inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 39.238):

De roos op de kist

Ze ligt daar zo stil

In een gekoelde kamer ritselt
het vouwen van gekreukte lakens

Een laatste blik wordt geworpen
op de tijd die voort kruipt
in een sfeer van breekbaarheid

Voor anderen, onbekende gezichten
sieren de ruimte om haar heen

Fossiele gestalten die als verlate herinneringen
voorbij schuifelen geven pas

voor even

Ze wekken het idee van oude warmte
als de kaarsen worden ontstoken

Bibberig kleven de tranen aan menig vinger
die vroeger naar haar wees

Ze keken op haar vrijgevochten natuur neer
en zelfs na haar stervensuur
worden er inwendig degens gekruist

maar zij zwijgt in eeuwige zaligheid
ver weg van al het gekissebis

en wie goed kijkt
ziet haar ziel zachtjes naglinsteren

in de roos op de kist


Zie ook: http://oermirm.blogspot.com/

Schrijver: Irmlinda de Vries, 29 mei 2011


Geplaatst in de categorie: overlijden

4.0 met 5 stemmen aantal keer bekeken 622

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

Naam:
Hilly Nicolay
Datum:
4 juni 2011
Email:
voorjaarsvlinderhotmail.com
Emotievol, zo mooi ook dit gedicht Irmlinda!
Naam:
Martien Montanus
Datum:
31 mei 2011
Email:
mamamololive.nl
Bij het afscheid komen allerlei emoties los.....de roos zwijgt en ligt mooi te zijn....prachtig geschreven Irmlinda!
Naam:
Thomas Koppelaar
Datum:
31 mei 2011
Email:
thomaskoppelaaryahoo.com
Dit gedicht is eigenlijk meer waard dan een tien, maar meer kon ik je niet geven. Hopelijk vertoef je nog langere tijd in levende lijve hier op deze aarde, Irmlinda !

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)