336 resultaten.
donkere diepte
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 427 Heb geen oog voor de vissen
zie de herten niet gaan,
Zelfs de vossen en de vogels
laten me helemaal links staan.
In het water gooi ik een steen,
Die net als mijn trieste gedachten
naar de donkere diepte verdween…
Oneigene
poëzie
3.0 met 8 stemmen 2.578 Mijn herte en mijn tale, mijn
rede en mijn zin,
't is al zo van buiten, 't is
al zo van bin'
't ligt alles daar bloot op mijn handen!…
Deemoed
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 teneergeslagen
door verdriet en nederlagen
geeft men zich over aan de pijn
er is veel
nood en klagen
tijdens het kortstondig
leven op
aarde
een kreupel hert
kan niet vluchten voor de jager
hemeltranen dalen als zilveren
pijpenstelen neder
deemoed kruipt door ‘t bloed
naar ‘t hart
een fluistering
een Woord
een stille…
waar hou jij je toch verborgen?
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 307 eens het alles ziende oog
het alles horend oor
het altijd wakend hart
nu een vluchtend hert
eens de dageraad
de schitterdauw
in morgenlicht
nu hulle en mist
--------------------------------------------------
16 december 2001 zondag gaudete
gedachtenis san juan de la cruz 3
Voor aantekeningen zie www.abelstaring.tk.…
Niet van de partij
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 135 Ik ben tegen jacht op hert of zwijn -
laat wolf maar toe en voer niet bij.
Maar het regelen wil ik niet,
ik ben niet van de partij.
Ik ben voor meer ontwikkelingshulp -
kloof tussen rijk en arm moet dicht.
Maar ervoor zorgen kan ik niet,
ik ben niet van de partij.
Ik ben voor een wapenloze wereld -
minder brandstof voor geweld.…
Dit brein van mij
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 86 Gedreven en bevlogen
Welbespraakt, nog ongerept
Met vele snelwegen aangelegd
Waar passie in overvloed
Enkel soms de rem wordt opgelegd
Tot daar al dat bloed
Wollige mist en stromende regen
Als een hert die in je koplamp kijkt
Waar grenzen om de hoek liggen
En met de accu halfleeg
De omweg pas begint
Oh
Dit mooie brein van mij…
EEUWELINGEN
poëzie
3.0 met 8 stemmen 3.166 Gij grijpt mij, grote bomen, vast; en ‘k voele
vreze mij het hert des herten slaan,
hore ik, al met eens, omhoge, ‘t koele
gedaver van de winden dóór u gaan!...
Gij spreekt dan tegen hen zo'n zware sprake,
dat, angstig en ontsteld ik worde, en koud gerake!
9/2/1897…
volle maan in de dagsluiting /hommage aan Alice Nahon
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 't Is goed in 't eigen hert te kijken (A.N)
nog even voor het slapen gaan (A.N)
of ik van dageraad tot avond
van avond tot morgen-
Van het ontwaken tot het slapen../
doorheen de nacht.../
geen enkel hert heb zeer gedaan (A.N)
of ik geen ogen heb doen schreien (A.N)
tranen heb opgedroogd (A.N)
geen weemoed…
Plotseling vliegt er een smak
gedicht
2.0 met 34 stemmen 15.010 Voordat
de kamer wordt volgestort met herte-
geweien, sta ik al op de gang; indachtig
het alarm. Nu het veilig is, kijk ik
het trapgat in, en luister
hoe beneden op de deurmat
de Echo ritselend
en knisperend verpulvert.
------------------------------------
Uit: 'Verzamelde gedichten', 1993.…
Parel moerde
netgedicht
4.0 met 27 stemmen 67 ze dauwde
iedere dag
haar huisje
met een lach
parel moerde
flitsend zonlicht
uit de morgenstond
zodra zij wakker was
gunde bestaan
de eigen stijl van
rustig ontwaken en
het leven smaken
een eerste buiten
werd ontvangen
door een vrolijk fluiten
van vogels als buur
het kleine concert
wekte het hert en
de grotere dieren op…
Over de Alpen heen
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 141 Klauteren over de heuvels
Klimmend uit het dal
Langs grillige beekjes
Luisterend naar de waterval
Boomkolossen in de bergen
Mijlen ver verspreid
Boomstammen die vele mossen herbergen
Herten zien met al hun edelheid
Wolken zullen je tegemoet komen
Een alpenhut nabij
Even in het uitzicht dromen
Een Tiroler biertje maakt de klimmer blij…
Aan de bosrand
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 die vele geheimzinnigheden in zich herbergt
Aan de rand lijkt het duister en onbegaanbaar
maar mysterieuze verhalen en kleurrijke diersoorten
wachten geduldig om ontdekt te worden
Verwelkomt door een donzig pad
treedt men een sluimertoestand binnen
De nevel trekt op
onthult daarmee oeroude raadsels
van witte wieven en wegspringende herten…
Jong Rijnhert I
gedicht
2.0 met 5 stemmen 2.714 Wat er van je overbleef,
juist nu wat zo nadrukkelijk uit was
op groei, deel van schedel met gewei, zo jongensachtig
uitdraagt:
'Waar is de rest gebleven?
(Ik ben niet stout, ik wil spelen!),
juist alles waaraan je zoveel plezier beleefde -
de ogen wendbaar, het
neusje spits, de
pootjes
gek op gras, rug, om voldaan op uit te…
Generatiekloof
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 527 Het water onder de brug
schildert een tafereel
het tafereel van twee mensen
van een opa en een kind
Het kind ziet de eendjes
kwakend rond het brood
wijst zijn opa op het hert, de vos,
op de wonderen der natuur
Maar Opa ziet slechts het tafereel
het schilderij van wijsheid en dromen
een traan spat op het water uiteen
"Kijk eens Opa!…
De bergwerker
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.798 Daar schieten op eens uten diepen grond,
Der wateren woeste golven,
Die hebben dat blide herte terstond
Met al sire hoope bedolven.…
Februari
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 1.637 Nog steeds word ik overmand
door het verdriet van jouw sterven
De leegte
die toch eeuwig bleek
Als een angstig hert
zit het verdriet verborgen
in de donkerste uithoeken
van mijn hart
Komt soms galopperend tevoorschijn
om afgeschrikt door het licht
gelijk een windvlaag
terug te keren naar de veilige duisternis…
Ik protesteer tegen onpartijdigheid !
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 121 Ik zucht;
en protesteer tegen
onpartijdigheid in
hypocriete huizen
wanneer de zon opkomt
en gaat steken vluchten
ze naar het noorden zonder
mededogen voor het hert -
en - kamp, wie luistert
naar het opgejaagde dier?
voel je de sfeer van angst
en pijn?…
Zonder aftiteling
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 166 Het sneeuwt over de kristalen
herten aan het ijsmoeras, wat
maant tot stilte, bewegingen
verstillen in kilte, warme harten
ademen alert op elk gebaar en
blaast kapok uit neus en ogen,
kool van transparante inkt maar
even zichtbaar, onhoorbaar in de
slag van snelle vleugels afgeworpen,
verdwijnen schaduwen op het
parelscherm van de avondwind…
Iedere dag opnieuw
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 231 Luisteren naar vogels,
bewonderen het hert
aanschouwen kleine dieren
ergens op de stille hei.
Gewoon alledaags leven,
weten dat je bent.
In al deze wonderen
liefde van de schepper herkent.…
Wenen
poëzie
3.0 met 17 stemmen 4.345 hoe moet het lijden
Door en door zijn herte snijden
Daar het blijft in barensnood
Van de bittre vrucht ontbloot!…
Slaapt, slaapt, kindje slaapt
poëzie
3.0 met 6 stemmen 2.323 ‘g Hebt uw hert- en uw mondje voldaan,
g’ hebt al uw krinkelende krulletjes aan,
ach en ‘k en kan van uw wiegske niet gaan:
slaapt, slaapt, toe!…
In schaapskleren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 218 De wolf, zo zegt de wetenschap
eet liever verse vis
een pas ontdekte overstap
die veel gezonder is
't hert, de otter, kariboes
hij laat ze zomaar gaan
wanneer ie bij de beek pardoes
een zalm voorbij ziet gaan
maar vormt de roedel straks 'n kring
zit IK in de puree
zoals 't met die Trojka ging
van Doctorandus P.…
Wilt gij een hups, een rustig wijf?
poëzie
3.0 met 12 stemmen 3.618 Neem eerst uit Nederland het lijf,
Neem dan nog tot zo weerde pand
Het aangezicht uit Engeland,
En vorder nog, geloof je mij,
Een tong uit Brabant dient er bij,
En doe er toe een Hollands hert,
Dat niet te licht verslingerd wert;
Maar zo je wilt de hoogste prijs,
Zo haal de billen van Parijs,
Voeg dit bijeen, geminde vriend,
Zo heb je een…
Adembenemend
hartenkreet
4.0 met 15 stemmen 1.442 We lopen 's ochtends vroeg
geruisloos door het bos
zien 'n glimp van 'n konijn,
hert en vos
en zélfs 'n vluchtend zwijn.
De opkomende zon
stuurt gouden stralen
door de bomenkruin
't bladerdek in herfst-tooi
van oranje tot roestbruin.
In de stilte hoor je
af en toe een krak
van een verdorde tak
en geurt de adem
van het bos.…
Zo gaat de wereld
poëzie
2.0 met 13 stemmen 1.847 Toen zij begraven werd,
Toen was ’t als zou zijn hert
Van smarte breken.
Hij knielde bij het graf
En wilde er niet af –
Daar hielp geen smeken.
En daaglijks keerde hij
Naar ’t kerkhof, weende bij
De groene zode,
Waar hij met eigene hand
Een kruis had op geplant
Ter ere der dode.…
Zonder noorden komt niemand thuis
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 162 Zolang je nog maar weet
waar het noorden is
de weg omhoog
Vluchtend beland je
in het verhaal van een ander
weven zich draden over elkaar
vormend een grillig patroon
zoekend een nieuw bestaan
uit onverwerkt verleden
in het heden van
wie wegtrok met de noorderzon
ontladen door een hert
ontvouwend je a-vier
ontwapent zich
de hartstocht…
houden of houwen
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 312 hoe zou een woordsculptuur
eruit zien
zou het zijn
zoals de vlakte
van een monotoon gesprek
waarin de uitgedoofde hartstocht
geamputeerd werd
voor het blote oog
of zou het vluchten;
een hert dat nimmer
het beloofde landschap inloopt
bewust van het gevaar;
illusies die elk woord
doorbreken, beloftes
tussen hemel en bos
aan de rand van…
In winteravondkou
poëzie
4.0 met 10 stemmen 932 Onder de nevels in de vert'
het bronzen roepen van een hert.…
LAIS CCXXIV
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 45 Haar schater klonk in schichtigheid van hert
(een godheid glijdt er af, teloor, voorbij).
Het ziet haar lijf, de ziel kan er niet bij.
Heur haar streelt thans haar naakte schouders daar
waar handen ijlen naar zijn handen maar
het komt niet aan. Een hese klacht vertakt
zich in de snedigheid van zijn gebaar.
Bliksemschicht. Weelde.…
Zo vrij
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 126 Ik lig in je armen
Om je hart te verwarmen
En denk in het vooruitzicht
Aan een droom in het licht
We lopen hand in hand
Op een warm zomerstrand
En over een hert in het bos
Die loopt daar helemaal los
Ook over zwemmen onder een waterval
En de zon zo rood en rond als een bal
Mijn haren zo los in de wind
Jij kijkend naar mij en vindt…