol liefde vindt. O, schone mei wil komen, wil komen, schone mei! dan kan mijn Liza dromen zo zalig in de wei.…

En de aarde deint in weelde en kracht en breidt haar golvend groene sprei voor d'eedle Minnaar, trouw verwacht, de blonde Mei, de fiere Mei. Plechtstatig stijgt een breed geruis als traag aanzwellend orgelklank, vol bladgefluister, beekgebruis en licht en geur en vogelzang.…

en midden op de glooiing lag in 't licht een vierkant veld met bloemen, opgericht, Van bekervorm. Ze maakten met elkaar Een tafel, klaar voor 't drinkgelag, en waar De gasten nog niet aanzitten. Vol wijn Staan al de kelken, dungesteeld en fijn Geslepen. Tulpen waren 't rood en geel. Rondom, de hyacinten fors van steel, De sombre bloemen donkerblauw…

ik denk alles goed straks in Mei.…

Rododendrons violet sneeuwwit en bloedrood viooltjes blauw en geel primula's en margrieten geraniums aan de muur bosanemonen wild en frêle vergeet-mij-nietjes lelietjes-van-dalen 't is straks weer mei het maakt mij blij…

what’s in a name? zijn naam leeft thans voort een stille roos ademt nog dagelijks verdriet…

Tussen sleedoornwit en meidoornwit ligt een maand met sneeuw en hagel mei staat voor de deur de rododendrons bloeien in een gul gebaar zo koud de nachten de lelietjes-van-dalen gifgroen beven nog…

ik zie gezichten verzonken in de vorm van het moment sommigen lachen, een ander kijkt naar het gezicht van toen een zoen verbreekt de kou je bent en blijft gewond…

Hopsa heisasa 't is inde maand van mei jaja de vogel legt zijn ei of is het zij(haar) oei oei de kolder in mijn kop dat krijg je dan van teveel zon erop. ;-)…

eerst dan pas op het goede been gezet met naakte ogen onbewogen eerlijk lood uit schoenen wrijven elke oorlel draagt een ring waar eerst een hard geluid doorging het heeft wat om het lijf…

Hoe zij op een dag haar donkere jurk verruilde voor een met bloemen ik weer met blote benen mocht aan mijn vaders hand en hoe wij liepen door velden wij alleen rondom ons geluiden van vogels en van iets dat zoemde en geur van seringen ik wist nog niet van voorbij gaan en wat zou komen van lange en lichte dagen maar er was toen veel mei…

haar donkere jurk verruilde voor een met bloemen ik weer met blote benen mocht aan mijn vaders hand en hoe wij door velden liepen rondom ons geluiden van vogels en van iets dat zoemde waar we ook gingen de geur van seringen hoe ik nog niet wist van voorbijgaan en van wat zou komen van lange en lichte dagen maar er was toen al zoveel mei…

Vogels ontwaken Niet eentje, een drom Vijf over zes start dit Uitsloverijkabaal Godallemachtig Ik draai me weer om…

in meiboom en in -doorn Verwelkt vakantie in het natte koren En wacht de kermis op de Zon in Mei Toch schuilt nieuw leven in de tere twijg Een notenzang van jonge lorelei Zij vraagt, kom, wil je deze dans van Mei?…

Hij lag vanmorgen, de haakpootjes in de lucht, op de gladde tegels van het terras, de eerste meikever die ik dit jaar zag. Heb hem in het omgekeerde deksel van een borstbollenpot -Wycam's volgens oud recept- met een blaadje erbij, op de tafel gezet, de meikever, mijn vertrouwde insect. Een uur later is hij over de rand geklauterd…

Ik mag Mijn eigen Leven Nu Gaan leiden Mijn eigen Weg In slaan Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal ook Weer Gaan Leren Dromen Als ik Mijn Eigen Weg in sla Ik zal Van alles Tegen Komen Een lach En een traan Zal dan Weer Gaan Leren dromen Als ik Die weg Maar In sla…

Draag me zacht: door al mijn leden Klopt het baemren van uw voet: Draagt me zacht: bij iedre schrede Drupt mijn klare, levend bloed. Draag me zacht: door de ijle landen Waait de nijd'ge wind zo koel; Of zijn 't al uw kille handen, Dood, die 'k om mijn slapen voel. Draag me zacht, gelijk een blanke Lampenvlam in woel'ge lucht,…

Het reimelen heeft voor mei afgedaan Kalibers eik ik met mein schutspatroon En vergeleik ze met een blauwe boon Die mei door 't hoofd schoot in een woordenwaan Van flitsend explosief steigende preizen Tot 't allerlaatst vergeetwoord op de maan Zo'n kans greep ik met beide handen aan Daar hoeft geen meinenveger op te weizen De schorsenéren…

Ik kan praten, ik kan lachen, ik kan juichen, ik kan lopen. Ik kan denken, kan geloven, ik kan dromen, ik kan hopen! Ik mág praten, ik mág lachen ik mág juichen, ik mág hopen. Ik mág denken, mág geloven, ik mág dromen en mág hopen. Ik ben dankbaar, ik ben blij want in dit land ben ik VRIJ!…

dromen het mobieltje had zij al uitgezet…

mei is het fijnst ik vind jou ook gerust wel lief zoals je lacht en denkt en praat maar van mei hou ik toch het meest zo zonnig, blij en licht en nog zo beloftevol…

ach zie hoe het regent de lucht braakt mijn tranen het regent en reinigt wolken gezwollen en grijs hangen tot in de bomen dit aards paradijs verdampt verdriet uit verzopen dromen ach zie hoe het regent maar regen brengt leven en pijn waait voorbij verbeid nog heel even het is bijna mei…

want boven ´t maaiveld, dát is ongehoord maar altijd óók die ondergrondse stroom die onverwoestbaar zingt: bescherm je droom Jan woordenaar Bontje, 2 mei 2021…

Mei, wilt gij mijn schildknaap zijn, Op het strijdros naast mij jagen, En mijn wapenkleuren dragen, Blauw op wit satijn? Weet, dat ik geen vijand schuw: Doch de drom der duivelsmachten, Die aan bocht en kruisweg wachten, Wijkt alleen voor U.…

sprekende verzen zij las ze als kleurige bloemen hij bracht ze als vlinders tot leven luisterrijke klanken als van zingende vogels kunstvol bij elkaar gebracht zo dichterlijk zacht dwarrelde hoop in allerliefste dromen voorbij als een bloesemregen rijkelijk florerend, echter kwetsbaar als beginnend mei * dichterlijke vrienden…