Alle inzendingen over gier OR zwaluw OR zie

In onguur weer, wanordelijke winden, slaan doods de vlerken van de vale gier. Zwart is het zwerk, daaronder hoopt het dier belastinginspecteurs te kunnen vinden om van die horde aasbeluste heren de fijne kneepjes van het vak te leren.…

In Friesland vliegt een hele enge gier Er staat alweer een booreiland op springen En Sieneke gaat écht in Oslo zingen De Euro kan staks bij het oud papier En Nederland stemt op de VVD Vaak zit het tegen maar soms ook niet mee.…

Hier stel ik mij voor dat mijn as wordt uitgestrooid, gewoon uit een papieren zakje, muzikaal omlijst door een koor van wel duizend vogels in een lucht van uitgereden gier. Zie je daar dat broedend paar, onder de bomen langs het water?…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Pijlsnel daalt grijpgraag een gier met zwarte klauwen - toch een aalscholver…

onmacht en frustratie cirkelen als gieren boven de betegelde woestijn boven die eenzame persoon het broze geluk van de vroege ochtend het gevoel dat het nog wat gaat worden vandaag dat alles in een stap weggevaagd nu de gieren zich storten op de nietsvermoedende het gevoel overvalt hem van woede van helaasheid van natte verse sokken…

kijk je even mee over mijn schaduw heen zie de gieren cirkelen boven mijn gedachten van steen vleugels verzuren van grote hoogte ze zijn haast onthecht omdat mijn woorden slechts spreken van droogte * er daagt een helder licht over aardse zaken en kan je zeggen niet de dood blijkt van gewicht de geboorte wil mij raken daar…

hoe je als een zwaluw vol zomerverlangen telkens zoekt door de wolken vliegt naar warmtebronnen ver van je heem vandaan in jouw ogen lees ik steeds de onrust speur nog naar een schittering die is er vaak niet meer ze is geleidelijk verloren gegaan * zie de ster die ik je wees in die donkere nacht in de glinster van je traan…

ik sprokkel je lieve beelden bij elkander en vraag me af of jouw vuur mij nog kan laten branden en jouw stem nog boeit nu de herfst te vroeg in mij is ingetreden nog zie ik zwaluwen als kraamvrouwen hun jongen voeden, ganzen nog tegen de wind in vliegen doch ook heeft onze perenboom te zwaar beladen takken, ik hoorde zo-even al een…

Een dode zwaluw ligt langs de kant van een sloot en een reiger staat krom gebogen tussen het geknakte riet. En de anders zo kwakende kikker zie en hoor je nu niet.…

En toch, ik kan het niet vergeten Het kleine dorp waar ik vandaan kom Zomers geleden, zwaluwen vliegen boven mijn hoofd Lege straten, fietsend naar de derde dijk Een leeuwerik stijgt zingend op Uit het gevangen zonlicht van het koolzaad Toen en nu, momenteel doorkruisend Zie ik mezelf staan, alleen en niet ongelukkig De vangst van paling vergoedt…

Ik zag een zwaluw aan de zonnige zomerhemel zucht.…

het schuim drijft aan de oppervlakte dode vissen spoelen aan de gieren voeden zich voldaan…

de aarde wordt licht de stem van de zwaluw roept 'wat is nu uw weg?'…

De gier, op het halve hek gezeten, heeft zijn vrouwtje gelokt met gekrijs. Slagroom. Formally known as Boogie Woogie. De gier heeft zich al vol gegeten. Dan het konijn. Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde, dat gat en groef wist te ontwijken en uiteindelijk zelfs van de gier werd gered, om door de mens te worden geschoten.…

over een zee van daken zeilt een kwetterende zwaluw alleen dat wat hij vorm kan geven brengt hij naar buiten achter de loodzware deur sterft het verzwegen verhaal ik geef je de sleutels bewonder onder de witte dakrand het nest van de zwaluw woordloos toont hij je zijn huis vol verhalen…

zwaluwen scheren als streeploze straaljagers hoog in het strak blauw…

Boven mijn verdriet zwenken zwaluwen gezwind – in lachende wind.…

De drinkschaal verbeeldt wat in den hoge gebeurt en heel misschien de vlucht van vale gieren die naar kadavers speuren.…

Dwars door de koestal zweven de twee zwaluwen naar t'gemetste nest.…

Gyps fulvus Hij aast gierend op z’n vlerken ik wenkte hem boven Tarifa’s stranden en schonk een geraamte aan de meesterwerken met stinkende schimmel op de randen. Op bestelling van de doodgraver vijandig gewapend zonder tanden hij zal kluiven aan m’n kadaver vloekend op pezen en ingewanden. Op het einde met lege handen maar van de duivel…

stinkend als de pest talenten groeien verder weg de kaal verrekte nek het kille oog ze zijn alert hun klapwiek stopt de bloei wij zijn iets kwijt hun honger blijft de gieren snieren verrekken hun nekken om hun behoeften ten koste van ons met vraatzucht te dekken…

Op de top van de berg zie ik Naast bevergeile salamanders En scheervliegende zwaluwen Een piano zweven. Er zit een rusteloos meisje achter, Haar handen vastgeplakt Aan de toetsen. Ooit komt ze naar beneden En huilt ze om de modder Aan haar voeten, en om De gemorste bamislierten.…

ik droomde dat de wereld streeploos was ik werd gelukkig wakker de zwaluw was verdwenen wachtte ik op zijn terugkomst?…

mijn kamer kent twee ramen zover ik nu kan overzien ik kijk thans van voren naar buiten en zie de staart van een gier nog hangend in de lucht een aanvalsplan beramend op het stervend lijf van een te vroege mier gister zag ik door de ruit aan achterkant het uitzicht op schitterende gele narcissen zij hadden al vroeg mijn achtertuin…

dacht dat ik niet blij kon zijn zonder man heb nu voor 't alleen zijn gekozen en besef dat 't makkelijk kan en is 't moeten uit den boze, ik moest er altijd voor hun zijn nooit tijd voor mijn eigen ik dat deed me wel weer pijn, maar maak me nu niet meer dik voel me bevrijd van de lasten doe nu wat ik zelf wil, mannen zijn soms rare gasten…

ben in de herfst van m'n leven hopelijk duurt 't nog even heb m'n balans eens opgemaakt en dat heeft me wel geraakt, geluk heb ik niet veel gekend maar 't maakt je wie je nu bent; teleurstellingen en verdriet, och wie kent ze niet? zou zo graag weer eens blij willen zijn is lang geleden maar was o zo fijn, leef m'n leven zoals 't komt…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…