Alle inzendingen over inwendig

Koester mij, koester mij laat mij voelen en voelen dat jij er bent, jij er bent Het is niet mijn huid die ik week in bad, het zijn mijn spieren en mijn ziel, warm en soepel moeten ze zijn om mijzelf mijzelf overeind te houden Koester mij, koester mij laat mij voelen en voelen dat jij er bent, jij er bent Hoeveel innerlijke, hoeveel inwendige…

De man slikt om z’n tranen te bedwingen vervloekt inwendig de oorlog in zijn land als hij in haar droef geheven snuitje leest in wat voor ‘n gruwelverhaal zij is geweest zwijgend pakt hij het weesje bij haar hand en brengt d’r naar ‘t kamp voor vluchtelingen…

Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…

Duidelijk nog dizzy van de rit bleef hij roerloos in zijn cockpit zitten tot hij vastbesloten uit het vaartuig gleed Hij leek niet erg op de dampkring gekleed doch iets scheen hem inwendig te verhitten omzichtig opende hij het tuinhek met gratie doorknarste het grindpad naar het voorportaal alwaar hij aandachtig m’n naamplaat bestaarde…

Ondergoed van bloemenpracht en verlangen naar inwendig vandalisme in vermoeid bloed De draaiende beweging komt nu tot uiting in verloren pirouetten In ogen die kolken van verliefdheid Een opeenhoping van verlichtingsleed zwevend door de dood naar vernieuwing…

Trekt een paar gekke bekken omdat je nu eenmaal een clown bent, maar inwendig kun je het niet verwerken, ze heeft je verlaten en je schreeuwt een paar harde woorden, niemand die je hoort door de wind die die woorden afbuigt ze verwaait en hoog- uit iemand die je lippen leest van afstand.…

… die vraag komt terug als een boemerang, doch mijn handen blijven waar ze zijn en ik laat die vraag met een inwendige gelaten traan varen over de eens zo hoge golven van geweld…

hoe hartverterend is dit alles voor het inwendig ach en wee klanken mijmerende, barstensvol mededogen volgezogen gemoed ener lezer...…

En dan spruit bang mijn ellendige bonzende inwendige uit. Om zich te bevredigen staat daar dan vlak achter de lezende een geheel volledige dodelijk vrezende Vroman. -------------------------------------------------------- Uit: 'Uit slaapwandelen', (Verzamelde gedichten, 1974)…

ruimte om haar heen Fossiele gestalten die als verlate herinneringen voorbij schuifelen geven pas voor even Ze wekken het idee van oude warmte als de kaarsen worden ontstoken Bibberig kleven de tranen aan menig vinger die vroeger naar haar wees Ze keken op haar vrijgevochten natuur neer en zelfs na haar stervensuur worden er inwendig…

zinkend schip dat als wrakhout de tempel vormt voor mijn bouwvallige gebeden Als liefde geen naam zou hebben en steun geen belichaming was het offer als een drug geweest om het leven te bezweren in al zijn driestheid Slechts met één vinger tilde ik een hele wereld van mogelijkheden op met één beweging wiste ik het hologram van de inwendige…

speurlustigen lieten zich niet meer zien men zocht daadkrachtig waar het eens aller trotste zeeschip naar de bodem daalde vanuit heel de wereld ijlden gedachten hierheen duizend maal sneller dan zevenmijlsvleugelslagen er klonk tenslotte gerucht van een onlangs vernomen gesmoorde ontploffing ergens in de zee het gevreesde sprong op inwendige…

Verlangend om te voelen dat ik er zijn mocht deed ik mijn best om te presteren want ieder kind wil immers toch zijn bestaansrecht niet negeren Mijn gevoel mocht er niet zijn geplaagd door vernedering, was ik radeloos, maar voor de buitenwereld een schone schijn inwendig gekrenkt, kwetsbaar en broos Vragend om liefde en aandacht zoekend…

gedachten tijden van weleer tijden van ons samenzijn buiten, witte maagdelijke sneeuw die zachtjes neerdwarrelt op de met lichtjes versierde bomen, sporen verraden, van toen en nu zelfs de mooiste dennenboom van plastic nagemaakt opgezet in no time verleidt mij niet, tot deze sfeer buiten lach ik, ben warm, straal liefde uit inwendig…

De eenzame schilder schildert met magisch realisme de dood van inwendige ziel slooft de hele winter zijn verstand letterlijk uit zijn handen wanhoop staat altijd voor hem klaar als bron van inspiratie vallen de lijken per dozijn uit de kast op canvas kan je alles tot leven krijgen zelfs de vele gezichten van de dood en…

Chinezen heeft het niet zo mogen wezen voor hen is viering van Nieuwjaar nog niet geweest En evenmin voor keizerlijke zaten achter de hoge rode muren der Verboden Stad Minuscule luizen kruipen met hun monsterlijke ziekten als parasieten door wijde poriën van pauwen Als levende have van erf tot markt vernietigend inwendige…

gisteren zag ik de ganzen nog landen op de kwelder van het prehistorisch Wad dat gelegen ligt onder het gif van de kolencentrale in de Eemshaven man, geen wonder dat ziekte en onheil zich kunnen vinden in de geest en het zwakke vlees, vandaag waait de wind van ons af, maar het kind dat verslagen door de versleten tijd zijn verslag slechts inwendig…

koele ochtendmist In de eerste dauwdrupjes Geen pad leidt me Geen angsten volgen me Alleen en de luikende nacht Alleen en de tijdloze vrede Door de mist zie ik ze Door de duisternis rijst ze Doelloos dwaal ik In het eerste zonlicht In de vredige natuur Vogelgezang begeleidt me Gelukzaligheid omringt me Alleen en de zon Alleen en mijn inwendige…

Ik hou je gezelschap, blijf nog even…” Ik beheers me, kook inwendig, bal mijn vuisten, gereed voor de strijd. Passiviteit kruipt in mijn zere huid, houdt dadendrang volleerd in toom: “Doe kalm aan, ga lekker liggen, maak van je hart geen moordkuil, neem tijd!”…

Nieuwsgierigheid was z'n tweede natuur Maar voor z'n makkers zeer riskant De man van duizend-en-een list Was tegelijkertijd doortrapt En als het uitkwam ook een gewetenloos sofist Verbluffend zijn verbaal talent Beramend, soms Oostindisch doof Maskerend dat hij van niets wist Heroïsch in zijn optreden, standvastig Inwendig kwetsbaar…

Ik geloof in een allesverterende pendeltrein die net boven zijn appendix nog wat krijtstrepen bureauslaafjes in quarantaine houdt, ze zonder pardon ’s morgens laat zitten op haar inwendig beklede vergroeiingen. Binnenin geplooide krantenkoppen struikelen zinloze neuzen steeds over rubberen randen van hun welafgepaste dagindeling.…

'Genoeg' is het inwendig bevel, mantra die ik herhaal tot mijn wangen drogen. Ik vergeet jouw gekruide adem. Doek. Jij ging, loste op in een donderwolk. Ik in de gordijnen gewikkeld. Buiten de zon die mij bespot, grimmig openspat in mijn gezicht.…

Hun handel en hun wandel liegt, hun leven is één logen, met schijn van deugd en eerlijkheid en ijdle glans omgeven, maar door uw blik die niets misleidt, het brandmerk ingedreven, uw blik die nier en ingewand doorgrondt en, vrij geheven, hun al de schande in 't voorhoofd brandt van hun inwendig leven.…

Zijn ogen bleven op mijn netvlies zweven Ik las het verdriet, de pijn, de angst Op straat sprak je mij aan Je vroeg de weg naar het station Ik wees je er naar toe Maar inwendig wilde ik je omarmen Je zó graag helpen..mijn god waarom?…

Daar staat zowat geen punt, da’s klaar: hoe men inwendig mort! Dus trommel nou wat vrienden op, vanavond nog als ‘t kan. Vul tienen in, dat is de mop. Mijn dank bij voorbaat, man!’ Dus dichtertjes, ga ’t net op en zoek Nederlands En El! Het regent daar nu tienen na mijn onbeschaamd appel!…

Hun handel en hun wandel liegt, hun leven is één logen, met schijn van deugd en eerlijkheid en ijdle glans omgeven, maar door uw blik die niets misleidt, het brandmerk ingedreven, uw blik die nier en ingewand doorgrondt en, vrij geheven, hun al de schande in 't voorhoofd brandt van hun inwendig leven.…

luidruchtig soms van aard zal ik verder voor u inkleuren: het tableau van het après poëtenspel de vertrokken koopman uit mijn geliefde Mokum de pianoman met de hoed dames van allerlei pluimage zelfs uit Den Haag al dan niet lyrisch door Spa plat geraakt zij werden door de kok met spaghetti en gebakken piepers met marginale vitaminen inwendig…

Keurig sta je in maatpak, we zijn dat zo gewend Een inwendig stemmetje: jeetje, knappe vent... Het gewemel op de luchthaven, hekel aan deze zooi Ik denk aan ons grote bed, het gezicht snel gladjes in de plooi. Een laatste lieve kusje, natuurlijk red ik het wel Gelogen, want in mijn hartje ontluikt de rebel.…

kwijt Terugkijkend lijkt het een zucht met af en toe intens gemene gedachten bij weer zo'n "heerlijke" bui en vele slapeloze nachten Het dubbel liggen van de lach van mijn kant wel te verstaan werd niet altijd gewaardeerd liet hen compleet over de rooie gaan 't Stampvoetend lopen door 't huis werd door mij compleet genegeerd inwendig…

maar inwendig doet het echt enorm zeer.... Ik weet gewoon niet wat ik wil, en maak me daarom ontzettend kwaad... is iedereen om me heen bedenkelijk stil, en ik vraag niet eens om goede raad... Bloedt mijn ziel of leeft mijn hart, ben ik eigenlijk nog wel bij zinnen...? heeft het nut, een nieuwe start?…