348 resultaten.
Sparta, kansloze maar eeuwige liefde
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 112 na de zoveelste pijnlijke nederlaag geleden
Maar je proeft in Spangen de nostalgische sfeer
Het Kasteel in melancholie geklonken
Het is onweerstaanbaar
en eeuwig aan Sparta geschonken
De traditie onverslaanbaar
Ik wil het altijd horen
dat lied
Rood-wit gaat nooit verloren…
Twente's erfgoed
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 97 Rustiek de sfeer van het coulissenland
De krenten in het deeg der Twentse weggen
De heuvels langs het waterschap der Regge
De schoongezoomde stroom door Dinkelland
In Twickels erfgoed uit de Middeleeuwen
Verbleef Van Heeckeren van Wassenaer,
Onder het motto "non mutor mutando"
Was hij baron van Delden's landjuwelen.
Couleur locale…
De trillende snaar
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 383 daar waar dolende
ridders hun zwaarden
nog streelden
met bloed aan
de handen en knapen
bogen nog spanden
hun leven verpandden
aan de trillende snaar
zij verspeelden
de slag voor zovelen
ja ik staar naar de
zielen die dolen
omdat zij werden bevolen
te schieten op lucht
de vijand zat
ondergronds in hun holen
bekeken verloren kastelen…
HERINNERING
hartenkreet
4.0 met 7 stemmen 1.180 te bouwen
kastelen vol met zand
Ik heb getracht te schrijven
te schrijven over muziek
om de herinnering te laten beklijven
de herinnering zo uniek
om de taart te proeven
de smaak van zoete koek
maar de herinnering beklijft niet
daarom valt het doek!…
Halve minnaar
netgedicht
2.0 met 92 stemmen 48.590 Met mijn luchtig schip van
Resten en afval van gisteren
Overschrijd ik grenzen
Hou gedreven halt bij
Gedenkwaardige kastelen
Ik neem haar bij de mouw en
Wijs haar de kunstige taferelen
Maar in mijn nonchalant ongeduld
Prikkel ik haar aanstellerige achterdocht
‘Je bent een halve minnaar’, zegt ze
Terwijl ze mij in de haren strijkt.…
Wachten
gedicht
3.0 met 114 stemmen 22.804 wachten terwijl je
op de stoep
van een kasteel staat
te dralen
langzaam verdraait
de bel een geluid
uit de gang
harde stappen
behang gaat aan de
kant
wasgoed leeft op
de kasteelheer
in aantocht
lawaai...…
Antibes
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 903 Het kasteel
Vol licht en de zee die zo blauw is
Met de lucht en cipressen
Om daar te wonen met die kleuren
Al die kleuren en dat moois
En jij die daar staat
en waarschijnlijk aan iets anders denkt
Aan vroeger
Met verre ogen
Of in je hoofd luistert
Naar het concert voor de doden
Terwijl ik niets hoor
Ik leef om te kijken
Naar al dat moois…
Boom
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.169 Kerst
Boom opzetten
Veel lichtjes erin
Buiten is het donker
Het licht zit in onszelf
We weten elkaar steeds te vinden
Ik ben nu in gedachten bij je
Graag wil ik dat jij je dromen waarmaakt
Dat je huis jouw kasteel van geluk zal zijn
Dat je Kerstdagen het licht geven dat past bij jou…
Koppen tellen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 102 De koppen
wil je niet
tellen
de tel
gauw kwijtgeraakt
Je hebt
jezelf
wijsgemaakt:
ze zijn met
......velen
Ze willen
een stekje
met je delen
ter grootte van
een postzegel
waarop je
niet met een ander
maar
met jezelf
kunt dansen
Een kuil
willen graven
een kasteel
misschien
niet voor een ander
maar voor
zichzelf…
Rijm
gedicht
3.0 met 28 stemmen 7.163 Als in het kasteel van de schone slaapster
hangt in alle hoeken een web
en tussen de spijlen van het hek
een landschap dat sinds honderd jaar
verlaten lijkt.
De geluiden bevroren aan het gras,
de bomen gesneden uit melkglas.…
niets menselijks vreemd
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 252 het gevoel heb eerbied
buig opzij voor mij
wil me maar niet bekruipen
bij glazen paleizen stenen kastelen
zoek ik bang steeds achteringangen
om onbemerkt binnen te sluipen
uit schaduwen in nissen op priëlen
zwijgend langs promenades en stoepen
behalve als ik hoog nodig moet
zuigen en stangen
pissen en poepen…
ADELLIJK GEBOORTEKAARTJE
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Baron Jean-Maurice Guillaume Van Bach Klust Eght Gheen Reys-Tebrij
en freule Marie-Hélène Gertrude Doeterdan Nogh Schepke-SuykerBey,
bewoners van kasteel De Pronkerighe Haen,
kondigen u met trots de stuitgeboorte aan
van hun dochter Aspr..., voor de rest was er geen plaats meer vrij!…
Bouwfout
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 145 Ze moesten tegen hun zin opnieuw lijden
onder de bouwwerkzaamheden en die onrust
verschrikkelijke irritatie/ontsteking
maar uiteindelijk hebben ze gezegevierd
in een nieuw en smetteloos kasteel
waarin ze hun seksuele passie
volop hebben uitgeleefd
wat heet
ze doen
het
nog
steeds
uitmuntend…
Kasteelheer
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 261 Ver van zijn geliefde kasteel is hij
heengegaan, terwijl de kraaien treurige
gedichten reciteerden, en hij heimwee had,
als laatste poëtische daad direct na zijn
dood naar zijn veilige kasteel is gesneld,
waar 's avonds de trappen blijven kraken.…
de dwaalster
hartenkreet
3.0 met 13 stemmen 1.063 De onschuld is verdwenen
slechts lege schappen zijn overgebleven
na de rooftocht van realiteit
voor mij blijft niets over dan te lopen
over rotsen, zand dat ik ooit
gebruikte om kastelen mee te bouwen
nu is het niets
ik kan niet dromen
slechts dwalen
in lege abstractie
waarin ik niet meer weet waar het script is gebleven
en niet meer weet…
geeft
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 335 De zomer ademt alweer haar laatste adem
vurig brandt de koperen bol door
geen zoektocht meer
ontwikkeling in ieder nieuw kasteel
zielsverwant in een vlak overvloedig groen
land
leuk is gewoon
plezant
en het zand
danst
net als ieder in dit leven
die dit leven leeft
een engel geeft.…
Bloeit natuur en geen illusie
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 391 kastelen zijn
er nog genoeg
kerken worden schaars
kathedralen zijn alreeds
tot monument verklaard
mag ik jouw paleisje
bouwen en wonen in het
straatje van notaris
burgemeester en pastoor omdat
ik voel dat jij daar hoort
maar in de tuin
blijf ik de baas
daar groeit geen jacuzzi
de ontvangsten doe je elders maar
hier bloeit natuur…
Sinaasappelman
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 182 verlossende plassen
het slijpen van de messen
na de slacht en aan het spit
staand mijn nagels schoonmaken
naar bed gaan zonder over te geven
sterk als een stier, onverwoestbaar
van binnen, een precies mechaniek
in een stevige, soepele huid:
een sinaasappelmens ben ik
een mannelijke orang-orange
ergens nergens in de Velden
tussen de kastelen…
de gil van de boterbloemen
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 1.053 het luchtruim is ontdooid,
de wind werd zichtbaar aan de wand,
waterzucht en spataderen ontsieren
de oevers van verlaten wensen,
de onderhandelingen waren afgesprongen
en de vlaggen gestreken tot grondniveau,
de fanfare speelde met lijf en leden
haar stuk 'Gratis Toegang tot Kasteel en Park'
daar hoorde ik voor het eerst
de gil van de boterbloemen…
vaalrood
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 588 zondagochtend
eind september
om het kasteel
nog dieprood
zie ik de rozen
stilaan afwaarts gaan
zij geuren steeds
meer aangeschoten
met of zonder naam
geraniums blozen
onvermoeibaar
lila en vaalrood
snedig op de vijver
hoor ik het gesurf
van wilde eenden
halfvermolmd schier
spant stokoud
een houten brug
haar rug…
het verzenkind (II)
netgedicht
4.0 met 20 stemmen 347 het lijkt nog nacht
en het kind weet: ze gaan weer
komen
de woorden
en de schaduwwachters
die door de deur naar binnen sluipen
een onherstelbare droom vullen
met vermommingen en beeld na
beeld
leugen na eeuwigheid
na leugen
luid
eeuwig
in een te klein kasteel
van witte lakens, wollen beesten
en onderaardse, dichtgestopte…
Potassium
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 48 het zand stuift argeloos
tart bruggen en kastelen
mondhoeken worden korsten
ach, korrels zijn met velen
de vloed heeft sporen gewist
om voetstappen te vervloeken
ik verdwaal in confectietuinen
blijf de wildernis zoeken
het water draagt zich naar zee
mijn schepen verbrand
langs geulen en kreken
een pot met as in de hand…
de smaak van Ingmar Bergman
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 333 de smaak van Ingmar Bergman
grimassen verstoren de gang
van de wind
de eenzaamheid
slechts rotsen en dromen
scheppen de beelden
van de schilder
tastbaar het lot
vrouwen ontvangen
tussen kleffe dijen
de webben
het gruis
van eeuwen
de melkende zee
de tempel als kasteel
stemmen achter de branding
verstoren het gaan…
orangegloed
hartenkreet
2.0 met 14 stemmen 1.646 Zomaar een dag
schrijven wij luchtkastelen
in het zand
gewoon omdat het mag
deze nieuwe geboren dag
schrijven wij kastelen in de lucht
zolang wij maar blijven dromen
bliven wij geloven
alles gaat uiteindelijk open
zolang dromers en klaprozen
zingen
luchtkasteel met zijn gote vlindertuin
zijn open
Nu…
Illusie der eeuwige jeugd
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 73 Wat ochtenddauw doet verfraaien
laat spinrag vergeten
Zo vergeet men die jong is soms
degenen die oud zijn
en tot grijs vervagen
De ouden van dagen vergeten daarintegen nooit
hun reeds vergane gloriedagen
toen zij als het frisse ochtenddauw
het spinrag tot een kasteel van kristal verfraaiden
de zon op hun jonge huid voelden
en dachten dat…
den trap... afgedaan
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 243 zo schots als rots
natuurgeweld in handen van
een stielman zonder waterpas
met treden uit bomen met
hun namen onuitspreekbaar
hangt de trap uitdagend
aan haar muren ankers
trede voor trede een
eigenzinnig verhaal
voor iemand nieuw
telkens weer gecharmeerd
door de aanblik van een kasteel
en niet zozeer het gebrek
aan middel en vakmanschap…
IK WAS DE PRINS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 139 ooit was ik de prins
op het witte paard
die sprookjes uit
kon laten komen
ook al was het maar
in onze dromen
jij weet wel dat ik je die
illusie nooit heb ontnomen
en dus ga ik je
vannacht weer zoeken
daar in dat kasteel
of die verlaten stins
en ik zal je vinden en
kussen tot het ochtendlicht
je ontvoeren naar daarginds
daar…
dagje Efteling
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 865 wij waren er kind aan huis toen
Anton Pieck in ons dorp ooit
een sprookjeswereld schiep
waar schoentjes dansen konden
reusachtige paddenstoelen ons
met speelse deuntjes verbaasden
die pure verwondering voel ik
nog steeds als ik ‘t kasteel van
Doornroosje betreed
waar ik m’n kindertijd verslond
het jochie van toen pardoes
weer…
Speelkwartier
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 421 En niemand
ziet hoe
alles wat het was
bijeen met zichzelf
nu rent over de vloer als een kleuterklasje met speelkwartier
over het schoolplein naar de zandbak waar alles vies wordt als kastelen
worden gebouwd waaruit prinsessen worden gered
omdat die vroeger, opgesloten
door vaders, stiefmoeders glashartige
toverheksen, nooit hun eigen…
boem!!!
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 335 op een podium
kun je soms heel even
meevliegen zonder vleugels
en wonen in 't kasteel
van de verbeelding
maar als jij de muze bent
die de maker dient
en de maker bepaalt
ben je onderdeel
van zijn decor en decorum
dan loop je het gevaar
vlak voor de gordijnen sluiten
vleugellam te landen op de planken
van zijn uitgespeelde spel
met…