Alle inzendingen over ernst

"dat we elkaar nooit meer zullen weerzien is geen antwoord maar een vraag, onbegaanbaar in dit oude licht” * het denken aan mijn grootmoeder doordat haar zwijgen een grote ernst was op het land, in de koeienstal tijdens de zoektocht in het kellekamertje naar confituur sluiers van spinrag en rabarber, haar hand bewoog tot aan…

Ik heb geen bijl om koppen af te hakken omdat ik dan mijn hoofd ook bij die hakbijl zie kom maar tot rust ik zal je wel beschermen er komt een tijd van ernst als het je niets kan schelen dat men de tranen achter de grapjas ziet.…

het verre verleden en waarom ook niet, hun ernst was even ernstig en wij wijken heel miniem af van hun kunstzinnigheden al wanen wij ons meer, zoals zij zich waarschijnlijk meer waanden.…

Het beste nieuws dat ik ooit heb gelezen. Het lag dus al die jaren niet aan mij! Mijn vruchteloze speurtocht is voorbij. Er is van zijn bestaan geen fluit bewezen. Nu ben ik door die nieuwe invalshoeken benieuwd wat of ik straks weer moet gaan zoeken.…

hun geroezemoes heeft een toonsoort dat het onze niet kent onstuimig in tempo gelardeerd met uithalen in hoge tonen gesticulerend het kirrend gelach speelt met de ernst van zaken doen zonder beklag de massa is organisch en ademt de primaire levensgeur de compassie is verbonden aan boodschappen en het even weg van thuis ook…

is er een dichter in de zaal die mij met een wijze blik kan wijzen op de puntjes op de i de waanzin van een woord is er een dichter in de zaal die mijn gedicht kan reanimeren ik heb alleen maar toegekeken hoe ik vol wanhoop en ernst gedichten open snij en dood laat bloeden laat deze overleven, laat dit de vanzelfsprekend tijdloze tussen…

wij hebben gedanst als nooit tevoren op vleugels van de tijd muziek uit onze eeuwigheid vloeren zweefden wij werden verheven door uithalende tonen die sierlijke draaien bekroonden galant zonder pedant te zijn met hoofse ernst naast uitbundig plezier kostumeerden wij nostalgische zwier wij dachten orkest met strijkers en blazers…

Alles aan jou was gericht op de blijdschap en het welzijn van wie jou lief waren Jouw zachtaardigheid in het spreken dat nooit kwetste Jouw kwinkslagen waarachter de betrekkelijkheid school die voor even de ernst van dagelijkse zorgen verzachtten Maar ook de attenties zo eigen aan jou die onze ziel glimlachend in bewaring nam…

vlocht ze in het blauw van de lucht rondde ze met donker en wit in hun vlucht zag het moment dat ze botsten, in je ogen de weerschijn van bliksem toen donders luid losten je stapelde buien hagelde wit en voluit joeg met orkanen de regengordijnen vooruit het weer is van slag omdat jij de wolken deed breken jouw spel werd snel ernst…

Luister, volg mijn woorden misschien openen ze jou voor het Grote Geheim en verankeren ze het in je gedachten, de ernst ervan in je hart, een besef van wat het leven is, jouw leven op de planeet aarde Verliefden kennen het even, zolang het duurt Het verandert alles wat je doet, wat je ziet De wereld en jij voegen zich soepel en…

nog zwaai je in een warm en rond bewegen maar de zekerheden lijken wel vergeten als los zand glippen zij door je vingers heen houvast biedt er op dit moment niet een toch straalt je lach en glimmen ogen de stem zingt moeiteloos in het chaos gedogen de ernst is afgevlakt die greep ons vroeger bij de keel en het nog kwetsbare…

haar lichte ernst verbergt ze achter stralend jonge ogen achterstevoren op de fiets lacht ze nog een laatste zwaai ze rekent op haar verstand om haar een handje te helpen en taalt vandaag even niet naar spannende smsjes ze gaat de wereld veroveren de geschiedenis overwinnen laat de natuur haar gang gaan streept zich naar de toekomst…

een aantekening klein, in zwart gestileerd herinnering aan later en nog later te vergeten streepje humor in de kosmos die vooral ernst heet te zijn hij verteert zijn agenda als een koeienmaag de kiezel op niemandsland gevonden afspraak met de toekomst ooit eerder daar neergelegd als de vreemde eend die bijten zal hoopvol, dat en niets…

Wat is er toch: de ernst van ’t leven, de diepe pijn van mensen die scheiden, de vreugde van kinderen die met hun ouders zomaar in de straat lopen en een beetje kunnen zeuren.…

gedachten zonder duwen, of hekken het doet er niet toe dat het eiland zonder roeiboot ook met de fiets is te bereiken of dat de poort van het park overdag de mensen lonkt er zijn geen grijnzende vogels die het nachtlied zuiver zingen maar de piano van de stilte zal diepste onrust plechtig dwingen zich rond de aarde te verzamelen om ernst…

Op uw gunst wil ik niet meer wachten, Nu in alle ernst, adieu! vaarwel! Want nieuwe vreugden, nieuwe prachten, Komen bij mij nu alleen in tel. Ik zal, ik moet, ik wil ontvangen, Al het nieuwe dat tot mij komt, En door mijn lieve en zoete zangen Wordt alles blij verwellekomd.…

De onschuld van het Spelende kind dat Geniet van zand en water, Zon en buitenlucht, Wordt bij het groter worden Vervangen door de ernst Van dit leven: zorgen voor Later, alles op zij voor later, Voor de toekomst die er Hoe dan ook geslaagd uit Moet zien - met het oude lijf En de oud geworden geest Als levend bewijs dat later…

brief komen die zal getuigen van mijn verdriet want jij kan niet meer lezen in het zwijgen van jouw graf misschien een gedicht een poging om te blijven zodat er iemand later weet dat ik mijn best deed om te schrijven over wat mij in de diepte raakt een wanhoopskreet nu humor staakt geen ironie of leedvermaak bitter in mijn sobere ernst…

De laatste keer dat ik mij in die treurnistempel heb gewaagd, werd ik betrapt op een glimlach en staarde iedereen mij verbijsterd aan: eten was ernst en niet gediend van zoveel schaamteloze lichtzinnigheid.…

God aanroepen als Heer over alle bestaan is de grootste zegen voor menselijk gemoed in alle ernst meelopen aan Jezus' hand wijst het pad door goed leven dat zich elke dag hernieuwt ofschoon het merendeel van de samenleving de Heiland der wereld in naam niet zal kennen dringt Diens wil steeds meer door in het daagse werk van hen die…

Het is bijna alsof je de arme winterzon achter de horizon hoorde dalen de wind alles weggeblazen herinneringen verdwenen nu je met de donkerblauwe verf getuige van jouw stille liefde de ernst van jouw geweten kleurt. Om te overleven onder het maanlicht van de duisternacht ben jij de eenzame mens die jij voor ogen ziet.…

Komieke politieke linguïstiek: Hirsch Ballin wil de taal moreel opschonen. Weg met de de ‘auto’- en de ‘allochtonen’. Maar maken tonen hier ook niet muziek? Het is toch zaak hoé je die woorden zegt…, hoe de moréle klemtoon wordt gelegd?…

de kanselier wisselde van heer en wist zich voortaan horig aan de potentaat der potentaten zelfs zijn vriend de koning moest wijken voor diens eer heimelijk droeg thomas het boetehemd van geitenhaar wemelend van leven o die bloedige ernst als macht zich tegen macht verheft hij week niet toen de moordenaars de kathedraal betraden de…

verkeerde kamers binnen zei zelden doodgewone dingen het was ook nooit vandaag in de sporen van zijn vinden de deur alweer naar buiten vergeten vrouw en kind hij liet geen enkele schaduw achter en over uitgezongen stromen spande hij met grote bogen de beweging van de wind zo werd een uur een jaar na jaar maar nimmer in zijn vreemde ernst…

ik zie u aan weet wat u denkt zeg het maar niet voelt zich niemand gekrenkt raden is leuk is knoeien met een vergiet ligt er iemand al in een deuk nee, het is al even ernst wat de klok slaat een zondagsgeluid waar iedereen praat een windje laat zich krap voelt in zijn huid knap vervelend als de stilte van een nog maagdelijke bruid ik…

De prins wil en eist, alles moet perfect zijn, hij zal de koning worden, met de scepter van goud, de zijne is van zilver besmeurd met bloed van de oplossingen die hij bedenkt voor weer een omgekeerd probleem Sterk is zijn arm, zuiver het zilver de wereld een smidse en hamerend zijn hand De prins speelt de nar, hij lacht om de ernst van…

Men ziet de ernst in van een lockdown. Anders valt dit virus niet te temmen. Ik draag een mondkap - wat een plaag... Als de winkel maar weer opengaat: mijn ultieme lente!…

Hij heet zijn hele leven lang al Jansen, Een naam met een wel heel erg grijze kleur. Dan wijzigt hij die naam in Jansen Steur, Het leven biedt dan kennelijk meer kansen. Bij Steur denk ik direct aan kaviaar, Maar maak die naam verdorie dan ook waar!…

Ik zie niet velen lachen, ik zie niet veel plezier, maar drukte en bedruktheid, en ernst en veel vertier, maar staks komt weer de avond en komt de weemoed ook, dan vallen weer de maskers en veel vergaat in rook.…

bloemen indertijd met felle vorst van buiten in huis binnen op de ruiten de was ging door zonder respijt voor het stoepje pal op de sloot hakte vader het gat met een bijl rondde dat rillend af met de vijl waarop ma met teil rap toeschoot in tijdelijk water werd met de hand door ma stoer gespoeld en gewrongen ik werd kijkend van ernst…